คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 91

“ไม่ใช่แน่นอน เธอใช้วิธีแย่ ๆ แค่กับฉันเท่านั้น” ฌอนพูดเยาะเย้ย

“...”

เชสปิดปากเงียบ

ฟังดูเหมือนฌอนจะกำลังอวดเขาอยู่

‘อย่างไรก็ตาม ตอนนี้แคทเธอรีนก็ไม่แม้แต่จะสนใจนาย’

เขาเยาะเย้ยในใจก่อนจะพูดขึ้น “จากสิ่งที่ตระกูลโจนส์ทำก่อนหน้านี้ พวกเขาคงจะไม่ยอมปล่อยเรื่องวุ่น ๆ พวกนี้ไปหรอก คราวก่อนพวกเขาก็ยังจับเธอไปขังไว้จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด นายไม่คิดเหรอว่าเธออาจจะตกอยู่ในอันตรายอีกครั้งก็ได้? ฉันควรจะให้คนจับตาดูเธอเอาไว้ไหม?”

ฌอนกลับไปอ่านเอกสารของเขา “ไม่ต้อง เว้นเสียแต่เธอจะมาขอความช่วยเหลือจากฉัน”

เพียงไม่นานเขาก็พูดขึ้น “แต่พวกเขาน่าจะคิดให้รอบคอบก่อนที่พวกเขาจะทำอะไรลงไป พวกตระกูลโจนส์ไม่ไว้หน้าฉันเลยจริง ๆ ฉันต้องการให้คลิปนี้แพร่กระจายไปในโลกออนไลน์ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ นอกจากนั้นห้ามไม่ให้สื่อทุกแพลตฟอร์มนำมันออก”

“อืม… ได้”

เชสไม่ได้รู้สึกเยาะเย้ยผู้ชายคนนี้อีกแล้ว เมื่อสักครู่นี้ฌอนประกาศอย่างจริงจังว่าเขาจะไม่ยื่นมือเข้าไปช่วย เว้นเสียแต่ว่าเธอจะมาขอความช่วยเหลือ ทว่า...

“ถ้าอย่างนั้นก็ไปจัดการสิ”

ฌอนขมวดคิ้วแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด

ในเวลาเดียวกันนั้นเองเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขาเอื้อมมือออกไปและเห็นว่าเป็นแคทเธอรีนที่โทรมา

เมื่อเห็นว่าเป็นสายที่รอคอยมาเนิ่นนาน ความขุ่นเคืองไม่พอใจที่อยู่ภายในใจของเขาก็มลายหายไปในทันที

“ฉันพนันได้เลยว่าเธอโทรหาฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ เพราะเธอทำให้ตัวเธอเองต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก” เขาพูดอย่างไม่สนใจ ทว่าแต่ละคำพูดกลับเต็มไปด้วยคำเยาะเย้ย

เชสอยากจะเตือนเขาจริง ๆ ว่า ครั้งก่อนตอนที่เขาถูกเมินมันเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่กล้าพูดแบบนั้นออกไป เมื่อเห็นความสุขที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของฌอน

“ฉันไม่รับ” ฌอนโยนโทรศัพท์ลงบนโต๊ะอย่างไม่ใส่ใจ ทว่าก็ยังคงแอบชำเลืองมองไปที่โทรศัพท์อย่างไม่รู้ตัว

มันยังคงดังอย่างต่อเนื่องกว่า 20 วินาที เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งเมื่อสายใกล้จะตัดไป