บทที่ 877 – ตอนที่ต้องอ่านของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ตอนนี้ของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 877 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ไทเลอร์ก้าวไปข้างหน้า เขากล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายฮิลล์และท่านซิกเลอร์ครับ สโนว์เดนและ
ไลโอน่าต่างก็ใส่ใจทำตามภารกิจหน้าที่ของเรา ผมแนะนําคุณว่าอย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับกิจธุระภายในของ
ตระกูลสโนว์เลยครับ”
“คนของตระกูลสโนว์อนุญาตให้สมาชิกของสโนว์เดนทุบตีหลานของพวกเขาเหรอ?” ฌอนพบว่ามันไม่น่าเชื่อเลย
ร็อดนีย์ซึ่งถูกทุบตีจนซี่โครงของเขาแทบหักพูดอย่างโกรธเคืองว่า “แคทเธอรีนเป็นคนไปฟ้องคุณปู่ของฉัน เธอกําลังสร้างความขัดแย้งระหว่างเรา”
ร่องรอยของความโกรธฉายไปทั่วดวงตาของฌอน ผู้หญิงคนนั้นเจ้าเล่ห์และน่ารังเกียจมาก
ไทเลอร์พูดอย่างเฉยเมยว่า “นายท่านสโนว์ได้ออกคําสั่งไว้แล้วว่าถ้าคุณชายสโนว์ต่อต้านขัดขืน เราสามารถทุบตีเขาได้ตามที่เราต้องการ เพื่อป้องกันไม่ให้เขาสร้างปัญหาไปทั่วและทําให้ตระกูลสโนว์อับอาย”
“คุณปู่ของฉันคงบ้าไปแล้ว...” ทันทีที่ร็อดนีย์กล่าวตำหนิปู่ของเขาจบ ก็มีคนต่อยเขาที่ท้องน้อยจากทางด้านหลัง
“คนที่บ้าคือคุณ” ไทเลอร์เตือนอย่างเย็นชา “การเลือกตั้งของนายท่านรองสโนว์ใกล้เข้ามาแล้ว ขณะนี้
ทุกคนในตระกูลสโนว์ล้วนระวังตัวกันและวางแผนเพื่อประโยชน์ในการหาเสียงของนายท่านรองสโนว์ คุณเป็นเพียงคนเดียวที่มักจะเสียเวลาไปวัน ๆ หมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง นายท่านสโนว์ขอให้คุณกลับไปเพื่อเรียกสติสัมปชัญญะกลับคืนมา”
หลังจากไทเลอร์พูดจบเขาก็โบกมือ เหล่าสมาชิกของสโนว์เดนก็โยนร็อดนีย์เข้าไปในรถทันที
“คุณชายฮิลล์ ตอนนี้ผมต้องไปแล้วครับ” ไทเลอร์หันหลังและจากไป
แชนซ์มองไปที่สีหน้าดูไม่จืดของฌอน "คุณชายฮิลล์..."
“ไม่จําเป็นต้องไล่ตามพวกเขาไป นี่เป็นเรื่องของตระกูลสโนว์จริง ๆ น่ะแหละ ถ้าฉันใช้กำลังเข้าไปแทรกแซง ไลโอน่ากับสโนว์เด้นอาจจะต้องสู้รบกันในวันนี้” ฌอนส่ายหัว
ตระกูลสโนว์ไม่ใช่หนึ่งในสามตระกูลอันดับต้นของออสเตรเลีย
อย่างไรก็ตามมีเพียงฌอนเท่านั้นที่รู้ถึงพลังของตระกูลสโนว์ที่อยู่เบื้องหลัง ตระกูลสโนว์อดกลั้นเพื่อ
สนับสนุนนาธานให้ได้เก้าอี้นายกรัฐมนตรีมา ดังนั้นพวกเขาจึงมักไม่ทำตัวเด่นในโลกธุรกิจมาโดยตลอด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...