ตอน บทที่ 813 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 813 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
21.30 น.
ฌอนพิงประตูบ้านของแคทเธอรีนและคอยมองโทรศัพท์ของเขาอยู่เป็นระยะ
ทําไมผู้หญิงคนนั้นยังไม่กลับอีกทั้งที่มันดึกมากแล้ว? เป็นไปได้ไหมว่าเธอออกเดทกับชายอื่นอีกแล้ว? ถ้าฌอนไม่ได้ตามส่องพิกัดของไอแซกล่วงหน้าแล้วรู้ว่าคืนนี้เขาต้องทำงานต่อที่บริษัทจนดึก คงไม่บ้ามารอที่นี่ตั้งเจ็ดชั่วโมงหรอก
เขาไม่เคยรอผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน
ติ๊ง มีเสียงมาจากลิฟต์
ตํารวจสองสามนายเดินตรงมาทางเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว "ต้องเป็นคุณแน่เลย"
ฌอนตกตะลึง
“ไปได้แล้ว เลือกเอาว่าคุณจะออกไปจากที่นี่ไปหรือว่าจะตามเรากลับไปสถานีตํารวจ” ตํารวจพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าของบ้านนี้ได้โทรแจ้งความกับตํารวจ เธอบอกว่าคุณเป็นสามีเก่าของเธอที่คอยตามรังควานเธอไม่หยุดหย่อนแม้แต่หลังจากที่หย่ากันแล้วจนเธอไม่กล้ากลับมาบ้าน”
“เธอโทรหาตํารวจเหรอ?”
ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนกระตุกและแผ่ออร่าอันน่าสะพรึงโดยที่เขาไม่รู้ตัว เลยทําให้ตํารวจยิ่งมั่นใจว่าเขาเป็นคนชอบก่อความรุนแรงโมโหร้าย
“ไม่เอาน่ะคุณครับ เธอควรยอมให้คุณรบกวนเธอหรือไงถ้าเธอไม่โทรหาตํารวจ?” ตํารวจนายหนึ่งเริ่ม
เทศนาฌอน “ผมเคยเห็นผู้ชายหลายคนทำตัวเหมือนคุณที่ยังคงทําร้ายภรรยาของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะหย่าร้างกันไปแล้วก็ตาม ให้ผมแนะนําคุณอย่างหนึ่งนะ เพราะว่าคุณหย่ากันแล้ว คุณก็แค่ใช้ชีวิตของตัวคุณเองไป คุณยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหมถ้าคุณยังมัวตอแยเธอต่อไม่เลิก”
"งั้นก็ดีครับ"
ฌอนกําหมัดแน่นแล้วจึงเดินก้าวยาว ๆ ตรงไปลิฟต์
เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง เขาได้ยินเสียงตํารวจข้างนอกคุยกัน
ลิมิเต็ดระดัยโลก จนตอนนี้...ทั่วทั้งออสเตรเลีย มีเพียงฌอนเท่านั้นที่มี”
สีหน้าของโจเอลเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ทําไมเขาถึงมาเฝ้าที่ประตูบ้านเรา? ฉันไม่เคยเห็นคนอะไรช่างไร้ยางอายเช่นนี้มาก่อนในชีวิต”
ลูคัสมองแคทเธอรีนอย่างตื่นตระหนก "แม่..."
“ไม่ต้องกังวลลูก มาทานอาหารเช้าของเราก่อนครับ แม่กินเสร็จแล้วแม่ค่อยออกไปพบเขา”
ด้วยเหตุนี้ แคทเธอรีนจึงเติมจานของโจเอลและลูคัส ส่วนเธอยังไงคงต้องออกไปพบฌอน
“แคทเธอรีนฟังพ่อนะ อยู่ให้ห่างจากผู้ชายคนนั้นไว้ ไอแซคเองก็ค่อนข้างดี ลูกทําความรู้จักกับเขาให้มากขึ้นได้” โจเอลแนะนําเธออย่างจริงจัง “ฌอนเป็นคนเฮงซวยเอาแน่นอนไม่ได้ ถ้าซาร่าไม่เจอปัญหา เขาก็คงไม่ย้อนกลับมาหาลูกด้วยซ้ำ”
“หนูรู้ค่ะพ่อ ค่อยให้ลุงเชลดอนส่งลูคัสไปโรงเรียนอนุบาลทีหลังนะและอย่าให้ใครรู้ค่ะ” แคทเธอรีนเตือน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...