คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 957

ที่ห้องจัดเลี้ยงรับรองงานแต่ง

แคทเธอรีนเปลี่ยนเป็นชุดราตรียาวสีแดง ชุดเน้นโค้งเว้าเข้ารูปพอดีทุกสัดส่วนและสร้อยคอเพชรสวยโดดเด่นประดับบนคอระหง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าสาววันนี้เธอสวยงามกว่าใครทั้งหมดในงาน

“ลุงครับ ป...ป้าครับ ขอแสดงความยินดีด้วยนะ”

ที่โต๊ะของครอบครัวและเพื่อน ๆ โต๊ะหนึ่ง อีธานยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอวยพรด้วยอารมณ์ที่หลากหลายผสมปนเป

"ขอบคุณนะคะ" ขณะแคทเธอรีนกําลังจะดื่มด้วยเวสลีย์เตือนเธอเบา ๆ ว่า “อย่าดื่มมาก จิบเบา ๆ ก็ใช้ได้”

“ว้าว เจ้าบ่าวห่วงใยเจ้าสาวมากเหลือเกิน”

ใครบางคนจากครอบครัวลียงส์ตะโกนด้วยรอยยิ้ม “เจ้าสาวดื่มน้อยได้ แต่เจ้าบ่าวต้องดื่มสามแก้ว”

“ลุงครับ อย่าทําให้เวสลีย์ลําบากเลย” แคทเธอรีนอดยิ้มไม่ได้ “บ่ายนี้เรามีเที่ยวบินไฟล์ทบ่ายสำหรับการไปฮันนีมูนของเรานะคะ”

“โอ้โหเวสลีย์ ดูสิเจ้าสาวของนายดูแลปกป้องแค่ไหน นายไม่ควรดื่มให้มากขึ้นอีกเหรอ?” ชายคนนั้นใช่แค่ไม่ยอมถอยแต่กลับรุกหนักยิ่งขึ้นอีก

"โอเค" เวสลีย์มองแคทเธอรีนอย่างเสน่หา “ไม่ต้องห่วง ผมรับมือกับเครื่องดื่มได้ ผมไม่เป็นไรหรอก”

"แต่..."

“ผมดีใจมากเลยนะที่คุณเป็นห่วงผมขนาดนี้” เวสลีย์รู้สึกภูมิใจปลื้มปิติจากก้นบึ้งของหัวใจ

แคทเธอรีนมองดูเขาที่ยิ้มราวกับเด็ก แล้วหัวใจของเธอก็ท่วมท้นด้วยความปวดร้าว เธอสัญญาว่าเธอจะปฏิบัติต่อเขาให้ดียิ่งขึ้นในอนาคต

ในขณะนั้นเองมีเสียงหนึ่งดังก้องขึ้นมากะทันหันจากด้านนอก

มีคนตะโกนว่า “ใครกันน่ะ? พวกเขาบินด้วยเฮลิคอปเตอร์มาที่นี่เชียว”

"ต้องเป็นพวกผู้ยิ่งใหญ่แน่เลย"

การแสดงออกของแคทเธอรีนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอจําได้ว่าฌอนมีเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว และเฮดลีย์บอกว่าเขาคงจะมาถึงในช่วงเวลานี้แหละ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน