คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 883

หัวใจของฌอนสั่นสะท้าน เขาหรี่ตาลง "เธอหมายถึงอะไร?"

“ฉันก็ได้แต่คิดว่า คุณชายใหญ่ฮิลล์คะ คุณจะรู้สึกอย่างไรถ้ามีคนตัดนิ้วสมาชิกในครอบครัวของคุณออกไป?” แอลยิ้มอย่างขมขื่น เธอก้มลงหยิบนิ้วบนพื้นแล้วไปโรงพยาบาลพร้อมกับนิ้ว

ฌอนยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นโดยไม่ขยับเขยื้อน

ฤดูร้อนใกล้เข้ามา แต่เขารู้สึกว่าในใจของเขาเริ่มจะหนาวเย็น

ไม่สิมันจะเป็นไปได้ยังไง เขาก็เป็นแค่บอดี้การ์ด

นอกจากนี้เขาต้องสั่งสอนบทเรียนให้แคทเธอรีน ถ้าไม่ทำเขาก็ไม่รู้จะอธิบายกับซาร่ายังไงดี

...

ในห้องใต้ดิน

แคทเธอรีนถูกพาเข้ามา เมื่อประตูเปิดออกเธอก็ได้กลิ่นคาวเลือดทันที จากนั้นเธอก็เห็นว่าโลแกนถูกโยนลงกับพื้นเหมือนกระสอบ เขาหมดสติไปแล้ว

ใบหน้าของเขาซึ่งเคยเด็ดเดี่ยวหยิ่งผยองได้รับบาดเจ็บสาหัส ทั้งเนื้อทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลที่เกิดจากถูกแส้โบยตี

เธอกวาดตามองไปทั่วทั้งร่างของเขา ในที่สุดสายตาของเธอก็จับจ้องไปที่มือเขา รูม่านตาของเธอหดลง

"นิ้วของเขา..."

“คุณชายใหญ่ฮิลล์สับมันออกเมื่อครู่นี้” สมาชิกของไลโอน่าคนนึงกล่าว หลังจากนั้นเขาก็ล็อคประตูและจากไป

เมื่อกี้...

จิตใจของแคทเธอรีนแหลกสลาย

"ไม่เป็นไร ไม่ใช่... แค่นิ้วไม่ใช่เหรอ?” โลแกนสูดลมหายใจด้วยความเจ็บปวด หลังจากนั้นสักพักร่างกายของเขาก็เริ่มกระตุกอย่างรุนแรงขณะที่ดวงตาของเขาก็เหลือกไปมา

"คุณเป็นอะไรไป?" แคทเธอรีนตกใจสุดขีด

“ผม... ผมถูกฉีดยา” โลแกนหอบหายใจแรง

“ฌอนเป็นคนทําให้เป็นแบบนี้เหรอ?” แคทเธอรีนถามด้วยเสียงสั่นเทา

"ไม่... ไม่ใช่เขา" โลแกนทุบพื้นด้วยหมัดของเขาด้วยความเจ็บปวด “ก่อนนี้ผมกําลังซ่อนตัว... ตามคําสั่งของคุณ ผมระมัดระวัง แต่ผมไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าคนส่งอาหารจะวางยาในอาหารของผม พอผมตื่นขึ้นมา... ผมก็ถูกโยนลงไปในถ้ำนั้นแล้ว

“ซาร่าก็อยู่ด้วยกันข้าง ๆ ในตอนนั้นผมเริ่มมีอาการหลอน ผมไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย หลังจากนั้น... ฌอนและคนอื่น ๆ ก็มา มันเป็นกับดัก”

แคทเธอรีนตกใจ เธอรู้ว่ามีคนพยายามจัดฉากเล่นงานพวกเขา แต่ตามที่โลแกนพูดมาราวกับว่ามีบางคนติดตามการเคลื่อนไหวทั้งหมดของโลแกนและของเธอ