คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 961

“...”

เฮดลีย์จนปัญญาถึงกับแทบอยากจะฆ่าตัวตายไปซะ

ข่าวที่ฌอนชิงตัวแคทเธอรีนไปแพร่สะพัดไปทั่วออสเตรเลีย

จนตอนนี้มันสร้างกระแสวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักไปทั่วทั้งอินเทอร์เน็ต

ชาวเน็ตกําลังโจมตีคุณชายใหญ่ฮิลล์บนเว็บไซต์ทางการของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น แต่เขายังคงยืนกรานที่จะจัดงานแต่งงาน

เฮดลีย์รู้สึกอยากเตือนเขาว่าผู้หญิงที่เขาอยากจะแต่งงานด้วยนั้นได้แต่งงานกับคนอื่นไปแล้ว

‘คุณชายใหญ่ฮิลล์ ความเจ็บป่วยของคุณกำเริบฉับพลันอีกหรือเปล่า?’

เพื่อเห็นแก่ศักดิ์ศรีของคุณชายใหญ่ฮิลล์ เฮดลีย์ ไม่กล้าพูดออกไปหรอก เขาตกลงทำตามชายคนนั้นอย่างไม่เต็มใจ

…

ห้าชั่วโมงต่อมา

เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนเกาะส่วนตัว ตรงกลางของเกาะเป็นคฤหาสน์ใหญ่หลังหนึ่งที่โอบล้อมรอบด้วยพื้นที่ทั้งเกาะ

ในขณะนี้บรรดาคนรับใช้ในคฤหาสน์กําลังสาละวนอยู่กับการตกแต่งคฤหาสน์ด้วยดอกกุหลาบมากมาย

ฌอนค่อย ๆ วางแคทเธอรีนไว้บนเตียงในห้องนอนใหญ่

นอกหน้าต่างบานเปิดขนาดใหญ่เดินเข้าออกได้คือมหาสมุทรสีน้ำเงินดั่งท้องฟ้าใสไร้เมฆทอดยาวสุดสายตาจรดไปถึงเส้นขอบฟ้า

สถานที่แห่งนี้สงบเงียบจนฌอนคลายความบ้าระห่ำลงไปจากช่วงก่อนหน้า เขาถึงกับเฝ้ามองดูแคทเธอรีน

อย่างเงียบ ๆ เหมือนดั่งเธอเป็นภรรยาสุดที่รักของเขาที่จะไม่มีใครมาที่นี่เพื่อทําลายความสัมพันธ์ของพวกเขาได้

เมื่อสายตาของเขาจับจ้องไปที่ชุดแต่งงานของแคทเธอรีน ดวงตาของเขาก็หรี่ลงอย่างรําคาญ

ตอนนั้นเองที่ฌอนเข้ามาพร้อมถาด เขาสวมกางเกงขายาวสีดําและเสื้อเชิ้ตสีขาวกับเสื้อกั๊กสีดํา หวีผมเสยขึ้นไปเหนือหน้าผากและใส่เจลเล็กน้อยเผยให้เห็นหน้าผากที่สดใสของเขา เขาดูโดดเด่นและหล่อเหลาอย่างน่าทึ่ง

“คุณตื่นแล้ว ทานขนมหวาน ๆ สักหน่อยครับ”

ฌอนค่อย ๆ วางถาดลงบนโต๊ะข้างเตียง

“ฌอนแกไอ้คนบ้า ที่นี่คือที่ไหน?!” แคทเธอรีนพยายามลุกขึ้น เธอวิ่งไปที่ประตูด้วยเท้าเปล่าโดยไม่เสียเวลากับเขา

แต่ว่าก่อนที่เธอจะทันได้ออกไป ฌอนก็คว้าแขนเธอไว้ เขาหยิบรองเท้าแตะสะอาดเอี่ยมคู่หนึ่งมาวางไว้ตรงหน้าเธอ "สวมมันซะ"

“ฉันจะไม่สวมมันหรอก" แคทเธอรีนควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่อยู่เลยเตะรองเท้าแตะออกไป

“ถ้าคุณไม่สวมมัน ผมจะไม่ปล่อยให้คุณออกไป” ฌอนจับแขนของเธอแน่นขึ้น แต่น้ำเสียงของเขายังคง

นุ่มนวล “เถอะน่า ไม่งั้นคุณจะเจ็บเท้านะ”