คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 877

สรุปบท บทที่ 877: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

บทที่ 877 – ตอนที่ต้องอ่านของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

ตอนนี้ของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 877 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ไทเลอร์ก้าวไปข้างหน้า เขากล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายฮิลล์และท่านซิกเลอร์ครับ สโนว์เดนและ

ไลโอน่าต่างก็ใส่ใจทำตามภารกิจหน้าที่ของเรา ผมแนะนําคุณว่าอย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับกิจธุระภายในของ

ตระกูลสโนว์เลยครับ”

“คนของตระกูลสโนว์อนุญาตให้สมาชิกของสโนว์เดนทุบตีหลานของพวกเขาเหรอ?” ฌอนพบว่ามันไม่น่าเชื่อเลย

ร็อดนีย์ซึ่งถูกทุบตีจนซี่โครงของเขาแทบหักพูดอย่างโกรธเคืองว่า “แคทเธอรีนเป็นคนไปฟ้องคุณปู่ของฉัน เธอกําลังสร้างความขัดแย้งระหว่างเรา”

ร่องรอยของความโกรธฉายไปทั่วดวงตาของฌอน ผู้หญิงคนนั้นเจ้าเล่ห์และน่ารังเกียจมาก

ไทเลอร์พูดอย่างเฉยเมยว่า “นายท่านสโนว์ได้ออกคําสั่งไว้แล้วว่าถ้าคุณชายสโนว์ต่อต้านขัดขืน เราสามารถทุบตีเขาได้ตามที่เราต้องการ เพื่อป้องกันไม่ให้เขาสร้างปัญหาไปทั่วและทําให้ตระกูลสโนว์อับอาย”

“คุณปู่ของฉันคงบ้าไปแล้ว...” ทันทีที่ร็อดนีย์กล่าวตำหนิปู่ของเขาจบ ก็มีคนต่อยเขาที่ท้องน้อยจากทางด้านหลัง

“คนที่บ้าคือคุณ” ไทเลอร์เตือนอย่างเย็นชา “การเลือกตั้งของนายท่านรองสโนว์ใกล้เข้ามาแล้ว ขณะนี้

ทุกคนในตระกูลสโนว์ล้วนระวังตัวกันและวางแผนเพื่อประโยชน์ในการหาเสียงของนายท่านรองสโนว์ คุณเป็นเพียงคนเดียวที่มักจะเสียเวลาไปวัน ๆ หมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง นายท่านสโนว์ขอให้คุณกลับไปเพื่อเรียกสติสัมปชัญญะกลับคืนมา”

หลังจากไทเลอร์พูดจบเขาก็โบกมือ เหล่าสมาชิกของสโนว์เดนก็โยนร็อดนีย์เข้าไปในรถทันที

“คุณชายฮิลล์ ตอนนี้ผมต้องไปแล้วครับ” ไทเลอร์หันหลังและจากไป

แชนซ์มองไปที่สีหน้าดูไม่จืดของฌอน "คุณชายฮิลล์..."

“ไม่จําเป็นต้องไล่ตามพวกเขาไป นี่เป็นเรื่องของตระกูลสโนว์จริง ๆ น่ะแหละ ถ้าฉันใช้กำลังเข้าไปแทรกแซง ไลโอน่ากับสโนว์เด้นอาจจะต้องสู้รบกันในวันนี้” ฌอนส่ายหัว

ตระกูลสโนว์ไม่ใช่หนึ่งในสามตระกูลอันดับต้นของออสเตรเลีย

อย่างไรก็ตามมีเพียงฌอนเท่านั้นที่รู้ถึงพลังของตระกูลสโนว์ที่อยู่เบื้องหลัง ตระกูลสโนว์อดกลั้นเพื่อ

สนับสนุนนาธานให้ได้เก้าอี้นายกรัฐมนตรีมา ดังนั้นพวกเขาจึงมักไม่ทำตัวเด่นในโลกธุรกิจมาโดยตลอด

เมื่อใดก็ตามที่เธอรู้สึกหมดหนทาง ฌอนชายผู้บอกว่าเขารักเธอแต่ก็ยังคงทําร้ายเธอ เวสลีย์เป็นเพียงคนเดียวที่ให้ความอบอุ่นกับเธอ เขาเป็นเหมือนท่าเรือที่เธอสามารถหลบกระแสคลื่นลมได้

เธอกินพาสต้าอย่างเร็ว

"กินช้า ๆ สิครับ" เวสลีย์เทนมอุ่นให้เธอหนึ่งแก้ว “ผมรู้ว่าโลแกนมีความสําคัญต่อคุณ เขาซื่อสัตย์จงรักภักดี”

“ถูกต้องค่ะ ฉันต้องช่วยเขา มันมีแต่จะอันตรายมากขึ้นในแต่ละวันที่ผ่านไปถ้าเขายังอยู่ที่ไลโอน่า ฌอนและคนอื่น ๆ จะทรมานเขาอย่างแน่นอน เขาอาจจะไม่ผ่านคืนนี้ไปด้วยซ้ำ” แคทเธอรีนจับส้อมแน่น

“ผมจะช่วยคุณเอง” เวสลีย์พูดขึ้นทันที

แคทเธอรีนถึงกับอึ้ง

เวสลีย์ก้มศีรษะลงและเอ่ยว่า “อันที่จริงผมมีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับชาร์ลีหลังจากทํางานในแคนเบอร์ราตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาต้องการสูตรของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่ขายดีที่สุดของบริษัทเรามาตลอด ผมตกลงกับพวกเขาได้นะและให้ตระกูลแคมโปสช่วยโลแกน”

"ไม่ค่ะ" แคทเธอรีนส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ถ้าคุณให้สูตรเหล่านั้นกับตระกูลแคมโปส ผลกําไรของบริษัทคุณจะหายไปครึ่งหนึ่งทันที นอกจากนี้บริษัทยักษ์ใหญ่อย่างแคมโปส คอร์ปอเรชั่นคงขยี้ไม่ให้โอกาสบริษัทของคุณอยู่รอดด้วยซ้ำ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!