คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 849

“ฉันไม่ได้...”

แคทเธอรีนดิ้นรนอยู่นานแต่ก็ไม่หลุดซะที ตรงกันข้ามเธอกลับรู้สึกได้ว่าสายตาของชายคนนั้นร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

เธอคุ้นชินกับลำดับต่อไปของเหตุการณ์ และทันใดนั้นเธอก็ไม่กล้าหายใจ “ปล่อยฉันนะ อย่าทำอะไรด่วนได้เอาแต่ใจค่ะ”

“ผมอยากจะทําอะไรด่วน ๆ ขึ้นมาจริง ๆ คุณอยากจะให้ผมรอไปอีกนานแค่ไหนกัน?” ฌอนพลิกตัวเธอ วงแขนที่แข็งแรงของเขาโอบข้างตัวเธอ ลมหายใจเร่าร้อนของเขาอยู่บนหน้าเธอ

“คุณรอมานานแค่ไหนกันคะ? แค่ไม่กี่วันเอง” แคทเธอรีนหันหลังให้อย่างไม่ยอมรับ เธอลำบากใจจนไม่กล้าสบตาเขา

อย่างไรก็ตามเธอไม่รู้ว่าท่าทางของเธอเผยให้เห็นคอที่เรียวสวยน่ามองของเธอ

“แคธี่ เราเคยเป็นคู่แต่งงานกันนะ”

ฌอนหันหน้าเธอมาจูบริมฝีปากสีแดงของเธอได้สำเร็จ

"ไม่..."

แคทเธอรีนขัดขืน

อย่างไรก็ตามชายคนนั้นแข็งแกร่งมาก และเขารู้จักเธอเป็นอย่างดี

เมื่อรู้จากยาเอลว่าเขาไม่เคยทําอะไรกับซาร่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอก็เลยเลิกจงเกลียดจงชังเขา

แคทเธอรีนซึ่งตอนแรกตั้งใจจะลุกขึ้นถูกบังคับให้ละทิ้งความคิดนั้นเพราะเขา

…

ในขณะเดียวกัน

เมื่อเฟรยาลืมตาขึ้นหลังจากนอนหลับเต็มอิ่ม เธอพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่เบาะหลังของรถโดยมีหมอนอยู่ใต้ศีรษะและผ้าห่มบาง ๆ คลุมตัว

เธอมึนงงสับสนอยู่พักหนึ่งก่อนจะนึกจำเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ได้ ตอนที่ร็อดนีย์กำลังส่งเธอกลับ เธอไม่สามารถฝืนได้อีกต่อไปและผล็อยหลับไปในรถของเขาระหว่างทาง

กล่าวอีกนัยหนึ่งเธอยังอยู่ในรถของร็อดนีย์ ร็อดนีย์คลุมผ้าห่มให้เธอและวางหมอนไว้ให้เธอหนุนศีรษะด้วยเหรอ?

ความรู้สึกดี ๆ เกิดขึ้นในใจเธออย่างน่าประหลาด

เธอมีภาพร็อดนีย์เป็นคนต่ำช้าน่ารังเกียจและหยาบคายมาโดยตลอด ถึงแม้เธอหลับเธอเชื่อว่าร็อดนีย์จะโยนเธอลงจากรถหรือหาคนมารังแกเธอ

เธอไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะมีด้านที่เอาใจใส่ต่อเธอเช่นนี้

เธอลุกขึ้นนั่งและเห็นชายคนนั้นพิงที่นั่งคนขับนิ่ง ๆ ไม่ไหวติง ดังนั้นเธอจึงโน้มตัวไปมองเขา

ร็อดนีย์กําลังพักโดยหลับตา เขาเกิดมาพร้อมกับผิวที่ดีจริง ๆ เขามีจมูกโด่ง ริมฝีปากบาง ผิวใส และขนตายาวมากจนแทบจะแปรงด้วยหวีได้ เขามีใบหน้าแห่งผู้ดีสูงศักดิ์ที่น่าเอ็นดู

เมื่อก่อนเธอคิดว่าแพทริคเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุด

อย่างไรก็ตาม แพทริคจืดไปเลยเมื่อเปรียบเทียบกับรูปโฉมของร็อดนีย์

ในขณะนั้นขนตาของเขาขยับขึ้น

เฟรยารีบกลับไปนั่งลง ร็อดนีย์ขยี้ตาและตื่นขึ้น เมื่อเขาหันกลับมาดวงตาทั้งสองคู่ก็สบกัน

แล้วทันใดนั้นความง่วงก็หายเป็นปลิดทิ้ง "ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้ว"

“ทําไมเมื่อคืนคุณไม่ปลุกฉันล่ะคะ?” เฟรยาแสร้งทําเป็นไม่รู้ไม่ชี้

“ช่างเถอะน่า ก็คุณกําลังนอนหลับอุตุยังกับหมู...”

“รอดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าคุณกําลังพูดอะไรอยู่น่ะ?” เฟรยาระเบิดทันที "มีหมูสวยเหมือนฉันไหม?"

"มีสิ ผมเห็นอยู่ตัวหนึ่งเมื่อคืนนี้ ตอนนี้เธอก็ยังอยู่ในรถของผม” ร็อดนีย์หรี่ตาและเยาะเย้ย

"ไปให้พ้น" เฟรยาตะคอกใส่เขาและเปิดประตูรถเพื่อออกไป

ร็อดนีย์ลดหน้าต่างลงและบอกว่า “ไม่ต้องกังวล เอริค แฮทช์ถูกจับแล้ว หากคุณไม่มีศัตรูอื่นอีกก็สามารถออกไปไหนมาไหนอย่างสบายใจได้ คุณควรพักผ่อนสักสองวันก่อนกลับไปทํางานที่สโนว์ คอร์ปอเรชั่น”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน