คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 908

วันรุ่งขึ้น

ขณะที่แคทเธอรีนกําลังทําอาหารเช้าให้ลูคัส ทันใดนั้นโจเอลก็ได้รับโทรศัพท์จากนายท่านยูล

“โจเอล ยูล แกขายหุ้นของบริษัทจริง ๆ นี่คือธุรกิจของตระกูลยูลที่บรรพบุรุษของเรามีไว้ให้เรา มาที่บริษัทเดี๋ยวนี้ ถึงแม้ว่าร่างกายไม่พร้อมแกก็ต้องคลานมาให้ได้ แกไอ้คนชั่วร้าย!”

คุณท่านต่อว่าเสียงดังมากจนแม้แต่แคทเธอรีนยังได้ยินมันถึงในครัว

“พ่อคะ...” เธอมองโจเอลอย่างเป็นห่วง “หนูเดาว่าคุณคาวาดะไปที่บริษัท”

"ไม่เป็นไร ตั้งแต่พ่อตัดสินใจขายมัน พ่อก็พร้อมที่จะถูกปู่ของลูกดุแล้ว” โจเอลยิ้มอย่างขมขื่นและหมดปัญญา

“คุณปู่โกรธมากตอนนี้ หนูเกรงว่าเขาจะไม่หยุดแค่ดุพ่อเท่านั้น” แคทเธอรีนขมวดคิ้ว

“เรื่องเลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้คือพวกเขาขับไล่พ่อออกจากตระกูลยูล พ่อไม่สนใจอีกแล้ว” โจเอลถอนหายใจยาว

“พ่อเชื่อฟังปู่ย่าของลูกมาตลอดชีวิต ย้อนกลับไปในตอนนั้นพวกเขาเองที่ยืนกรานให้พ่ออยู่กับนิโคลา ซึ่งทําให้พ่อแยกทางกับแม่ของลูก ความรักของพ่อที่ควรจะเป็นของลูกล้วนมอบให้กับเมลานีไปหมด แต่สิ่งที่ไร้สาระที่สุดคือเมลานีไม่ใช่ลูกสาวของพ่อด้วยซ้ำ กระนั้นปู่ย่าของลูกยังคงปกป้องเดเมียนและเมลานี พ่อพอแล้วกับชีวิตเช่นนี้”

“คุณตาไม่ได้อยู่คนเดียวนะครับ แม่กับผมจะอยู่กับตา” ลูคัสเงยหน้าเล็ก ๆ ที่ฉลาดหลักแหลมของเขาขึ้นและปลอบโยน

“หลานเป็นเด็กดี ในอนาคตทุกสิ่งทุกอย่างที่ตาจะมีก็เพื่อหลาน แม่ของหลานและซูซี่” โจเอลยิ้ม “ลองคิดดู ตาเพิ่งอยู่ในวัยเพียง 50 ปีเอง ตาต้องการเริ่มต้นอีกบริษัท”

“พ่อคะ พ่อจะได้รับการสนับสนุนจากหนูเสมอ” แคทเธอรีนยิ้ม “หนูจะไปกับพ่อที่บริษัทหลังมื้อเช้า ท้ายที่สุดหนูเป็นคนขายหุ้นทั้งหมด คุณคาวาดะคงต้องไปที่บริษัทเองแน่และหนูต้องไปคุยกับเขาเองค่ะ”

...

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน