บทที่ 918 – ตอนที่ต้องอ่านของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ตอนนี้ของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! โดย ทะเลใต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 918 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“เพื่อนเหรอ?”
ฌอนหัวเราะเบา ๆ “คุณหมายถึงเพื่อนประเภทที่เธอกวักมือเรียกให้ไปช่วยหรือเปล่า? แต่เมื่อเธอโทรหาฉันแล้วฉันมาสาย เธอก็จะโวยวายเป็นเรื่องใหญ่? แล้วฉันต้องคอยรับผิดชอบความปลอดภัยและความสุขของเธอไปทั้งชีวิต”
ซาร่าโต้ทันควัน “ไม่...”
“ซาร่า คุณกลายเป็นคนแบบนี้เมื่อไหร่?” ฌอนขัดจังหวะเธออย่างหมดความอดทน “เราแค่คบหาสัมพันธ์กันไม่ถึงขั้นลึกซึ้ง ทุกวันนี้เรายังไม่เคยนอนด้วยกัน พอเลิกกันไปผมยังให้ทรัพย์สินเงินทองคุณมากมาย แต่ทําไมคุณมักทําเหมือนจะฆ่าตัวตายเสมอหากผมปฏิเสธที่จะอยู่กับคุณ?””
เขาแบกรับทุกอย่างมาพอแล้ว
เขาพอแล้วที่จะต้องรับผิดชอบต่อซาร่าไปตลอดชีวิต
เขาทําร้ายแคทเธอรีนซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะซาร่ามาพอแล้ว
ซาร่าตกใจมากกับการแสดงออกที่ดุเดือดเลือดพล่านของเขา “คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันอยากฆ่าตัวตายเองเพราะฉันรู้สึกว่าฉัน...สกปรกน่ารังเกียจ ฌอนนิคฉันรักคุณ ความรักของฉันที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยน”
“น่าเสียดายที่ผมไม่ได้รักคุณอีกแล้ว”
ฌอนพูดตรง ๆ ไร้เยื่อใยว่า “ซาร่าคุณควรพอใจได้แล้วนะ แคทเธอรีนแต่งงานกับผมและถึงกับแท้งลูกไปเพราะผม ตอนที่เราหย่าร้างกันไปผมก็ไม่ได้ให้เงินเธอแม้แต่บาทเดียว สําหรับผู้ชายที่โหดร้ายและไร้หัวใจอย่างผมนับว่าผมใจดีกับคุณแล้วนะ ผมยังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องและดูแลพี่ชายที่ไร้ประโยชน์ของคุณ แม้ว่าคุณจะรักษาอาการป่วยของผมได้แต่ผมก็ได้ตอบแทนบุญคุณแล้ว บอกผมทีว่าผมยังเป็นหนี้คุณอยู่อีกที่ตรงไหน?”
ซาร่าและโทมัสต่างก็งงงันกันไปทั้งคู่
ฌอนอาจนั่งอยู่บนรถเข็น แต่ความโกรธในดวงตาทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
สักพักซาร่าพูดขึ้นอย่างเป็นทุกข์ว่า “คุณคิดว่าเหตุที่เกิดกับโลแกนนั้นเป็นเพราะฉันใช่ไหม? ฉันไม่ได้ทํานะคะ ฉันสาบาน...”
“ไม่ว่าคุณจะทําหรือไม่ก็ตามมันไม่สําคัญอีกต่อไปแล้ว สิ่งสําคัญคือถ้าคุณยังคงรบกวนผมแบบนี้ ผมคงไม่สามารถหาผู้หญิงคนอื่นมาแต่งงานได้”
คิ้วหล่อเหลาของฌอนเต็มไปด้วยความรําคาญ “อีกไม่นานผมจะประกาศต่อสาธารณะว่าเราเลิกกันแล้วเพื่อหยุดบรรดานักข่าวไม่ให้ซุ่มถ่ายรูปของเรา ซาร่าเราจบกันแล้ว หากคุณวางแผนที่จะฆ่าตัวตายอีกในอนาคต อย่าโทรหาผม แล้วผมจะย้ายสมาชิกไลโอน่าไม่ให้มาคอยตามดูแลคุณแล้ว หากคุณถูกลักพาตัว ก็ขอให้คนลักพาตัวติดต่อโทมัส ผมไม่สามารถรับผิดชอบคุณไปได้ตลอดชีวิตของคุณ”
พูดจบฌอนก็ขยับรถเข็นของเขา เมื่อเฮดลีย์มองเห็นก็รีบมาเข็นพาเขาออกไปทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...