คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 962

ยังไงก็ตามการเผชิญหน้ากับฌอนที่ปฏิบัติตัวเยี่ยงนี้ทําให้แคทเธอรีนได้แต่ขนลุก

เขาช่างน่ากลัวมากเหลือเกินระหว่างงานแต่งงานก่อนหน้านี้กับตอนนี้ทําตัวแตกต่างไปจนไม่เหลือเค้าเดิมได้ยังไง?

เขากำลังหลอนจากโรคจิตเภทหรือเปล่าเนี่ย?

แคทเธอรีนคิดอยู่ว่าถ้าหากเธอต้องการวิ่งหนีไปต่อด้วยเท้าเปล่าคงจะไม่เหมาะ หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเธอถึงสวมรองเท้าแตะ

เมื่อฌอนปล่อยเธอ เธอก็รีบวิ่งออกไปเหมือนหญิงบ้า

มันเป็นสถานที่แปลกตาราวกับป้อมปราสาทขนาดใหญ่ ผนังตกแต่งด้วยดอกกุหลาบมากมาย สายริบบิ้น และธงยาวหลากสีตกแต่งงานเลี้ยง มองดูแล้วให้บรรยากาศรื่นเริงสนุกสนาน ดูราวกับว่างานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่เพิ่งจะเริ่มดำเนินขึ้น ณ บัดนี้ได้เวลาที่ทั้งคู่จะใช้เวลาค่ำคืนแรกของพวกเขาอยู่ด้วยกัน

บรรดาคนรับใช้ที่เดินผ่านแคทเธอรีนมีใส่ชุดสีดำขาว พวกเขาทั้งหมดยิ้มกว้างให้เธอและทักทายเธอเป็นครั้งคราวว่า “สวัสดีคุณผู้หญิง”

แคทเธอรีนพบว่ามันน่าขนลุก เธอจึงวิ่งให้เร็วยิ่งขึ้นอีก

แต่ว่าเธอเร่งรีบออกจากคฤหาสน์ไปก็เท่านั้นเพราะเจอคฤหาสน์อีกหลังที่ข้างนอก

หลังจากวิ่งไปอยู่เป็นเวลานาน เธอก็วิ่งเข้าไปในป่าแปลก ๆ ไม่คุ้นตา และแล้วทั้งหมดที่เธอได้เห็นต่อมาภายหลังคือมหาสมุทรที่ไร้ขอบเขต

เธอตกตะลึงอึ้งไป

เธอไม่ได้อยู่ในออสเตรเลียอีกแล้ว?

แล้วเธอก็ไม่ได้พกโทรศัพท์ติดตัวเธอมาด้วยเช่นกัน

ความรู้สึกกลัวที่เธอไม่ได้ประสบพบเจอมาเป็นเวลานานค่อยๆคืบคลานเข้ามาในจิตใจเธอ

เธอได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ข้างหลังเธอ เมื่อเธอหันมาฌอนกําลังเดินมาหาเธอที่ชายหาด ดวงตาของเขามืดมนราวกับท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาลเหนือเขา

เธอสติหลุดไปเลย “ฌอนคุณชักจะบ้าใหญ่แล้ว! ที่นี่อยู่ตรงไหนของโลกกันเนี่ย? คุณเข้าใจไหมว่าฉัน

แต่งงานกับเวสลีย์แล้ว และการแย่งชิงภรรยาของคนอื่นมันผิดกฎหมาย”

“เราจะมีสิ ต่อไปผมจะเชื่อในทุกสิ่งที่คุณพูด”

ฌอนวางมือบนไหล่ของเธอด้วยความเจ็บปวดทรมาน “ในที่สุดตอนนี้ผมเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่าควรรักและอดทนต่อคนที่ผมรักโดยไม่มีเงื่อนไขไม่ว่าเธอจะดีหรือร้ายกาจไร้เหตุผลก็ตาม”

“ฮึ! มันไม่ใช่เพิ่งเกิดกับคุณซะหน่อย คุณเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วล่ะค่ะ อย่างน้อยก็กับซาร่า ไม่ว่าเธอจะชั่วช้าไร้เหตุผลแค่ไหน คุณก็ยังชอบเธอ” แคทเธอรีนกรีดร้องใส่เขา

"ผม... ตอนนั้นผมไม่รู้" ฌอนยิ้มให้อย่างขมขื่น “ผมรู้จักเธอตั้งแต่ผมยังเด็ก และผมก็ไม่รู้ว่าเธอเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แคธี่ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธออีกต่อไปแล้ว ผมได้บล็อกเบอร์ติดต่อและการติดต่อ

ว้อทสแอปของเธอไปแล้ว หากเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต ผมก็จะไม่ยุ่งด้วยอีกต่อไป”

“พอแล้วเลิกพูด เราไม่สามารถกลับมาอยู่ด้วยกันได้ ฉันหมดรักคุณมานานแล้วนะ ฉันแค่อยากใช้ชีวิตธรรมดากับเวสลีย์ในอนาคต ได้โปรดปล่อยฉันกลับไปเถอะ”

แคทเธอรีนส่ายหัว “ฉันไม่รักคุณอีกแล้วจริง ๆ คุณไม่มีที่ในใจฉันอีกต่อไปแล้ว ไม่เข่นนั้นฉันคงไม่

แต่งงานกับเวสลีย์หรอก”