คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 922

ที่จริงฌอนพูดเสมอว่าแคทเธอรีนเลวร้ายแค่ไหน

เนื่องจากมีผู้หญิงใจดีอยู่เยอะแยะมากมาย เขาชอบพวกหล่อนหมดทุกคนหรือไม่? ไม่เลย

ซูซี่ทําหน้ามุ่ย “ทําไมลุงถึงชอบป้าแคธี่ล่ะคะ? ลุงไม่ชอบเธอเมื่อเธอร้าย ดังนั้นลุงจะชอบเธอแค่ตอนที่เธอไม่ร้ายใช่ไหมคะ?”

ฌอนทอดสายตาจ้องมองซูซี่อย่างแปลก ๆ “ลุงรู้ว่า... หนูอาจดูคล้ายกับเลียม แต่หนูไม่มีบุคลิกแบบเขา หนูพูดจารู้เรื่องมากตั้งแต่อายุยังน้อยและลุงคิดว่าหนูเหมือนกับลุงนะ หนูสามารถเป็นทนายความในอนาคตได้เลย”

ซูซี่พึมพําอยู่ในใจ ก็เธอไม่ใช่ลูกสาวของเลียมตั้งแต่แรก “หนูไม่อยากเป็นเหมือนลุงหรอก คุณยายทวดบอกว่าลุงเป็นคนเฮงซวย หนูไม่อยากเป็นลูกสาวของคนเฮงซวย”

“...”

ฌอนแตะจมูกของเขาอย่างขมขื่น ดูเหมือนว่าทุกคนในออสเตรเลียเห็นพ้องต้องกันว่าเขาเป็นคนเฮงซวยห่วยแตก

“หนูพูดถูกซูซี่ ย้อนกลับไปตอนนั้น ลุง... สุดโต่งเกินไป เมื่อลุงชอบใครสักคน ลุงควรจะชอบทั้งด้านดีและด้านร้ายของเธอ น่าเสียดายที่ลุงรู้ซึ้งถึงมันเมื่อสายเกินไป โปรดช่วยลุงด้วย...”

"ไม่ค่ะ" ซูซี่ปฏิเสธเขาอย่างไร้ความปราณี “ถ้าหนูโกหกป้าแคธี่เพื่อประโยชน์ของลุง เธออาจไม่อยากเจอหนูอีก ในเมื่อลุงทําผิด ลุงควรจัดการกับปัญหาด้วยตัวเอง”

"แต่เธอไม่ยอมเจอลุง" ใบหน้าของฌอนเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

ซูซี่เหลือบมองใบหน้าของเขาที่คล้ายกับเธอ ในฐานะลูกสาวของเขาเธอเห็นอกเห็นใจเขาอยู่บ้าง “แม่เคยบอกหนูว่าตราบใดที่หนูตั้งใจหนูก็สามารถทําได้ นอกจากนี้ในทีวียังบอกว่าผู้ชายช่างตื้อสามารถทำให้ผู้หญิงใจอ่อนลงได้ในที่สุด ลุงควรไปคิดทบทวนเรื่องนี้ดูนะคะ”

แล้วเด็กน้อยก็รีบวิ่งหนีไป

ฌอนตะลึง เขาไม่คิดมาก่อนว่าวันหนึ่งเขาจะมีเด็กแสบตัวน้อยช่วยนําทางเขาฝ่าฟันเรื่องความสัมพันธ์

แต่เมื่อเขาคิดทบทวนดูแล้วก็พบว่ามันเป็นไปได้สมเหตุสมผลทีเดียว

เขาอาจจะลองตามตื๊อเธอต่อไปโดยเชื่อว่าสักวันหนึ่งเธอจะยกโทษให้เขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน