คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 814

หลังทานมื้อเช้า แคทเธอรีนเดินออกจากทางเข้าหลักของวิลล่าตระกูลยูล

ฌอนเปิดประตูรถทันทีและเดินไปหาเธอ ถึงแม้เขาไม่ได้กลับบ้านติดต่อกันสองคืน เสื้อเชิ้ตที่สวมก็ยับ ตอหนวดก็เริ่มผุดบนใบหน้า แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลต่อรูปลักษณ์ดูดีน่ามองของเขาเลย ที่จริงกลับเสริมให้เขาดูมาดเข้มแกร่งยิ่งขึ้นกว่าเดิม แม้แต่อารมณ์ตีมึนของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความน่าดึงดูดสไตล์แบดบอยที่ผู้หญิงชื่นชอบ

"เมื่อคืนคุณโทรแจ้งตํารวจเหรอ?" ฌอนจ้องไปที่แคทเธอรีนด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

“ใช่น่ะสิ ก็คุณเอาแต่ยืนอยู่ที่ประตูหน้าบ้านฉันไม่ยอมไปไหน สําหรับฉันมันก่อความรบกวนวุ่นวายมากนะ” แคทเธอรีนพูดอย่างเย็นชาโดยไร้วี่แววของความรู้สึกผิดใด ๆ

"นี่คุณ..."

ฌอนยืดอก ผู้ชายที่ได้รับการยอมรับสูงส่งอย่างเขาไม่เคยถูกผู้หญิงคนหนึ่งหยามเกียรติเช่นนี้มาก่อน

“ฉันทำไม? ฉันไม่ใช่คนที่คอยกวักมือเรียกคุณมานะ คุณฮิลล์ คุณจะมาเลือกหาผู้หญิงเพื่อใช้ประโยชน์ตามที่คุณต้องการ พอหมดประโยชน์คุณก็เขี่ยทิ้งไปหาผู้หญิงที่น่าหลงใหลแต่ไร้ประโยชน์” แคทเธอรีนตำหนิเขาตรง ๆ “ฉันจําได้ว่าบอกคุณชัดแล้วตั้งแต่คืนก่อนว่าถ้าคุณไปหาซาร่า คุณก็ไม่ควรกลับมาหาฉันอีกต่อไป”

เมื่อแคทเธอรีนหวนคิดว่าเขาส่งรูปเซลฟี่ถ่ายที่บ้านให้เธอ แต่แล้ววินาทีต่อมาก็ไปพบซาร่า เธอก็รังเกียจเขาซะจริง ๆ

“ผม... ผมไม่มีทางเลือก วันนั้นซาร่าตกบันไดเจ็บขา ถ้าผมไม่ไป เธอก็จะไม่ยอมรับการรักษา ในที่สุดผมก็ไปจัดแจงทําให้สิ่งต่าง ๆ ชัดเจนกับเธอ เห็นไหมดูสิ? ร็อดนีย์ถึงกับชกผมเพราะเรื่องนี้”

ฌอนชี้บาดแผลที่ปากของเขา ทั้งหมดที่เขากำลังทำคือทำตัวให้ดูน่าสงสารเข้าไว้ ทั้งยังส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด "อูย ยังเจ็บมากอยู่เลย"

“สมน้ำหน้า” แคทเธอรีนพูดสามคํานั้นและหัวเราะเยาะ

ฌอนตัวแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างเปิดเผยว่า “ใช่ ผมทำตัวเอง คุณมองการณ์ไกลแล้วที่รัก คุณบอกผมแล้วว่าอย่าไป”

“ที่รักของคุณคือใครกัน? ระวังปากคุณด้วยค่ะ” แคทเธอรีนขนลุกที่เขาเรียกเธอว่าที่รัก เธอจ้องเขาด้วยดวงตาที่สดใสของเธอ

ดวงตากลมโตเฉลียวฉลาดของเธอ ผิวที่ขาวใสบอบบางและริมฝีปากสีชมพูฉ่ำ ทำให้หัวใจของฌอนละลาย มันยิ่งละลายกว่าเดิมเมื่อเขาหวนคิดถึงอีโมจิจูบที่เธอส่งให้เขา

เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะให้เธอให้อภัยเขาในวันนี้ให้ได้ แม้ว่าเขาจะต้องหน้าด้านหน้าทนขนาดไหนก็ตาม จากนั้นเขาก็จะค่อย ๆ ลิ้มรสจูบของเธอ

“ไม่ แคธี่ ผมจะไม่ทําให้คุณผิดหวังอีกต่อไป” ฌอนกอดเธอแน่น “คุณไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ผมเป็นคนเช่นไร? ผมจะไม่พูดถ้อยคำเช่นนั้นออกไป หากผมไม่มั่นใจในความรู้สึกของผม”

"..."

ใบหน้าของแคทเธอรีนซุกอยู่ในอ้อมกอดของเขา ณ จุดที่เขาไม่อาจมองเห็นแววเย้ยหยันในดวงตาของเธอ

เธอรู้จักเขาดีเกินไป เขาสามารถเปล่งถ้อยคำหวาน ๆ ยามเขามีความรักได้ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงได้ตกหลุมรักเขาอีกครั้งทั้งๆ ที่เขาทำเธอเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่า

แต่เมื่อใดที่เขาหมดรัก เขาก็เย็นชา ไร้หัวใจ และโหดร้าย

“ที่รัก...” เมื่อฌอนเห็นแคทเธอรีนยังคงอยู่ในอ้อมแขนของเขา คลื่นแห่งความปรารถนาก็พุ่งพล่านในกายเขา "คุณเป็นหนี้จูบผมอยู่นะ"

จากนั้นเขาก็ก้มศีรษะลงจูบเธอ