คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 909

“แคทเธอรีน โจนส์ เธอทําแบบนั้นได้ยังไง?”

เมลานีกรีดร้องใส่แคทเธอรีนอย่างโกรธเกรี้ยว “บรรพบุรุษของเราใช้เวลาหลายร้อยปีในการพัฒนายูลคอร์ปอเรชั่น จนมาถึงจุดนี้ในปัจจุบัน แต่เธอกลับขายมันให้ใครก็ไม่รู้จากญี่ปุ่น เธอไม่กลัวว่าบรรพบุรุษของเราจะคลานออกมาจากหลุมเพื่อตามหาเธอหรือไง?”

“พี่ชาย พี่ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ เกินไปแล้ว แคทเธอรีนยุพี่หรือไง? พี่กำลังพยายามทำให้พ่อกับแม่ตายด้วยความโกรธเหรอ? พวกเขาให้หุ้นของบริษัทกับพี่เพราะพวกเขาไว้ใจพี่ หากพี่ไม่ต้องการก็บอกเราได้ เราสามารถซื้อหุ้นในมือของพี่ในฐานะผู้ถือหุ้นได้ ทําไมพี่ถึงขายมันให้คนอื่น?”

เดเมียนโกรธมากจนแทบกระอักเป็นเลือด เดิมทีเขาคิดว่าการสนับสนุนให้คุณท่านกลับมาที่บริษัทเพื่อที่เขาจะสามารถกลับเข้ามาและได้ควบคุมบริษัทอีกด้วย

แต่โจเอลดันขายหุ้นจริง ๆ และคาวาดะก็เข้ามาร่วม ในอนาคตคาวาดะสามารถควบคุมยูล คอร์ปอเรชั่นได้ตามที่เขาต้องการ

"แกนังตัวแสบ”

คุณท่านยูลคว้าถ้วยตรงหน้าเขาขว้างใส่หน้าแคทเธอรีน

อย่างไรก็ตามมันพลาดไป แคทเธอรีนขยับศีรษะหลบหลีกถ้วยได้ทัน

“ฉันคิดผิด ฉันไม่ควรรับแกกลับเข้ามาสู่ตระกูลยูลเลย เดิมทีฉันยังมีความหวังสําหรับแกอยู่บ้าง ชาติที่แล้วฉันทําอะไรถึงได้โชคร้ายที่มีหลานสาวอย่างแก?!

“รีบไปทําให้ชัดเจนกับคุณคาวาดะเดี๋ยวนี้ ว่าตัวแกลงนามในข้อตกลงเองโดยที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดกับพ่อของแกเลย ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดกับยูลคอร์ปอเรชั่น ฉันจะไม่ยอมรับสัญญาฉบับนี้”

คุณท่านยูลอารมณ์เสียและคํารามลั่น

แคทเธอรีนเลิกคิ้วของเธอ “คุณปู่ไม่ได้ยินที่คุณคาวาดะพูดเหรอคะ? ถ้าฉันปฏิเสธ ฉันจะทำผิดข้อหาฉ้อโกงธุรกิจ ฉันต้องติดคุก”

“เธอติดคุกไปดีกว่าที่หุ้นของยูล คอร์ปอเรชั่นจะตกไปอยู่ในมือของชายญี่ปุ่นคนหนึ่ง” เดเมียนกล่าวเสียงเข้ม “พี่ชายฉันแนะนําให้พี่เกลี้ยกล่อมเธอให้ดี ฉันรู้ว่าฉันเคยทําให้พี่ผิดหวังมาก่อน แต่สุดท้ายเราก็ยังเป็นพี่น้องกัน ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันมากแค่ไหน เราก็ยังเป็นครอบครัวเดียวกัน ชื่อบริษัทคือยูล หากพี่ขายมันไปชื่อบริษัทอาจมีการเปลี่ยนแปลงในอนาคต พี่ทนดูได้ไหม?”

ห้องประชุมอยู่ในความสับสนอลหม่าน

“เนื่องจากนายท่านยูลเป็นลม เราจะอภิปรายเรื่องนี้กันในวันอื่น” เดเมียนสั่งอย่างเย็นชาและเตรียมพร้อมที่จะออกไปในทันที

คาวาดะยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “ขอโทษด้วย แต่เนื่องจากวันนี้ผมได้มาแล้วผมไม่มีความตั้งใจที่จะจากไป ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของยูล คอร์ปอเรชั่น ดังนั้นผมจึงขอให้มีการประชุมคณะกรรมการขึ้นในวันจันทร์หน้า ผมมีสิทธิ์ที่จะรู้หลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับบริษัทและจำเป็นจะต้องมีการเลือกตั้งประธานอีกครั้งด้วย”

จากนั้นประธานคาวาดะก็จากไปในทันที

หนังศีรษะของผู้อำนวยการแพนรู้สึกราวถูกทิ่มแทง “เดเมียน คาวาดะฉลาดแกมโกงมาก เขารับมือด้วยไม่ง่ายอย่างแน่นอน”

“ฉันรู้ บริษัทเดลต้า จำกัด เป็นหนึ่งในสิบบริษัทชั้นนําในญี่ปุ่น แล้วประธานคาวาดะจะเรียบง่ายอย่างที่เห็นได้ยังไงกัน? เขาจับตาดูยูลคอร์ปอเรชั่นมาเป็นเวลานานแล้ว” เดเมียนกัดฟันอย่างโกรธแค้น “แคทเธอรีน โจนส์ช่างทิ้งปัญหาใหญ่ไว้ให้ฉันจริง ๆ”