คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 805

ไซออน เรสซิเดนซ์

เมื่อฌอนเห็นอีโมจิจูบ เขารู้สึกเร่าร้อนพลุ่งพล่านอยู่ภายใน อวัยวะแห่งความเป็นชายของเขาขยับ ทําให้เขารู้สึกไม่สบายด้วยเหตุผลบางอย่างที่อธิบายไม่ได้

เขานอนลงโดยจินตนาการว่าแคทเธอรีนจูบเขา

จู่ ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งบนเตียงและส่งข้อความหาแคทเธอรีนสี่คํา: [ผมอยากได้จูบพรุ่งนี้] จากนั้นเขาก็วิ่งไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเย็น ๆ

ซาร่าไม่เคยกระตุ้นเร้าใจเขาได้เลยทั้งที่อยู่กับเธอมานาน เขาคาดไม่ถึงเลยว่าแค่อีโมจิง่าย ๆ จากแคทเธอรีนจะทำให้เขาตื่นเต้นลุกเป็นไฟขึ้นได้ในที่สุด

เขาหัวเราะอย่างขมขื่น

เมื่อเขาออกมาจากห้องน้ำ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ยาเอลโทรหาเขา “คุณชายใหญ่ฮิลล์คะ คุณไม่มาเหรอ? คุณนีสันกําลังร้องไห้โฮอยู่ในโรงพยาบาลค่ะ เธอปฏิเสธที่จะพันผ้าพันแผล”

ฌอนก็เริ่มรู้สึกรําคาญ “มันคือร่างกายของเธอไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่ของฉัน!”

ยาเอลตื่นตระหนกเมื่อเขาพูดเสียงดังใส่เธอ “แต่ตอนนี้คุณนีสันต้องการคุณจริง ๆ นะคะ คุณชายใหญ่ฮิลล์ ทุกวันนี้เมื่อคุณไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ เธอก็กินไม่ได้นอนก็ไม่หลับ ด้วยเหตุนั้นเธอจึงเหม่อลอยและตกบันไดในช่วงที่ไฟดับคืนนี้ หมอบอกว่าขาของเธอได้รับบาดเจ็บ หากไม่ได้รับการรักษาในทันทีก็อาจจะพิการในอนาคต”

คําพูดของยาเอล รู้สึกเหมือนมีน้ำหนักกดทับในจิตใจของฌอน

เป็นครั้งแรกที่เขาไม่เจ็บปวดรวดร้าวด้วยความรู้สึกผิดเลย แต่เขารู้สึกหมดแรงแทน

อย่างที่แคทเธอรีนพูด เขาแค่มีความสัมพันธ์กับซาร่าเฉย ๆ ก็เท่านั้นเอง

20 นาทีต่อมา

เมื่อซาร่าเห็นฌอนมาถึงโรงพยาบาล เธอรีบนอนลงบนเตียงและแสร้งทําเป็นน้ำตาไหลและดูเศร้าผิดหวัง

เพื่อที่จะเอาชนะได้รับความเห็นอกเห็นใจของฌอน ซาร่าได้ตกลงมาจากบันไดอย่างแรงในวันนี้ หน้าผาก ขา และแขนของเธอได้รับบาดเจ็บ เธอดูน่าสงสารมากเหลือเกิน

“ฌอนนิค ในที่สุดคุณก็มาที่นี่แล้ว ฉันคิดว่าฉันจะไม่ได้เจอคุณอีกแล้วซะอีกค่ะ”

วินาทีที่ซาร่าเห็นเขา เธอเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างขมขื่น เธอยื่นมือออกไปและล้มลงในอ้อมแขนของเขา

ฌอนอดไม่ได้ที่จะคว้าตัวเธอไว้ มิฉะนั้นเธอจะตกจากเตียง