คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 886

“คุณอยากโทรถามซูซี่ไหมคะว่าตอนนี้เธออยู่ไหน?” แคทเธอรีนเลิกคิ้วและเอ่ยเตือนฌอน

หัวใจของฌอนสั่นสะท้าน เขาค้นหาหมายเลขของซูซี่และรีบกดโทรออก แต่ไม่สามารถติดต่อเธอได้

"คุณทําอะไรกับซูซี่?" แววตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาร้ายราวกับเขาจะฆ่าเธอ

“ฉันอนุญาตให้คุณโทรวิดีโอคอลล์กับเธอได้ครู่หนึ่งค่ะ แต่คุณต้องขอให้ใครสักคนเอาโทรศัพท์ของฉันมาคืนให้ฉันก่อน” แคทเธอรีนยื่นมือไปหาเขา

ฌอนให้คนนําโทรศัพท์ของเธอมาทันที แคทเธอรีนโทรหาออสติน ชายคนหนึ่งสวมหน้ากากปรากฏอยู่บนหน้าจอ "คุณ..."

“ให้เขาเห็นเด็กคนนั้น” แคทเธอรีนสั่ง

ในไม่ช้าออสตินก็มอบโทรศัพท์ให้ซูซี่

“ลุงฌอนคะ...” ซูซี่เงยหน้าขึ้นด้วยรอยยิ้มสดใส ฌอนมองไปที่พื้นหลัง เขาสังเกตเห็นว่าไม่ใช่สถาบันเฮกเกตต์แต่เป็นสถานที่ที่ไม่รู้จักเอาเลย

“ซูซี่ ทําไมวันนี้หนูไม่ไปโรงเรียน?” เขาถามอย่างร้อนรน

“ป้าแคธี่บอกว่าวันนี้เธอจะพาหนูไปเที่ยวเล่น เธอขอให้ลุงคนนี้มารับหนูค่ะ ลุงฌอนคะ ลุงช่วยถามป้าแคธี่ได้ไหมคะว่าเมื่อไหร่เธอถึงจะมาซะที?” ซูซี่พูดอย่างไร้เดียงสาว่า "หนูเบื่อมากเลยค่า"

“ซูซี่ หนูรู้ไหมว่าหนูอยู่ที่ไหน?”

“ไม่รู้ค่ะ หนูเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก…”

“เด็กน้อยได้เวลาคืนโทรศัพท์ให้ลุงแล้ว” ออสตินฉกโทรศัพท์ไปจากนั้นเขาก็มองไปที่กล้องด้วยรอยยิ้ม “คุณผู้หญิงกลับมาไวไวนะครับ เจ้าหนูจอมซนต้องการคุณ ผมก็ไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อน ผมจึงไม่มีความอดทนมากนัก”

เขาวางสายไปหลังจากพูดแบบนั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน