คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 882

ถึงแม้พวกเขาอยู่ไกลกัน แต่แคทเธอรีนก็สัมผัสได้ว่าฌอนอารมณ์ไม่ดีเอาเลย แม้แต่ดวงตาของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

พอเธอนึกขึ้นได้ว่าเขามาจากโรงพยาบาล เธอรู้เลยว่านังเลวซาร่าได้พูดอะไรบางอย่างเพื่อสร้างความบาดหมางระหว่างพวกเขาอีกครั้ง

“คุณชายใหญ่ฮิลล์ครับ คุณโจนส์บอกว่าเธอต้องการพบโลแกน” แชนซ์ก้าวไปหาเขาและเอ่ย

ริมฝีปากบางของฌอนยกขึ้นอย่างเยาะเย้ย “คุณไปพบเขาได้ แต่หลังจากเข้าไปแล้วคุณจะไม่ได้ออกมาอีก คุณคิดว่ายังไง?"

คิ้วของแคทเธอรีนขมวดชนกัน “ฌอนคะ ฉันมาที่นี่เพราะว่าฉันจริงใจในการพูดคุยกับคุณอย่างสันติ เราจำเป็นต้องทํากันถึงขนาดนี้ระหว่างเราด้วยหรือคะ?”

“คุณคิดว่าผมเต็มใจด้วยงั้นหรือ? คุณเป็นคนบังคับให้ผมต้องทำ” ความเกลียดชังยังอยู่เต็มอกของฌอนจึงทำให้น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความรําคาญไปด้วย

“แคทเธอรีนคุณคิดถึงความรู้สึกของผมไหมตอนที่คุณจ่อปืนเข้าที่หน้าผม? คุณยังทําสิ่งที่แย่มากกับซาร่าด้วย คุณต้องการทําลายเธอและกดดันเธอให้อยากตาย คำอธิบายที่เหมาะกับที่คุณเป็นก็คือคนเลวทรามที่สุด”

แคทเธอรีนหายใจเข้าลึก ๆ

หัวใจของเธอที่สงบอยู่ในตอนแรกเจอคำพูดของเขาแบบนี้ก็เดือดดาลขึ้นมาทันที

แคทเธอรีนยิ้มอย่างน่าเห็นใจ “เหตุผลที่ฉันต้องการพบโลแกนคือทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น ฌอนคะ แม้แต่นักโทษประหารยังต้องส่งตัวไปขึ้นศาล ถูกตำรวจสอบปากคําและสอบสวนหลายต่อหลายครั้ง คุณมีสิทธิ์อะไรมาด่วนตัดสินทันทีว่าฉันเป็นคนสั่งโลแกน? คุณเคยให้โอกาสฉันพิสูจน์ตัวเองบ้างไหมคะ? ถึงคุณไม่เชื่อฉัน คุณก็ยังทำเรื่องถูกต้องได้”

ฌอนหัวเราะเยาะ “โอเค ผมจะให้คุณพบเขา แต่อย่าคิดว่าจะได้ออกมาสำหรับตอนนี้”

พูดจบเขาก็หันไปอย่างไร้หัวใจและเอ่ยกับแชนซ์ว่า “พาเธอไปที่ห้องใต้ดิน”

"คุณชายใหญ่ฮิลล์" แอลเป็นห่วง

“หุบปากซะ! ดีแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่ส่งหล่อนไปที่สถานีตํารวจ นี่เป็นบทเรียนสําหรับหล่อน” ฌอนจ้องไปที่

แคทเธอรีนอย่างเย็นชา “อยู่ในนั้นและพิจารณาตัวเองซะ คิดถึงสิ่งที่คุณทําว่ามันผิดยังไง เอาความคิดชั่วร้ายของคุณออกไปและอย่าได้พุ่งเป้าไปที่ซาร่าหรือเกลียดชังเธออีก ถึงตอนนั้นผมอาจจะพิจารณาปล่อยคุณออกไป”

พูดจบเขาหันเดินไปที่หน้าต่าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน