สนามกอล์ฟ
บูม! ฌอนเหวี่ยงไม้กอล์ฟและลูกกอล์ฟหายไปในระยะไกลทันที
เชสที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รู้สึกถึงสายลมที่พัดผ่านเขาไปและตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
นับตั้งแต่แคทเธอรีนทิ้งเขาไป ฌอนก็ดูอารมณ์เสียแบบนี้ทุกวัน เชสเองก็กำลังจะเป็นบ้าไปด้วย
“แคทเธอรีนยังไม่กลับมาอีกเหรอ?”
“ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉันถ้าเธอจะอยู่หรือตาย” ฌอนพ่นลมหายใจออกมาอย่างดูถูกก่อนจะเดินไปข้างหน้า จู่ ๆ ท้องของเขาก็ร้องขึ้นมา
เชสเกาปลายจมูกของเขา “ฉันรู้ว่านายชินกับอาหารที่เธอทำ แต่ตอนนี้นายจะปล่อยให้ตัวเองอดตายไม่ได้ เธอทิ้งนายแล้ว...”
“เปล่า” ฌอนตอบด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด “ในที่สุดฉันก็สามารถควบคุมน้ำหนักได้ตอนที่เธอย้ายออกไปแล้ว”
“...”
เหงื่อผุดขึ้นมาจากหน้าผากของเชส เขาไม่เคยเห็นด้านนี้ของเพื่อนมาก่อน
ในตอนนั้นเองที่เขารู้สึกชื่นชมแคทเธอรีนที่เธอสามารถทนอยู่กับผู้ชายแบบนี้ได้ตั้งนาน ถ้าเป็นเขาเองคงจะเป็นบ้าภายในสองวันแน่ ๆ
“มะรืนนี้เป็นงานฉลองหมั้นของรีเบคก้ากับอีธาน แคทเธอรีนอาจจะไปร่วมงานด้วยเหมือนกัน ตระกูลโจนส์ส่งบัตรเชิญมาให้ฉันด้วย ฉันควรไป...แล้วเกลี้ยกล่อมเธอไหม?”
ฌอนเลิกคิ้วขึ้น “ฉันได้ยินมาว่ามันเป็นงานฉลองวันเกิดครบอายุ 80 ปีของคุณย่าของตระกูลโจนส์ไม่ใช่เหรอ?”
“ไม่เคยได้ยินเรื่องนั้นนะ” เชสส่ายหน้า
สีหน้าเคร่งเครียดผุดขึ้นบนใบหน้าของฌอน ดูเหมือนตระกูลโจนส์จะไม่ได้ตั้งใจจัดงานฉลองวันเกิดให้หญิงชราเลย
ผู้หญิงโง่คนนั้น ไม่กลัวจะโดนคนพวกนั้นกลั่นแกล้งอีกหรือ?
“ไม่มีประโยชน์ที่จะไปตามเธอกลับมา มันเป็นเพียงแผนของเธอเท่านั้น คอยดูเถอะ ฉันมั่นใจว่าเธอจะกลับมาอ้อนวอนฉันก่อนวันงานฉลองหมั้น”
ในเวลาไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็ได้รับข้อความเข้ามาใน WhatsApp จากฌอนเนอรีน
“เห็นไหม พูดยังไม่ทันขาดคำ” เขากดเปิดข้อความแล้วเห็นว่าแคทเธอรีนได้ทำการโอนเงินเข้าบัญชีให้เขาเป็นจำนวน 60,000 ดอลล่าร์
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาชะงักนิ่ง เชสขยับไปข้างหน้าเพื่อแอบดู เขาแสดงความคิดเห็นด้วยความไม่เข้าใจ “เธอกำลังใช้เงินจำนวนมากหลอกให้นายกลับไป”
“คงงั้น” ท่าทางตึงเครียดของฌอนผ่อนคลายลง
คงจะเป็นอีกวิธีหนึ่งของเธอ
อีกฝ่ายยังคงพิมพ์ข้อความอยู่
เขารอดูว่าเธอจะพิมพ์กลับมาว่าอะไร
20 นาทีต่อมา เขาก็ได้รับข้อความตอบกลับมา [เงิน 60,000 ดอลล่าร์ รวมค่ารักษาพยาบาลแล้ว ฉันมั่นใจว่ามันเกินความจำเป็น แต่พอดีว่าวันนี้ฉันค่อนข้างอารมณ์ดี]
รอยยิ้มที่ยากจะเข้าใจผุดขึ้นบนใบหน้าของฌอน ในขณะเดียวกันนั้นเอง เส้นเลือดที่ขมับของเขาก็ปูดขึ้น
ดี ดี ดี ผู้หญิงคนนี้ใจกล้าเหมือนสิงโต
“...”
เชสที่แอบมองข้อความนั้นไม่กล้าแสดงความคิดเห็นออกมา
เขาแอบคิดว่าแคทเธอรีนนั้นโคตรเจ๋ง
เธออาจจะเป็นคนเดียวบนโลกนี้ที่กล้าท้าทายฌอน
อย่างไรเสีย เขาก็ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้ขอร้องอ้อนวอนสาวสวยไร้เดียงสาได้
“นี่ต้องเป็นวิธีเรียกร้องความสนใจจากนายแน่ ๆ ไม่ใช่แค่เธอพยายามจะติดสินบนนายอย่างเดียวนะแต่ดูนามสกุลของเธอสิ ฌอนเนอรีน โรแมนติกอะไรอย่างนี้เนี่ย”
ฌอนรู้สึกสบายใจขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้นและเผยรอยยิ้มเหน็บแนมออกมา “แล้วไง? ไม่สำคัญอีกแล้วล่ะ แม้ว่าเธอจะคุกเข่าอ้อนวอนต่อหน้าฉันสามวันสามคืน...”
ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบประโยค แคทเธอรีนก็เปลี่ยนบัญชีชื่อผู้ใช้ WhatsApp ของเธอเป็น ‘เริ่มต้นใหม่’ นอกจากนั้นเธอยังเปลี่ยนสถานะเป็น : [จากนี้เป็นต้นไปฉันจะดูแลตัวเองเป็นอย่างดี]
“...”
ฌอนพูดอะไรไม่ออก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...