คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 904

“เป็นความคิดที่ดี งั้นฉันจะรอเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเธอ ฉันรอวันนี้มาตั้งนานแล้ว” เฟรยามีความสุขเบิกบานใจกับแคทเธอรีนอย่างจริงใจ

แคทเธอรีนอึ้งไปเลย

ใช่แล้ว เธอเคยแต่งงานมาก่อนแต่เธอไม่เคยจัดงานแต่งเลย

เมื่อคิดดูแล้วเธอนี่ช่างน่าเวทนาจริงเชียว

“โอเค งั้นก็เตรียมตัวเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้เลยจ้า”

รถแล่นมาหยุดอยู่ตรงหน้าเวสลีย์ แล้วแคทเธอรีนก็ออกมา

"ผมได้ยินมาว่าคุณชนะ" เวสลีย์ยิ้มและจับมือเธออย่างเป็นธรรมชาติ

"ใช่ค่ะ ต้องขอบคุณหลักฐานที่คุณให้ฉัน” แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นมองเขา “คืนนี้ฉันจะทําอาหารให้คุณเป็นการฉลองเอาไหม?”

"แน่นอน เราต้องฉลองกัน" เวสลีย์ยกมือเธอขึ้นและหยิบแหวนเพชรออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาสวมให้เธอ “แต่นิ้วที่สวยงามเช่นนี้มีไว้เพื่อสวมแหวนเพชรเท่านั้น ให้ผมทําอาหารแทนนะครับ”

แคทเธอรีนมองไปที่แหวนเพชรขนาดใหญ่บนนิ้วกลางของเธอก็ตกตะลึง "นี่คือ...?"

"คุณยินดีไหมครับ?" เวสลีย์มองเธออย่างเคร่งขรึม “คราวนี้ผมไม่อยากหมั้น เราแต่งงานกันทันทีเลยได้ไหม?”

“...”

แคทเธอรีนตกตะลึงเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะพูดถึงการแต่งงานกับเฟรยาในรถก่อนหน้านี้ แต่เธอก็ไม่คิดว่าเขาจะขอแต่งงานในเร็วมากอย่างนี้

“ผมขอโทษ ดูเหมือนผมจะทำคุณกลัว” เวสลีย์ยิ้มเจื่อน “ผมกลัวจริง ๆ ว่าคุณจะวิ่งหนีไปอีก”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน