คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 878

เวสลีย์จ้องแคทเธอรีนด้วยความรัก เขาพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เมื่อเทียบกันกับบริษัทแล้ว ผมไม่อยากเห็นคุณอารมณ์เสียมากกว่า”

แคทเธอรีนอึ้ง

ถึงแม้เธอรู้ว่าเวสลีย์นั้นรักเธอแต่เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะเสียสละอนาคตของบริษัทได้ง่าย ๆ เพื่อประโยชน์ของเธอ

“เวสลีย์ ฉันไม่คู่ควรหรอก...” เธอพูดด้วยเสียงต่ำ ถึงเธอหมดหนทางแต่ก็ยังจริงใจ

“ทําไมคุณถึงไม่คู่ควรล่ะครับ? คุณเป็นถึงผู้อํานวยการของบริษัทที่มีมูลค่าสุทธิ 100,000 ล้านดอลลาร์ ลูกสาวคนเดียวของโจเอลและหัวหน้าผู้อํานวยการของกลุ่มเฮเซล คุณมีสถานะต่าง ๆ มากมาย ผู้ชายที่อยากแต่งงานกับคุณมีจำนวนเยอะมากจนต้องต่อคิวรอ แต่นี่คุณกําลังบอกว่าคุณไม่คู่ควรได้ไงกัน” เวสลีย์ยิ้ม “อีกอย่างผมกลับคิดว่าคุณเป็นคนหนึ่งที่ผมเอื้อมไม่ถึงเชียวนะ”

“ทำเป็นล้อเล่นไป โกลเด้นคอร์ปอเรชั่นได้รับการจัดอยู่ในบริษัทขนาดใหญ่ 50 อันดับแรกของทั้งประเทศเชียวนะคะ ในสื่อมักจะเอ่ยถึงคุณว่าเป็นประธานหนุ่มที่กําลังมาแรงอยู่เสมอ บรรดาลูกสาวจากตระกูลมั่งคั่งล้วนอยากแต่งงานกับคุณ...”

“แต่ผมไม่อยากแต่งงานกับคนที่ผมไม่รักนี่ครับ” เวสลีย์ขัดจังหวะเธอ “สําหรับผมน่ะ เมื่อพูดถึงการแต่งงาน ผมไม่อยากปล่อยไปตามเรื่องตามราวหรอก”

“...”

แคทเธอรีนพูดไม่ออกเลย

“ผมจะติดต่อชาร์ลีเดี๋ยวนี้เลย...” เวสลีย์ลุกขึ้นยืน

"เดี๋ยวค่ะ" แคทเธอรีนหยุดเขา เธอกัดริมฝีปากของเธอ “ฉันอยากไปหาฌอนลองคุยกับเขาอีกที”

“คุณคิดว่าการคุยกับเขามีประโยชน์อะไรไหม?” เวสลีย์ไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ มีแววความเศร้าในดวงตาของเขา “แคธี่ คุณกลัวว่าจะเป็นหนี้บุญคุณผมมากไปหรือครับ? หรือคุณมีความรู้สึกหักห้ามใจไม่อยู่อีกครั้งหลังจากได้ใช้เวลาอยู่กับเขาในช่วงนี้?”

"ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ" แคทเธอรีนทนไม่ได้ที่จะทําร้ายเขา เธอรีบปฏิเสธทันทีโดยกล่าวว่า “เวสลีย์คะ สถานการณ์ไม่ได้เลวร้ายจนถึงขนาดที่เราจําเป็นต้องใช้บริษัทของคุณเพื่อช่วยโลแกนน่ะค่ะ คุณต้องคิดดูอีกทีนะคะ ยังคงมีการเผชิญหน้าระหว่างฉันกับฌอนอีกในอนาคต ถ้าเราหงายไพ่ทั้งหมดตั้งแต่ตอนนี้ ต่อไปหลังจากนั้นเราจะสู้กับไลโอน่าได้ยังไง?”

"แต่..."

“ฉันมีวิธีการของตัวเองค่ะ ฉันยอมรับเจตนาดีของคุณอย่างน้อยฉันก็รู้ว่าคุณคือคนที่ปฏิบัติต่อฉันอย่างดีที่สุด” แคทเธอรีนลุกยืนขึ้น "มันดึกแล้ว ฉันต้องไปแล้วค่ะ"

เลียมรู้แกวทันที “คุณจะขู่ฌอนด้วยซูซี่เหรอ?”

“อืม ฌอนไม่รู้ความสัมพันธ์ของฉันกับซูซี่นี่คะ ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่น” แคทเธอรีนยิ้มอย่างขมขื่น

“คุณเป็นแม่ของซูซี่แน่นอนว่าคุณไม่ทําร้ายเธอ แต่ฌอนอาจไม่คิดแบบเดียวกัน” เลียมพูดด้วยความเป็นห่วง “แล้วด้วยวิธีนี้ความสัมพันธ์ของคุณกับฌอนคงจะแตกหักกันไปข้าง ไม่แค่นั้นนะเขาจะห้ามผมปล่อยให้คุณได้พบกับซูซี่อีกต่อไปด้วย”

“นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องรีบไปพบโลแกนเพื่อแก้ต่างความผิดให้เขา” แคทเธอรีนหรี่ตาลง “วิธีนี้เท่านั้นที่จะเบี่ยงเบนฌอนให้เลิกพุ่งเป้ามาที่ฉัน”

“คุณแน่ใจหรือว่าสามารถหาหลักฐานได้” เลียมสงสัย

“ฉันทําได้น่า ไม่มีแผนใดไร้ที่ติโดยสิ้นเชิงหรอก”

เวลา 03.00 น. เธอได้รับสายจากออสติน “คุณโจนส์ ผมมาถึงแคนเบอร์ราแล้ว”