ฌอนติดต่อครูใหญ่อย่างรวดเร็วและขอข้อมูลของลูคัส
ชื่อเต็มของลูคัสคือลูคัส ยูล พ่อของเขาคือเชลดอน ยูล ในขณะที่แม่ของเขาคือซาบรีน่า วินตัน ฌอนยิ่งผิดหวังเมื่อพบว่าที่จริงแล้วลูคัสอายุน้อยกว่าซูซี่ตั้งปีครึ่ง
“คุณแน่ใจหรือว่าลูคัสอายุเพียงสองปีสองเดือน?” ฌอนขมวดคิ้วเต็มที่สงสัยเหลือเกินว่าทําไมลูคัสถึงดูแก่กว่าซูซี่
"ใช่ครับ เด็กคนนั้นค่อนข้างสูง อาจเป็นเพราะพ่อแม่ของเขาตัวสูง สถานการณ์แบบนี้เป็นเรื่องปกติที่นี่”
ครูใหญ่ยิ้มและกล่าวว่า “ตอนแรกเราไม่อยากรับเขาเพราะเขายังเด็กเกินไป แต่ที่สุดเรารับเขาเนื่องจากพ่อแม่ของเขามาจากตระกูลยูลและพวกเขามีพอจะมีสายสัมพันธ์บางอย่างกับเรา”
"ตระกูลยูลเหรอครับ?"
ฌอนสะดุดใจกับความคิดนั้น หลังเดินออกจากสำนักงานของครูใหญ่ เขาขอให้สมาชิกไลโอน่าตรวจสอบ
ตระกูลยูลทันที ในไม่ช้าเขาก็ได้รับข่าวบางอย่าง “คุณชายฮิลล์ มีสายข่าวบอกว่าเชลดอน ยูล มีชื่ออยู่ในทำเนียบตระกูลยูล เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของโจเอล แม้เขาแต่งงานมาหลายปีแต่เชลดอนก็ไม่มีลูกชาย กระทั่งไม่นานมานี้อดีตคนรักของเขาได้พาเด็กชายอายุสองปีคนหนึ่งกลับมา”
“เชลดอนได้ยินว่าเด็กชายเป็นลูกของเขา เขาจึงทําการทดสอบดีเอ็นเอทันทีซึ่งพิสูจน์แล้วว่าลูคัสเป็นลูกชายแท้ ๆ ของเขา ตอนนี้เชลดอนและคนรักของเขาดูแลลูคัสอย่างดีเหมือนเป็นลูกรักของพวกเขา ด้วยเหตุนี้ ภรรยาของเขาจึงโกรธมากจนมีปากเสียงกับเขาเสมอ”
“ส่งรูปของเชลดอนให้ผมด้วย ผมอยากจะเห็นหน้าเขาหน่อย”
ไม่ถึงหนึ่งนาทีหลังจากที่เขาออกคําสั่ง ฌอนก็ได้รับรูปถ่ายของเชลดอน เขาสังเกตเห็นว่าเชลดอนและ
โจเอลดูเหมือนกันมากทีเดียว
เมื่อคิดว่าแคทเธอรีนดูหน้าตาเหมือนเหมือนโจเอลมาก จึงไม่น่าแปลกใจที่ลูคัสคล้ายกับแคทเธอรีน
ฌอนจุดบุหรี่และรู้สึกราวกับว่าจู่ ๆ ร่างของเขาก็ร่วงตกจากฟากฟ้าลงสู่พื้น
อันที่จริงตอนนี้เขาเสียสติไปแล้ว เขาสงสัยจริง ๆ ว่าลูคัสและซูซี่เป็นฝาแฝดที่แคทเธอรีนตั้งครรภ์
บางทีตอนนั้นแคทเธอรีนอาจไม่ได้แท้ง และเป็นไปได้ว่าเลียมติดสินบนเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเพื่อบอกเขาว่าแคทเธอรีนเสียชีวิตแล้วและเธอแท้งบุตร
“... งั้นเราไปดูหนังการ์ตูนกันเถอะ” ฌอนตอบอย่างฝืด ๆ
"เย้ ไปดูพี่หมีซ่ากันเถอะ”
ฌอนพูดไม่ออก
เขารู้สึกอยากถอนคำที่พูดกลับคืนมา
จากนั้นไม่นาน เขาก็มาถึงฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น ซูซี่จึงโทรหาแคทเธอรีน “ป้าแคธี่ หนูกําลังรออยู่ที่ชั้นล่างกับพ่อ ลงมาเดี๋ยวนี้โอเคไหมคะ?”
นาทีที่แคทเธอรีนได้ยินซูซี่เรียกเธอว่า “ป้าแคธี่” เธอแน่ใจว่าไม่ใช่เลียมที่พาเธอมาที่นี่ เมื่อซูซี่อยู่กับเลียม เธอมักจะเรียกแคทเธอรีนว่า “แม่”
ตอนนี้เด็กหญิงตัวน้อย ๆ คนนี้เริ่มหลอกลวงผู้คนได้ดีขึ้น เธอชอบคนแปลกหน้ามากกว่าแม่ตัวเองแล้ว
แคทเธอรีนถอนหายใจและตอบว่า “เอาล่ะ ป้ากําลังลงไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...