“แม่ นั่นฌอน ฮิลล์ไง เขาหล่อมากเลย ตัวจริงเขาหล่อกว่ารูปถ่ายบนอินเทอร์เน็ตอีก”
“ฉันว่าเวสลีย์ก็หล่ออยู่นะ แต่เมื่อเทียบกับฌอนแล้วฌอนหล่อกว่าเยอะ”
"หุบปากนะยัยตัวแสบ"
“......”
หญิงสาวกลุ่มหนึ่งพูดคุยกันฉอด ๆ แล้วใบหน้าที่หล่อเหลาของเวสลีย์ก็ได้แต่จ๋อยลงไป
เขามายืนอยู่ตรงหน้าแคทเธอรีนทันทีโดยสัญชาตญาณ
ฌอนเหลือบแว่บเดียวก็เห็นแคทเธอรีนในกลุ่มคน เธอโดดเด่นท่ามกลางผู้คนได้อย่างไม่ต้องสงสัยด้วยเสื้อราตรียาวสีแดงและผิวขาวราวกับหิมะของเธอทําให้เธอดูน่าทึ่ง
นั่นคือผู้หญิงของเขา
อย่างไรก็ตามขณะนั้นเวสลีย์จับมือเธอไว้จริง ๆ และเธอก็ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเวสลีย์เหมือนสาวน้อยคนหนึ่ง
ความหนาวเย็นยะเยือกกวาดไปทั่วห้อง
ฌอนก้าวเท้ายาว ๆ มุ่งหน้าไปทางพวกเขา
ใบหน้าเศร้าหมองของเขาราวมีมีดสั้นคมกริบอยู่ในดวงตา และไม่มีใครคิดหรอกว่าเขามาแสดงความยินดีกับงานนี้
“คุณชายใหญ่ฮิลล์ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับเรา ผมยินดีต้อนรับคุณนะ แต่ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อทําลายงานแต่งงาน ผมบอกคุณได้แค่ว่าคุณช้าไปแล้วล่ะ ตอนนี้แคธี่เป็นภรรยาของผมแล้ว”
เวสลีย์มองไปที่ฌอนอย่างขึงขัง “โปรดหยุดรังควานภรรยาของผม”
"ภรรยาคุณเหรอ?"
ฌอนปล่อยหัวเราะออกมาเบา ๆ แต่เสียงหัวเราะนั้นโศกเศร้าและโดดเดี่ยว
ครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นภรรยาเขา
"ฌอน ไปซะเถอะ" แคทเธอรีนมองที่ใบหน้าซีดเซียวน่าสังเวชของเขาและขมวดคิ้ว “ฉันเคยบอกไว้ชัดเจนมากแล้วนะคะว่าระหว่างคุณกับฉันนั้นเราจบลงไปตั้งนานแล้ว”
"เราจบไปนานแล้วเหรอ" ฌอนหัวเราะเบา ๆ จนน้ำตาซึมออกมารอบดวงตาของเขา “เราเพิ่งจบลงเมื่อไม่กี่วันก่อนนี่เอง มันนานเกินกว่าครึ่งเดือนหรือเปล่าล่ะ? ครึ่งเดือนที่ผ่านมาคุณยังนอนอยู่บนเตียงของผมอยู่เลย”
เสียงของเขาดังมากและบรรดาแขกเหรือก็เริ่มพูดคุยกัน พากันมองมายังแคทเธอรีนด้วยสายตาดูถูกดูแคลน
พ่อแม่ของเวสลีย์โกรธเดือดดาลจนใบหน้าของพวกเขาเป็นสีแดงจัดแต่ว่าพวกเขาก็ทําอะไรไม่ได้ เพราะท้ายที่สุดลูกชายของพวกเขาชอบผู้หญิงคนนั้น
ดวงตาของแคทเธอรีนเต็มไปด้วยความโกรธ “ใช่ ฉันเคยอยู่กับคุณ แต่ตอนฉันอยู่กับคุณ ฉันไม่เคยทําอะไรลับหลังคุณเลย ฉันเพิ่งมาคบกับเวสลีย์หลังจากแยกทางกับคุณอย่างจริงจังแล้วเท่านั้น”
“ฌอน ฮิลล์ คุณไม่จําเป็นต้องก่อปัญหา” เวสลีย์โอบไหล่แคทเธอรีนขณะที่ดวงตาของเขาเข้มขึ้น “ผมรู้เรื่องระหว่างคุณกับแคธี่แล้ว แน่นอนผมต้องขอบคุณคุณนะ ถ้าคุณไม่ได้ทําเรื่องแบบนั้นเข้าแคธี่คงไม่ยอมรับผมได้เร็วขนาดนี้หรอก”
ฌอนถูกทิ่มแทงอย่างโหดเหี้ยมอีกครั้ง
หมายความว่าอย่างไรกัน? เขาทําร้ายเธอเพราะว่าช่วยเหลือซาร่า เธอจึงทิ้งเขาไปเลยและคิดว่าเวสลีย์นั้นดีกว่าเหรอไง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...