คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 800

ซูซี่พยักหน้า เข้าใจว่าสิ่งที่ฌอนพูดเป็นความจริง

แคทเธอรีนพูดไม่ออก ทันใดนั้นเธอสังเกตเห็นว่ามือของฌอนมาวางที่ด้านหลังเบาะที่เธอนั่ง

เธอจ้องเขา แต่เขากลับพูดหน้าตายว่า “ไหล่ผมตึง ๆ ผมก็เลยยืดเหยียดแขนหน่อย”

“...”

แคทเธอรีนหันกลับไปมองที่หน้าจอเพราะเธอไม่สามารถทนความยียวนของเขาได้

แต่ภาพยนตร์แอนิเมชั่นสําหรับเด็กนั้นน่าเบื่อมากจริง ๆ มีเพียงซูซี่เท่านั้นที่สนุกอยู่กับภาพยนตร์

แคทเธอรีนก้มศีรษะลง เธอเปิดโทรศัพท์ของเธอเพื่อหาเกมเล่น

หลังจากที่ฌอนเหลือบมองท่าทางการนั่งของเธอ มือของเขาก็วางแปะลงบนไหล่ของเธอ เธอสวมชุดผ้าไหมบาง ๆ เขาจึงสัมผัสได้ถึงสะบักไหล่ที่บอบบางและอ่อนนุ่มของเธอ

“ฌอน...” แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นและจ้องมาที่เขา

ฌอนถอนการสัมผัสของเขาอย่างเขินอาย จากนั้นเขาก็หยิบถ้วยน้ำเกรพฟรุตที่วางอยู่ระหว่างพวกเขาแล้วจิบ

"นั่นน้ำของฉันนะ" แคทเธอรีนรำคาญ สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

“ก็ไม่เป็นไรหรอก” ฌอนขยับเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นและกระซิบข้างหูเธอ ลมหายใจของชายหนุ่มทําให้เธอจั๊กจี้และงงงันคิดอะไรไม่ออก “เราก็เคยลิ้มรสน้ำลายของกันและกันอยู่แล้ว”

แคทเธอรีนหยิกต้นขาของเขาอย่างไร้ความปราณี

อีตานักเลงคนนี้กล้าพูดจาไร้ยางอายขนาดนี้ได้ยังไง?!

ถ้าโรงหนังไม่มืดขนาดนี้ เขาคงได้เห็นใบหน้าแดงผ่าวของเธอตอนนี้อย่างแน่นอน

ตอนนี้เธอไม่รู้สึกอยากดื่มมันอีกต่อไปแล้วหลังจากที่เขาเอาไปดื่ม

เธอเลยต้องข่มความกระหายน้ำอย่างหนักไว้ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากแบ่งน้ำผลไม้แก้วเดียวกับเขา

ระหว่างดูหนัง ฌอนลุกขึ้นและออกไปห้องน้ำ เมื่อแคทเธอรีนถามซูซี่ว่าเธอต้องการไปห้องน้ำหรือไม่ เธอส่ายหัวและตอบว่าไม่ แต่เมื่อแคทเธอรีนอุ้มเธอ ก็รู้สึกว่ามีปัสสาวะอุ่น ๆ ไหลจากก้นซูซี่จนกางเกงของเธอเปียก

โชคดีที่มีห้างสรรพสินค้าอยู่ใต้โรงหนัง ในไม่ช้าแคทเธอรีนก็ซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้ซูซี่เปลี่ยน เธอซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้ตัวเองจากร้านขายเสื้อผ้าสตรีและเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย

เนื่องจากเธอมีรูปร่างที่ดี กางเกงตัวไหนที่เธอสวมใส่ก็ดูดีทั้งนั้น

ผู้ช่วยประจำร้านที่ยืนข้าง ๆ เธอก็ชมใหญ่เลยว่า “ท่านคะ ภรรยาของท่านมีรูปร่างที่ดีเยี่ยมมาก และเธอก็ดูงดงามด้วยยังกับนางแบบไม่ว่าเธอจะใส่กางเกงตัวไหน”

ฌอนยิ้ม คําว่า “ภรรยา” ไม่เคยฟังดูวิเศษสําหรับเขาขนาดนี้มาก่อน

“นำเสื้อผ้าของร้านตามขนาดเธอมาทั้งหมดเลยครับ” เขายื่นบัตรไม่จำกัดวงเงินให้ผู้ช่วยร้านทันที

ผู้ช่วยร้านถึงกับผงะ เขาช่างเป็นคนร่ำรวยมั่งมีอะไรอย่างนี้!

เมื่อถึงเวลาที่แคทเธอรีนเดินออกไปในกางเกงยีนส์ตัวใหม่ ผู้ช่วยร้านก็แพคเก็บเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้ว “คุณคะ สามีของคุณกําลังซื้อเสื้อผ้าทั้งหมดในร้านนี้ตามขนาดของคุณ ว้าว คุณมีโชควาสนาดีเหลือเกิน!”

แคทเธอรีนเบนสายตาไปที่ฌอนในขณะที่ริมฝีปากของเธอกระตุก "ทําไมคุณถึงซื้อเสื้อผ้าเยอะจังคะ?"

"ก็คุณใส่สวยไปหมดทุกตัวนี่" ฌอนยิ้ม