คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 798

ฌอนที่อยู่บนที่นั่งคนขับดูขุ่นเคือง ที่ได้รู้ว่าแคทเธอรีนลงมาทันทีโดยไม่ถามใด ๆ เพราะคิดว่าเป็นเลียมมาที่นี่เพื่อพบเธอ

เขาต้องการให้แคทเธอรีนเลิกนิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ สักวันเขาต้องบอกเธอให้รู้ว่าเธอต้องรักษาระยะห่างจากพี่เขยของเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน แคทเธอรีนก็ปรากฏตัวต่อหน้าฌอนและซูซี่

ซูซี่กดหน้าต่างลงและโบกมือให้เธออย่างตื่นเต้น

แคทเธอรีนเดินไปที่รถทันที ภายในไม่กี่วินาทีฌอนก็ออกจากรถไปเปิดประตูหลัง “เราจะพาซูซี่ไปดูหนังกัน”

“ฉัน...” ริมฝีปากของแคทเธอรีนกระตุก

ฌอนเปิดโทรศัพท์ของเขาแสดงตั๋วให้เธอดู “ผมซื้อตั๋วของคุณแล้วและไม่สามารถคืนเงินได้”

แคทเธอรีนพูดไม่ออกหลังจากเหลือบมอง "คุณจะพาฉันไปดูพี่หมีซ่าเหรอ?"

“ป้าแคธี่ หนูเป็นคนแนะนําหนังเรื่องนี้เองค่า” ซูซี่เงยหน้าขึ้นมองไปที่แคทเธอรีนอย่างออดอ้อนขอความเห็นใจ “หนูไม่เคยก้าวเข้าไปในโรงหนังมาก่อนเลยในชีวิต”

แคทเธอรีนรู้สึกจำใจ เธอมีทางเลือกที่จะไม่พาซูซี่ไปโรงหนังด้วยหรือ? เนื่องจากเด็ก ๆ ก็มักจะดูหนังสําหรับเด็ก แต่เธอก็ไม่อยากดูหนังพี่หมีซ่ากับซูซี่เป็นเวลาสองชั่วโมงเต็ม เธอรู้แค่ว่ามันคงไม่สนุกแน่

"เจ้าโกหกตัวน้อย" แคทเธอรีนดึงหูของซูซี่

ซูซี่พูดด้วยท่าทางสำนึกผิดว่า “ขอโทษนะคะ ถ้าหนูไม่บอกป้าว่าหนูอยู่กับพ่อ ป้าคงไม่ลงมา”

“ป้ารู้อยู่แล้วว่าหนูโกหก” แคทเธอรีนกล่าวด้วยความรําคาญ

ดวงตาของฌอนเปล่งประกายและเขาจ้องไปที่แคทเธอรีนด้วยความรู้สึกผสมปนเป "นี่หมายความว่า... คุณไม่ได้ลงมาเพราะเลียมเหรอ?"

แคทเธอรีนถลึงดวงตากลมโตของเธอใส่เขา เธอก็ดูโกรธมาก แต่ภาพที่เห็นนั้นพวกเขาดูเหมือนคู่รักที่กำลังโต้เถียงกัน

ฌอนมีความสุขอิ่มเอมใจอยู่ภายในได้รับการเติมเต็มเมื่อเห็นท่าทีของเธอ หัวใจของเขาเต้นรัวเหมือนพระเอกในนวนิยาย เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนแม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์กับซาร่าระหว่างเรียนมหาวิทยาลัยก็ตาม เขาคิดไม่ถึงมาก่อนว่าตัวเองจะทําตัวเหมือนชายหนุ่มหน้าโง่ในขณะนี้

"อะไรนะคะ? ลุงมีของที่เหลือจากมื้อค่ำวันก่อนเหรอ?” ซูซี่ไม่อยากเชื่อเลย “นั่นไม่ดีเลยนะคะ อาหารถูกเก็บไว้นานเกินไปน่ะ หนูได้ยินมาว่าการกินของเหลือมากเกินไปไม่ดีต่อสุขภาพของลุง”

“หนูไม่เข้าใจหรอกจ้ะ ของเหลือมันหวานนี่” ฌอนยังคงจับตาดูผู้หญิงที่อยู่ตรงข้ามเธอต่อไป

ซูซี่พยักหน้า "ลุงกําลังหมายถึงซี่โครงหมูใช่ไหมคะ?”

“ไม่ใช่แค่ซี่โครงหมูเท่านั้นนะจ๊ะ มีอะไรหวาน ๆ อยู่ในนั้นด้วยที่หนูไม่รู้หรอก” ฌอนยิ้ม “เมื่อลุงได้ทานของหวานเข้าไป ลุงก็จะรู้สึกถึงความหวานในหัวใจของลุงด้วย”

"แค่ก แค่ก" แคทเธอรีนทนไม่ไหวแล้ว

เขาเคยทําตัวแบบนี้มาก่อน ทุกครั้งที่ฌอนชายผู้หยิ่งผยอง หยาบคาย และโหดเหี้ยมคนนั้นพูดอะไรที่แสดงออกถึงความรักอย่างโจ่งแจ้ง เธอจะขนลุกซู่ไปหมด