ฌอนตั้งตัวไม่ติดเมื่อคิดว่าจู่ ๆ แคทเธอรีนกําลังจะแต่งงานกับคนอื่น ในขณะเดียวกันหัวใจของเขาดูเหมือนจะถูกบีบเค้นด้วยพลังที่มองไม่เห็น มันเจ็บมากเหลือทนจนเขาอยากตาย
กลายเป็นว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อผู้หญิงคนนั้นลึกซึ้งกว่าที่เขาเคยนึกไว้
เขาอยากจะฆ่าซะให้หมดทุกคนมากกว่าปล่อยให้เธอแต่งงานกับผู้ชายอื่น
ขณะเขาหาทางไปหาเธอ เขายังคงโทรหาแคทเธอรีนแต่ไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย
............
อีกด้านหนึ่งในฮิลล์คอร์ปอเรชั่นเมื่อเฮดลีย์ได้ยินว่าฌอนกําลังระดมจัดหาเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวอย่างเร่งด่วน เขาลังเลอยู่นานก่อนที่จะกดหมายเลขของแคทเธอรีนอย่างไม่สบายใจ
"เฮดลีย์ มีอะไรเหรอ?"
เฮดลีย์ยิ้มขมขื่นเมื่อเสียงของแคทเธอรีนดังมาตามสาย “คุณโจนส์ ทําไมคุณถึงแอบไปเมลเบิร์นล่ะครับ? เขาตื่นตระหนกและได้จัดเตรียมเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวเพื่อไปดูแลคุณ”
“เวร”
เฟรยา เพื่อนเจ้าสาวที่อยู่ข้างแคทเธอรีนตกใจมากจนรองเท้าส้นสูงในมือร่วงตกไปที่พื้น
“เฮดลีย์ วันนี้ฉันจะแต่งงาน” แคทเธอรีนพูดเสียงเบา
"อะไรนะครับ?" เฮดลีย์เด้งจนตัวลอยขึ้นจากเก้าอี้ของเขาด้วยความตกใจ “คุณ... คุณกําลังจะแต่งงานกับใครเหรอครับ? ทําไมไม่เห็นมีข่าวเรื่องนี้เลย?”
เขาตบหน้าตัวเองแรง ๆ สงสัยว่ามันคงเป็นฝันร้าย
"เวสลีย์ ลียงส์" น้ำเสียงของแคทเธอรีนนุ่มนวล “ฉันพัวพันกับเวสลีย์และฌอนมาหลายปีมาก หลังจากเหตุการณ์หนล่าสุด ในที่สุดฉันก็เข้าใจได้สักทีว่าเวสลีย์ดีที่สุดสําหรับฉัน ฉันอยากจะดูแลทะนุถนอมเขา แต่ฉันกลัวว่าฌอนจะรู้เข้า ดังนั้นเราจึงวางแผนที่จะจัดงานแต่งงานแบบเงียบ ๆ กันก่อนไม่ให้เป็นข่าว ฉันเดาว่า... ฌอนอาจจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง แม้ว่าตอนนี้เขาจะยังไม่รู้ แต่เขาจะรู้เองเมื่อเขามาถึง”
เฮดลีย์ "..."
ในห้องชุดของโรงแรม เฟรยามองไปที่แคทเธอรีนอย่างกังวล “เราควรทําอย่างไรกัน? สองชั่วโมงครึ่งก็ประมาณ 12:30 น. ถ้าเขาเร่งรีบมาด่วน ๆ เมื่อฌอนมาถึงพิธีแต่งงานก็อาจยังไม่เสร็จ”
“ถ้าอย่างนั้นเราจะเริ่มงานล่วงหน้าไปก่อน” จู่ ๆ เวสลีย์ก็เข้ามา “ผมจะแจ้งโรงแรมว่างานจะเริ่มในเวลา 11:28 นะครับ”
แคทเธอรีนสะดุ้ง “แต่ว่าบรรดาแขกเหรื่อยังมาไม่ถึงนะคะ”
“บรดาญาติ ๆ ของเราทุกคนพักอยู่ในโรงแรมนี้กันอยู่แล้ว ดังนั้นเราโทรขอให้พวกเขามากันเร็วขึ้นได้” เวสลีย์ค่อย ๆ วางสองมือของเขาลงบนไหล่ของเธอเพื่อให้กำลังใจเธอ “ผมจะจัดให้นักข่าวบางคนมาด้วย เดิมทีผมตั้งใจที่จะเก็บมันไว้เพื่อไม่ให้เป็นที่สนใจ แต่ว่าฌอนอาจสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง ดังนั้นเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะจะเป็นการดีกว่า ผมไม่เชื่อว่าเขาจะแย่งชิงภรรยาของคนอื่นไปโดยไม่คํานึงถึงชื่อเสียงของเขา”
แคทเธอรีนพยักหน้าอย่างใจลอย
พูดตามตรงฌอนเป็นคนที่น่ากลัว เธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะยอมทําอย่างนั้นหรือเปล่า?
เฟรยาห่อเหี่ยวใจ “เธอเคยอยากจะรอให้ตั้งครรภ์ก่อนถึงจะประกาศนี่นา แล้วข่าวรั่วที่ตรงไหนกันแน่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...