คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 923

เมื่อคืนฌอนมีปัญหาการนอนอีกแล้ว ขณะที่เขาลุกขึ้นมาและสวมเสื้อผ้าในตอนเช้า จู่ ๆ เสียงเคาะประตูโหวกเหวกหนวกหูของร็อดนีย์ก็ดังมาจากด้านนอก

ทันทีที่เขาเปิดประตูร็อดนีย์ก็รีบเข้ามา บาดแผลบนใบหน้าของเขายังไม่หายดีและดวงตาที่มีเสน่ห์ของเขา

เต็มไปด้วยความโกรธ “ฌอน ฮิลล์ นายกล้าประกาศต่อสาธารณะว่าเลิกกับซาร่าแล้วได้ยังไงวะ นายยังบอกว่าจะไม่มีวันได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก นายเป็นคนหรือเปล่า? เธอทําร้ายตัวเองขนาดนี้ ทําไมนายถึงต้องทรมานเธออีก?”

ร็อดนีย์จอมโวยทําฌอนปวดหัว “ตระกูลสโนว์เพิ่งปล่อยนายมาเหรอ?”

“เฮอะ ฉันเพิ่งไปเยี่ยมซาร่ามาและนี่เธอก็กรีดข้อมือเพื่อฆ่าตัวตายอีกครั้งเพราะนาย ฌอนฉันรู้สึกอยากฆ่านายมาก”

ร็อดนีย์ชี้มาที่เขาด้วยความโกรธดุเดือดเลือดพล่าน “เธอเจ็บปวดทนทุกข์จากการลักพาตัวครั้งที่แล้วยังไม่พออีกหรือ? ฉันคิดว่านายจะคอยปกป้องเธอตอนที่ครอบครัวสโนว์ขังฉันไว้ แต่ปรากฎว่านายเชื่อในสิ่งที่คนอื่นพูดว่าซาร่าวางแผนก่อเหตุ ถ้าไม่ใช่คนโง่เขลาเบาปัญญาก็น่าจะรู้ว่าซาร่าไม่สามารถทําสิ่งนี้ได้หรอก”

“...”

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของร็อดนีย์ ฌอนพบว่าตัวเองโกรธมากจนไม่รู้จะพูดยังไง ดูเหมือนเขาจะรู้ซึ้งแล้วว่าทําไมแคทเธอรีนถึงมักเคยบอกเสมอว่าเขาตาบอด อาจเป็นไปได้ว่าเมื่อใดก็ตามที่แคทเธอรีนเผชิญหน้ากับเขา เขาคงทำตัวเหมือนที่ร็อดนีย์เพิ่งทำอยู่นี่

เขาอยากทุบหัวร็อดนีย์ด้วยค้อนซะจริงเชียว

“ร็อดนีย์ เป็นความจริงที่ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับแคทเธอรีนและโลแกนเลย...”

“สุดท้ายแล้วนายก็เข้าข้างแคทเธอรีน นายหลงเสน่ห์เธอมากจนไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างถูกกับผิดได้สินะ” ร็อดนีย์ตะโกนใส่เขา

ขมับของฌอนเต้นตุบ ๆ เขากล่าวอย่างเฉยเมยว่า “พอแล้ว ไม่ว่านายจะวิจารณ์และแนะนําฉันยังไงฉันก็ตัดสินใจไปแล้ว เนื่องจากฉันไม่มีความรู้สึกอะไรกับซาร่าอีกแล้วฉันก็ควรรักษาระยะห่างจากเธอ เธอควรจะมีชีวิตของตัวเองด้วย ฉันคงไม่สามารถปกป้องเธอได้ตลอดไป ดังนั้นเมื่อนายเจอกับเธอครั้งต่อไป นายไม่จําเป็นต้องเชิญฉัน ถึงนายจะคุกเข่าต่อหน้าฉันตอนนี้ฉันก็จะไม่เปลี่ยนใจ”

“ดีเลยฌอน ฉันจะจําคําพูดของนายไว้ ตั้งแต่นี้ไปฉันร็อดนีย์ สโนว์ ไม่มีเพื่อนคู่หูที่โหดร้ายแบบนายอีกต่อไป ในเมื่อนายไม่ต้องการซาร่าแล้วแต่ฉันยังต้องการ ดังนั้นฉันเองจะรับผิดชอบเธอไปตลอดชีวิตที่เหลือของเธอเอง”

ร็อดนีย์เตะประตูจากไปด้วยความโกรธ

ฌอนรู้สึกผิดหวัง เขาลูบหน้าผากตัวเอง เขาคิดไม่ถึงว่าวันหนึ่งความสัมพันธ์ของเขากับร็อดนีย์จะจบลงในสภาพนี้เพราะผู้หญิงคนเดียว

ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไหร่ คุณชายรัสเซลก็ยิ่งอยากได้เธอมากเท่านั้น “ทําไมเธอถึงหวงเนื้อหวงตัวเหลือเกิน? เธอเคยให้ฌอนและเชสเตอร์ปกป้องเธอนี่นะ แต่ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาไม่สนใจเธออีกแล้ว ฌอนยังประกาศต่อสาธารณะว่าเขาจะไม่มีวันกลับมาคบหากับเธออีก แต่ฉันสนใจหญิงสาวของชายที่ร่ำรวยที่สุดในออสเตรเลียนี้มากเลยนะ”

“เฮอร์แมน ฉันไม่เคยชอบคุณเลยด้วยซ้ำ ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะ คุณกําลังทําฉันเจ็บ”

เธออ้อนวอนอย่างแผ่วเบา

เฮอร์แมน รัสเซลแทบละลายเมื่อได้ยินเสียงเธอ “ที่รัก เสียงของเธออ่อนหวานจัง ฉันอยากได้ยินเธอชวนฉันไปขึ้นเตียงกับเธอเป็นพิเศษเลย ไปกันเถอะนะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นวันนี้ฉันต้องพาเธอไปให้ได้”

เขาใช้กำลังลากเธอออกไป

เมื่อยาเอลเห็นเฮอร์แมนแทบจะกอดซาร่า เธอพุ่งออกไปและเตะเขาก่อนที่เธอจะรีบคุ้มกันซาร่าไว้ในอ้อมแขน

“นังนี่กล้าดียังไงมาเตะฉัน แกไม่อยากอยู่...” เฮอร์แมนเงยหน้าขึ้น พอเห็นสีหน้าแข็งเป็นหินไร้ความรู้สึกของยาเอล เขาสําลักทันที "แกมาจากไลโอน่าเหรอ?"