คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 798

ฌอนที่อยู่บนที่นั่งคนขับดูขุ่นเคือง ที่ได้รู้ว่าแคทเธอรีนลงมาทันทีโดยไม่ถามใด ๆ เพราะคิดว่าเป็นเลียมมาที่นี่เพื่อพบเธอ

เขาต้องการให้แคทเธอรีนเลิกนิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ สักวันเขาต้องบอกเธอให้รู้ว่าเธอต้องรักษาระยะห่างจากพี่เขยของเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน แคทเธอรีนก็ปรากฏตัวต่อหน้าฌอนและซูซี่

ซูซี่กดหน้าต่างลงและโบกมือให้เธออย่างตื่นเต้น

แคทเธอรีนเดินไปที่รถทันที ภายในไม่กี่วินาทีฌอนก็ออกจากรถไปเปิดประตูหลัง “เราจะพาซูซี่ไปดูหนังกัน”

“ฉัน...” ริมฝีปากของแคทเธอรีนกระตุก

ฌอนเปิดโทรศัพท์ของเขาแสดงตั๋วให้เธอดู “ผมซื้อตั๋วของคุณแล้วและไม่สามารถคืนเงินได้”

แคทเธอรีนพูดไม่ออกหลังจากเหลือบมอง "คุณจะพาฉันไปดูพี่หมีซ่าเหรอ?"

“ป้าแคธี่ หนูเป็นคนแนะนําหนังเรื่องนี้เองค่า” ซูซี่เงยหน้าขึ้นมองไปที่แคทเธอรีนอย่างออดอ้อนขอความเห็นใจ “หนูไม่เคยก้าวเข้าไปในโรงหนังมาก่อนเลยในชีวิต”

แคทเธอรีนรู้สึกจำใจ เธอมีทางเลือกที่จะไม่พาซูซี่ไปโรงหนังด้วยหรือ? เนื่องจากเด็ก ๆ ก็มักจะดูหนังสําหรับเด็ก แต่เธอก็ไม่อยากดูหนังพี่หมีซ่ากับซูซี่เป็นเวลาสองชั่วโมงเต็ม เธอรู้แค่ว่ามันคงไม่สนุกแน่

"เจ้าโกหกตัวน้อย" แคทเธอรีนดึงหูของซูซี่

ซูซี่พูดด้วยท่าทางสำนึกผิดว่า “ขอโทษนะคะ ถ้าหนูไม่บอกป้าว่าหนูอยู่กับพ่อ ป้าคงไม่ลงมา”

“ป้ารู้อยู่แล้วว่าหนูโกหก” แคทเธอรีนกล่าวด้วยความรําคาญ

ดวงตาของฌอนเปล่งประกายและเขาจ้องไปที่แคทเธอรีนด้วยความรู้สึกผสมปนเป "นี่หมายความว่า... คุณไม่ได้ลงมาเพราะเลียมเหรอ?"

แคทเธอรีนถลึงดวงตากลมโตของเธอใส่เขา เธอก็ดูโกรธมาก แต่ภาพที่เห็นนั้นพวกเขาดูเหมือนคู่รักที่กำลังโต้เถียงกัน