คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 916

“คุณชายใหญ่โปรดตั้งใจรักษาอาการให้ดีขึ้นก่อนเถอะครับ” เฮดลีย์เตือน “เราใกล้ประสบความสําเร็จกับไมโครชิปของเราแล้ว ถึงตอนนั้นไม่เพียงแค่ออสเตรเลีย แต่ว่าคนทั้งโลกจะมาสั่งซื้อกับเรา ครั้งนี้มันจะเป็นย่างก้าวที่ยิ่งใหญ่ไปอีกขั้นสําหรับฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น”

ฌอนยังคงนิ่งเงียบ

ก็จริงที่ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นอาจเจิญก้าวหน้าขึ้นและเขาจะมีเงินอีกมากมายก่ายกองให้ผลาญ

แต่เขาจะหาเงินจํานวนมากมายขนาดนั้นไปเพื่ออะไร? ผู้หญิงที่เขาต้องการใช้เงินเพื่อเธอนั้นเกลียดเขาเข้าไส้

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของฌอนก็สั่น

มันเป็นสายโทรเข้าจากซาร่า ก่อนหน้านี้ซาร่าได้ส่งข้อความถึงเขาอธิบายเรื่องข่าวต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับเธอ

เขาไม่มีอารมณ์ที่จะเปิดดู อันที่จริงเขารู้สึกว่ามันน่ารําคาญ

ตกกลางคืน เออร์วิงจากไลโอน่าโทรหาเขา “คุณชายใหญ่ครับ คุณนีสันกรีดข้อมือเธอในอ่างอาบน้ำที่วิลล่า”

ฌอนเด้งตัวขึ้นมานั่งทันทีและถามด้วยน้ำเสียงกังวล “ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง?”

“โชคดีที่เรารู้เรื่องนี้เร็วพอจะส่งเธอไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาฉุกเฉินได้ทัน ตอนนี้ผมอยู่ในรถพยาบาลที่กำลังไป และผมแจ้งโทมัสเรียบร้อยแล้วครับ คุณชายใหญ่คุณจะ... มาไหมครับ?”

ฌอนตอบอย่างไม่ใยดีว่า “ฉันเพิ่งผ่าตัดมา ฉันจะไปได้ยังไง?”

“โอ้ โอเคครับ...” เออร์วิงประหลาดใจเล็กน้อยเพราะเขาคิดว่าคุณชายใหญ่จะรีบไปที่นั่นอย่างเป็นห่วงเป็นใย

ถ้าเป็นแต่ก่อนทุกครั้งที่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอคุณชายใหญ่จะรีบไปดูซาร่าทันทีโดยไม่ต้องคิด แม้กระทั่งว่าเขาอยู่ระหว่างเดินทางไปทําธุรกิจในต่างประเทศเพื่อจัดการธุระสำคัญบางอย่าง

เออร์วิงก้มศีรษะลงเหลือบดูซาร่าซึ่งนอนสีหน้าซีดเซียวในรถพยาบาล ในฐานะผู้ชายคนหนึ่งเขาก็เคยสงสารเธอด้วยเช่นกัน แต่ว่าพอเห็นหลาย ๆ ครั้งเข้าเขาก็เลยชินชา

ยังไงซะนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกของซาร่าที่ฆ่าตัวตาย ทุกวันนี้เธอเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลบ่อยมากจนดูเหมือนโรงพยาบาลเป็นบ้านของเธอไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม ฌอนและเชสเตอร์ไม่ใช่คนที่ทำให้เธอเจ็บปวดทรมาน เธอมีปัญหาไม่รู้จบเดี๋ยวเธอก็ตกจากบันได และต่อมาเธอจะฆ่าตัวตายเพราะถูกกล่วงละเมิด ตอนนี้เธอก็ฆ่าตัวตายในบ้านอีก

ในฐานะแพทย์ เชสเตอร์เห็นผู้ป่วยมากมายที่จากไปเนื่องจากอาการเจ็บป่วยขั้นร้ายแรง เขาจึงให้คุณค่ากับชีวิต แต่เขาไม่รู้สึกกับซาร่า

…

ในตอนเช้า

ซาร่าค่อย ๆ ตื่นขึ้นมาและเห็นแค่โทมัสเล่นเกมอยู่ข้าง ๆ เธอ

สายตาของเธอกวาดไปทั่วทั้งวอร์ด เธอแทบเป็นลม “ฌอนนิคอยู่ที่ไหน? เขาไม่มาเหรอ? แล้วเชสเตอร์ล่ะอยู่ไหน?”

“คุณชายจิวเวลมาที่นี่ครู่หนึ่งเมื่อคืน แต่คุณชายใหญ่ฮิลล์ยังไม่มาเลย”