“เข้าใจแล้วค่ะ หนูจะไป”
แคทเธอรีนเข็นคุณย่าโจนส์ที่นั่งอยู่บนวีลแชร์และตรงไปที่ห้องจัดงานเลี้ยงอย่างเงียบ ๆ พวกเขาได้นั่งโต๊ะเดียวกับตระกูลโจนส์และอีธาน
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอนั่งลงแล้ว เธอสังเกตเห็นเวสลีย์นั่งอยู่ที่โต๊ะหลักอีกโต๊ะที่สำรองเอาไว้ให้ญาติสนิทเท่านั้น
ความสับสนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ เขาอ้างว่าเขาเป็นญาติห่าง ๆ กับสองตระกูลนี้ ทว่าทำไมเขาถึงมานั่งรวมอยู่กับคุณปู่โลว์ยอนส์และคุณย่าโลว์ยอนส์ได้?
ไม่ต้องพูดถึงฌอน เขาไม่แม้แต่จะมาเข้าร่วมพิธีฉลองหมั้น แม้ว่าเขาจะเป็นน้าของอีธานก็ตาม
ตรงกันข้าม เจเน็ตและซินดี้ที่ไม่สนิทกับรีเบคก้าเลยแม้แต่น้อยก็มาร่วมงานด้วย
แคทเธอรีนหัวเราะอยู่ในใจ รีเบคก้าต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากแน่นอนในการสร้างความสนิทสนมกับคนที่เธอไม่ชอบ
พิธีฉลองหมั้นเริ่มขึ้นในเวลา 12:12 น.
พิธีกรขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงาน ในที่สุด ทั้งอีธานและรีเบคก้าก็ถูกเชิญให้ขึ้นไปบนเวที
รีเบคก้าที่สวมชุดราตรีสีแดง เธอยืนอยู่ข้าง ๆ อีธานที่สวมสูทสีดำ พวกเขาทั้งคู่ดูเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก
แขกเรื่อเริ่มพูดคุยถึงคนทั้งคู่
“ฉันได้ยินมาว่าคุณหนูคนโตเติบโตขึ้นมาในฟาร์ม แต่เธอก็สง่างามและสุภาพ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมอีธานถึงหลงรักเธอ”
“ปีที่แล้วมีข่าวลือว่าอีธานจะหมั้นกับแคทเธอรีน ถ้าฉันเป็นเขา ฉันก็คงจะเลือกรีเบคก้าเหมือนกัน การเป็นคนดีถือว่ามีชัยไปกว่าครึ่ง”
“ถูกของคุณ”
“...”
เสียงเหล่านั้นเฉียดผ่านหูของแคทเธอรีนราวกับลมกรรโชกแรง แต่เธอก็เลือกที่จะไม่สนใจพวกเขา และให้ความสนใจกับการป้อนอาหารให้กับคุณย่าแทน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...