บทที่ 864 – ตอนที่ต้องอ่านของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ตอนนี้ของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 864 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“ซาร่าหายตัวไปเมื่อช่วงบ่ายนี้ขณะเธอออกไปซื้อของ ฉันติดต่อเธอไม่ได้ ถามแม่บ้านถึงรู้ว่าเธอยังไม่กลับมาที่วิลล่าริมทะเล ฉันตรวจสอบกล้องวงจรปิดเห็นมีคนปิดปากเธอนำตัวขึ้นรถไป ขณะเธออยู่ที่ลานจอดรถห้างสรรพสินค้า”
ร็อดนีย์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “กลับมาเดี๋ยวนี้! ตอนนี้นายทิ้งเธอแล้วนี่ เธอคงไม่รอดถ้าแก๊งค์ลักพาตัวเธอไปเป็นพวกนักเลง”
"ฉันกำลังจะกลับ"
ฌอนลุกขึ้นยืน
แคทเธอรีนกอดเขาจากด้านหลังด้วยท่าทางยั่วยวน “ฌอน คุณจะทิ้งฉันไว้ข้างหลังใช่ไหม?”
“คุณมากับผมก็ได้” ฌอนกระซิบ
“แต่ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวธุระส่วนตัวของซาร่า ก็ให้ร็อดนีย์และเชสเตอร์ช่วยเธอไปสิ” แคทเธอรีนตอบเสียงเข้ม
คําพูดเหล่านั้นทําให้แววตาของฌอนดุร้าย
ตามด้วยร็อดนีย์แผดเสียงดังลั่นจากโทรศัพท์ที่ยังไม่จบการสนทนา
“แคทเธอรีน โจนส์ คุณช่างเป็นผู้หญิงที่โหดร้ายมาก! ซาร่าถูกลักพาตัวไปเธออาจจะถูกฆ่าโดยผู้ลักพาตัวก็ได้ ในช่วงเวลาแบบนี้เธอยังมัวอิจฉาอยู่อีก! เธอไม่มีความเห็นอกเห็นใจกันสักนิดเชียวเหรอ? ทําไมฌอนถึงได้ตกหลุมรักผู้หญิงอย่างเธอ?”
"ร็อดนีย์!" ฌอนวางสายโดยไม่ปล่อยให้ร็อดนีย์พูดต่อ
เขาหันกลับมาพูดกับแคทเธอรีนด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ถ้าคุณไม่อยากมากับผม คุณอยู่ที่นี่ก็ได้ ผมจะขอให้แอลมารับคุณพรุ่งนี้หรือให้อยู่เป็นเพื่อนคุณสองสามวันก็ยังได้”
“คุณมอบหมายแอลไปส่วนอื่นในประเทศอยู่ไม่ใช่เหรอคะ?”
"ผมจะขอให้เธอกลับมาเดี๋ยวนี้" จากนั้น ฌอนสวมเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
เมื่อเขาเปิดประตูสายลมแห่งภูเขาก็ปะทะเข้ามาในคืนอันเหน็บหนาวเช่นนี้ เธอโอบกอดตัวเองไว้ก่อนที่เธอจะทันรู้ตัว เขาก็จากไปแล้ว
แคทเธอรีนยิ้มเนือย ๆ นั่งกอดเข่าด้วยอ้อมแขนตัวเองตามลำพัง
“ฉันมีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องจัดการจริง ๆ น่ะค่ะ ได้โปรดหาคนขับรถเก่ง ๆ ให้ฉันด้วย ฉันยินดีจ่ายไม่ว่าเท่าไร”
…
6:00 น.
ฌอนเข้าไปในวิลล่าริมทะเลภายใต้แสงอาทิตย์ยามเช้า
สุดยอดแฮ็กเกอร์คอมพิวเตอร์และสมาชิกของไลโอนา ตลอดจนผู้คนที่ฉลาดปราดเปรื่องแห่งตระกูลจิวเวล อยู่ที่นี่กันแล้ว นอกจากนี้ยังมีคนจากกรมตํารวจอีกเป็นโขยงทีเดียว
ร็อดนีย์ต่อยฌอนในนาทีที่เขาเห็นเขา “ทั้งหมดเป็นเพราะแก! หากแกไม่ไล่คนของไลโอน่าออก หลังซาร่าออกจากโรงพยาบาลเธอคงไม่ถูกลักพาตัว แกมันไอ้บ้า! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ฉันจะไม่ปล่อยแกไป!”
ฌอนจับกําปั้นของร็อดนีย์และหรี่ตามอง “แทนที่จะมัวเอะอะสร้างปัญหาอยู่ตรงนี้ ทําไมนายไม่ออกไปตามหาเธอล่ะ?”
หลังจากนั้น เขาก็หันมาถามแชนซ์ "คืบหน้ายังไงบ้าง?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...