คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 793

ฌอนหน้าสลดทันทีเมื่อเห็นแคทเธอรีนเปิดประตูและกําลังจะจากไป เขาเดินไปคว้าแขนเธอไว้ “ถ้าคุณไม่อยากล้างจานก็ไม่ต้องล้าง แค่บอกมาก็ได้…”

“ฌอน ฮิลล์ พอกันที คุณช่วยเราพ้นจากตระกูลสโนว์คืนนี้ ฉันจึงมาทําอาหารเป็นเวลาสองชั่วโมงเป็นการตอบแทน แถมเมื่อวานนี้ฉันยังช่วยคุณด้วย เป็นความผิดฉันเองที่ใจดี”

แคทเธอรีนหัวเราะเยาะ “ต่อไปไม่ต้องมาหาฉันอีก ฉันไม่อยากที่จะเสียแรงตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารให้คุณก่อนต้องมามีภาระล้างจานและทําความสะอาดตามหลังอีก ฉันแนะนําให้คุณโทรไปที่เบอร์นี้ค่ะหากคุณต้องการให้ทำอะไรในอนาคต”

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดรายชื่อผู้ติดต่อขึ้นมาให้เขาดู

ฌอนเห็นว่าหมายเลขดังกล่าวถูกบันทึกเป็น “บริษัทรับทําความสะอาด”

ใบหน้าหล่อเหลาของเขามืดครึ้มขึ้นทันที

แคทเธอรีนเตือนอย่างจริงใจว่า “อย่าคิดว่าแม่บ้านทุกคนเป็นพวกป้านะ บางคนก็ยังสาวและไม่ได้แต่งงาน คุณสามารถเลือกหนึ่งในนั้นมาสักคนที่คุณเห็นว่าเขาคู่ควรเหมาะสมกับคุณ”

จากนั้นเธอก็กระแทกประตูและจากไป

เหมือนเขาน่ารําคาญเกินไปจนเธอไม่อยากมอง

หน้าอกของฌอนกระเพื่อมขึ้นลงด้วยความโกรธ เมื่อเขาไล่ตามหลังเธอก็หายตัวไปแล้ว

เขากลับเข้าบ้าน เห็นโต๊ะที่เต็มไปด้วยจานและภาชนะเครื่องครัว เขารู้สึกหดหู่ใจ

เขาขอให้เธอล้างจานแค่นี้เอง จําเป็นต้องโกรธกระฟัดกระเฟียดขนาดนั้นด้วยเหรอ? ถ้าเธอไม่อยากล้างเธอก็ควรจะแค่บอกว่าไม่ก็เท่านั้นเอง ไม่ใช่ว่าเขาขู่บังคับให้เธอล้างจานซะหน่อย

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาอยากโทรหาเชสเตอร์เพื่อขอคําแนะนําโดยไม่รู้ตัว แต่แล้วเขาก็หยุด

เชสเตอร์และซาร่าก็เป็นเพื่อนกัน ถ้าเชสเตอร์รู้ว่าเขาชอบแคทเธอรีน หมอนั่นคงเริ่มจู้จี้อีกแน่นอน

เขาครุ่นคิดเรื่องนี้ไม่ตกก็เลยเข้าโลกออนไลน์ไปถามว่า: [ผมเชิญสาวที่ผมชอบกลับบ้านมาทําอาหาร แต่เมื่อผมขอให้เธอล้างจาน เธอก็โกรธและจากไป ตกลงมันเป็นความผิดของผมหรือว่าผู้หญิงคนนั้นใจแคบเกินไปครับ?]

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงหลังจากที่เขาโพสต์ ช่องความคิดเห็นต่าง ๆ ก็ระเบิดตู้ม

หลังจากลบไปแล้ว เขาก็เจอเบอร์โทรของแคทเธอรีนและโทรหาเธอ แต่ที่มาตอบมาเป็นเสียงผู้หญิงตอบอัตโนมัติที่พูดว่า "หมายเลขที่คุณโทรออกไม่สามารถใช้งานได้"

จากนั้นเขาก็ลองอีกครั้งในนาทีต่อมา แต่ได้รับคําตอบแบบเดียวกัน

ห้านาทีต่อมาก็ยังเหมือนเดิม.

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เขาแน่ใจว่าที่จริงแล้วเขาถูก... บล็อกนั่นเอง

แม่งเอ๊ย

...

22:00 น.