คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 813

21.30 น.

ฌอนพิงประตูบ้านของแคทเธอรีนและคอยมองโทรศัพท์ของเขาอยู่เป็นระยะ

ทําไมผู้หญิงคนนั้นยังไม่กลับอีกทั้งที่มันดึกมากแล้ว? เป็นไปได้ไหมว่าเธอออกเดทกับชายอื่นอีกแล้ว? ถ้าฌอนไม่ได้ตามส่องพิกัดของไอแซกล่วงหน้าแล้วรู้ว่าคืนนี้เขาต้องทำงานต่อที่บริษัทจนดึก คงไม่บ้ามารอที่นี่ตั้งเจ็ดชั่วโมงหรอก

เขาไม่เคยรอผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน

ติ๊ง มีเสียงมาจากลิฟต์

ตํารวจสองสามนายเดินตรงมาทางเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว "ต้องเป็นคุณแน่เลย"

ฌอนตกตะลึง

“ไปได้แล้ว เลือกเอาว่าคุณจะออกไปจากที่นี่ไปหรือว่าจะตามเรากลับไปสถานีตํารวจ” ตํารวจพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้าของบ้านนี้ได้โทรแจ้งความกับตํารวจ เธอบอกว่าคุณเป็นสามีเก่าของเธอที่คอยตามรังควานเธอไม่หยุดหย่อนแม้แต่หลังจากที่หย่ากันแล้วจนเธอไม่กล้ากลับมาบ้าน”

“เธอโทรหาตํารวจเหรอ?”

ใบหน้าหล่อเหลาของฌอนกระตุกและแผ่ออร่าอันน่าสะพรึงโดยที่เขาไม่รู้ตัว เลยทําให้ตํารวจยิ่งมั่นใจว่าเขาเป็นคนชอบก่อความรุนแรงโมโหร้าย

“ไม่เอาน่ะคุณครับ เธอควรยอมให้คุณรบกวนเธอหรือไงถ้าเธอไม่โทรหาตํารวจ?” ตํารวจนายหนึ่งเริ่ม

เทศนาฌอน “ผมเคยเห็นผู้ชายหลายคนทำตัวเหมือนคุณที่ยังคงทําร้ายภรรยาของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะหย่าร้างกันไปแล้วก็ตาม ให้ผมแนะนําคุณอย่างหนึ่งนะ เพราะว่าคุณหย่ากันแล้ว คุณก็แค่ใช้ชีวิตของตัวคุณเองไป คุณยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหมถ้าคุณยังมัวตอแยเธอต่อไม่เลิก”

"งั้นก็ดีครับ"

ฌอนกําหมัดแน่นแล้วจึงเดินก้าวยาว ๆ ตรงไปลิฟต์

เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง เขาได้ยินเสียงตํารวจข้างนอกคุยกัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน