คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 967

“ฌอน...ฌอนฮิลล์ ไหนคุณบอกว่าจะไม่ทําร้ายฉันอีก คุณจะกลับคําพูดของคุณหรือไง?” แคทเธอรีน

พูดอย่างทุกข์ใจ “ก็คุณไม่เคยทำตามสัญญาเลยไม่ว่ายังไง”

ทันใดนั้นร่างที่โกรธเกรี้ยวของฌอนก็แข็งราวกับว่าเขาเป็นอัมพาตไปแล้ว

เขาลดสายตาลงในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นจ้องมองเขาอย่างเยาะเย้ยถากถาง

“ผม... ผมจะไม่กลับคำพูดของผม” สามวินาทีต่อมา เขายืดตัวตรงหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความทุกข์ระทมขมขื่น “ต้องบอกไว้เลยว่า... แคธี่อย่ามากระตุ้นผม ผมถือว่าคุณเป็นผู้หญิงของผม ถึงแม้ว่าผมจะคบกับซาร่า แต่ผมไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนอื่นเลยนอกจากคุณ”

แคทเธอรีนตกตะลึงก่อนที่เธอจะหัวเราะเยาะ “อย่ามาทำหลอกลวงเหมือนฉันเป็นคนโง่ คุณมีความสัมพันธ์กับซาร่ามากว่าสิบปีแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะไม่เคยนอนกับเธอเลย ฉันไม่เชื่อหรอกเพราะคุณทั้งคู่อยู่ด้วยกันมานานมากขนาดนี้”

“ก็ตอนนั้นเธอยังเด็ก ต่อมาผมก็ยุ่งอยู่กับบริหารฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นจึงไม่มีเวลามาสนใจกับเรื่องแบบนั้น หลังจากนั้นเธอก็ไปเรียนต่อในอเมริกาและหายตัวไปเลย ผมเคยทําแต่กับคุณเท่านั้น” ฌอนเองก็พบว่ามันเหลือเชื่อเกินไปเช่นกันหลังจากที่เขาพูดจบ

อันที่จริงเขาไม่ได้บอกแคทเธอรีนบางอย่าง เรียกได้ว่าเขาหมดอารมณ์ทางเพศหรือปลุกไม่ขึ้นเลยเมื่ออยู่กับซาร่า

ในอดีตเขาก็ไม่เข้าใจมัน แต่ตอนนี้เขาค่อย ๆ เข้าใจมันขึ้นมาเรื่อย ๆ

ตอนที่เขายังคงปกป้องซาร่าโดยไม่คํานึงถึงอะไรอีกเลยนั้นไม่ได้หมายความว่าเขารักเธอ เขาก็แค่ปฏิบัติต่อเธอเหมือนเป็นครอบครัวของเขาหรือเป็นแค่แสงสว่างแวบเดียวในความมืดเท่านั้น

เขาเคยเชื่อว่าซาร่าใจดีและยอดเยี่ยมมาก โดยลืมความจริงที่ว่าผู้คนเปลี่ยนแปลงกันได้

จนกระทั่งเมื่อเขาได้พบกับแคทเธอรีนเขาถึงได้รู้ว่าความรักที่ยากจะลืมเลือนคืออะไร การได้อยู่กับเธอทําให้เขารู้สึกผ่อนคลาย หวานชื่น และมีความสุขอย่างยิ่ง

ตอนที่เขาไม่เห็นเธอเขาจะคิดถึงเธอ เมื่อเขาได้กินอาหารที่เธอทํา มันมีรสชาติอย่างกับอาหารที่อร่อยที่สุดในโลก

ไม่ว่าเธอจะอยู่ในสภาพใด เขาก็ยังคงคิดว่าเธอเป็นคนที่สวยที่สุด

“เสื้อผ้าอยู่ตรงนี้นะครับ หลังจากคุณแต่งตัวเสร็จ ผมจะเตรียมอาหารเช้าให้คุณ”

จากนั้นฌอนจึงหันหลังเดินปิดประตูและจากไป

หลังจากออกมาห่างจากบนเตียงได้ครู่หนึ่ง แคทเธอรีนก็ค่อย ๆ พาตัวเองออกไปอาบน้ำ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน