คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 940

...

หลังจากออกจากวิลล่าริมทะเล ร็อดนีย์ก็เรียกเชสเตอร์ออกมาเจอกัน เขาอารมณ์ไม่ดี

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาไปถึงจึงได้รู้ว่าฌอนอยู่ที่นั่นด้วย ฌอนมีใบหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดําและกางเกงสีดํา เขาดูเหมือนราชาแห่งนรกตัวจริงเสียงจริงทุกประการ

"ทําไมนายถึงมาอยู่นี่ด้วยล่ะ?"

ร็อดนีย์ไม่อาจทนเห็นหน้าฌอนได้

ฌอนขมวดคิ้วมองเขา เชสเตอร์จึงรีบพูดว่า “ฌอนได้ยินว่านายมีปัญหาเขาจึงกังวลมาก ร็อดนีย์พวกเราทุกคนเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เติบโตมาด้วยกัน ที่เราต้องเป็นแบบนี้เพราะผู้หญิงเพียงคนเดียวเหรอ?”

“ไม่ใช่ผู้หญิงอื่นที่ไหน เธอคือซาร่านะ!” น้ำเสียงของร็อดนีย์ก้าวร้าวมาก “ฌอน ในท้ายที่สุดมันเป็นความผิดของนายที่ทำให้ซาร่าต้องน่าสงสารเหลือเกิน ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะนาย ตระกูลสโนว์ก็คงไม่ต่อต้านเธอ เธอเป็นสุภาพสตรีจริง ๆ นะ แม้ว่าฉันจะทําผิดต่อเธอแต่เธอก็ยังเข้าอกเข้าใจฉันมาก”

"จริงเหรอ?" เชสเตอร์ขยับแว่นตาและเหลือบสบตากับฌอน

“เธอแสดงความเห็นใจต่อนายยังไงเหรอ?” ฌอนชักจะสนใจตะหงิด ๆ

ร็อดนีย์อธิบายอย่างเศร้า ๆ ว่าตระกูลสโนว์ได้ข่มขู่เขาไว้อย่างไรบ้าง

“ซาร่านอกจากไม่โทษฉันแล้วเธอยังห่วงใยบริษัทของฉันด้วย เธอไม่ต้องการให้คนอื่นมาดูถูกฉัน ดังนั้นเธอจึงบอกว่าเธอจะพยายามฝ่าฟันทําให้สมาชิกในตระกูลสโนว์ชอบเธอ ซาร่ามีจิตใจงดงามจริง ๆ แต่ฌอน นายไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าจะทะนุถนอมดูแลผู้หญิงที่ดีงามเช่นนี้อย่างไร ตอนนี้นายคงเสียดายมาก แต่การมานั่งเสียดายไปก็ไม่มีประโยชน์”

“...”

“ที่จริง... เธอจิตใจดีมาก” หลังจากเห็นสายตาฌอนที่จ้องมา เชสเตอร์กับแก้วในมือก็กระแอมเอ่ยว่า “งั้นนายวางแผนจะทําอะไรต่อไปล่ะ?”

ร็อดนีย์หัวเราะอย่างขมขื่น “ฉันทําได้เพียงแสร้งหมั้นกับเฟรยาเพื่อให้ตระกูลสโนว์ตายใจลดการเฝ้าระวังลง หลังจากนั้นฉันจะทุ่มเททํางานหนักเต็มกำลังเพื่อซาร่า ฉันจะเก่งกาจสามารถมากจนไม่มีใครในตระกูลสโนว์หยุดฉันได้ เฮ้อ เมื่อก่อนฉันขี้เกียจเกินไป ต่อไปในอนาคตฉันจะไม่เป็นแบบนั้นอีกแล้ว”

"นายเคยคิดถึงใจของเฟรยาบ้างไหม?" ทันใดนั้นฌอนก็พูด “นายทําลายเธอ แล้วนายก็ยังต้องการใช้เธออีกเหรอ”

ร็อดนีย์ตัวแข็ง หลังจากร่องรอยความรู้สึกผิดหายวับไปเขาก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “นายคิดมากเกินไป ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ง่ายที่จะรับมือเช่นกัน พวกนายไม่รู้อะไร ตระกูลลินช์กําลังจะมาที่แคนเบอร์ราวันนี้ ทั้งสองตระกูลจะมาร่วมทานอาหารกันในวันพรุ่งนี้ ฮา! ฉันสังหรณ์ใจว่าเจ้าหล่อนคงต้องคิดที่จะฉวยประโยชน์คนตระกูลสโนว์มานานแล้วจนถึงตอนนี้ ฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงอย่างหล่อนแน่”

ฌอนขมวดคิ้ว “เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งเจอเรื่องอะไรแบบนี้และไม่รับว่าตัวเองเป็นคู่หมั้นของนาย เธอจะถูกชาวบ้านตำหนิเอาได้ คนอื่น ๆ จะบอกว่าเธอแย่ง...”

“ฌอน นายเป็นอะไรไปวะ? ทําไมนายถึงเข้าข้างเฟรยาล่ะ?” ร็อดนีย์พูดแทรกขึ้นมาอย่างไม่พอใจ “คนอื่นอาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่นายทั้งคู่ควรจะรู้ว่าแม่นั่นได้ทําลายความบริสุทธิ์ที่ฉันเก็บรักษามา 30 กว่าปีแล้ว เธอควรจะรู้ถึงความรู้สึกของฉันที่มีต่อซาร่าสิ แต่เธอก็ยังทำให้มันยุ่งเหยิง ถ้าอย่างนั้นเธอจะมาโทษฉันไม่ได้ที่ใจร้าย”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!