คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 968

“ช่างมันเถอะ ด้วยฝีมือการปรุงยอดแย่ของคุณ ฉันไม่เชื่อว่าคุณทําอาหารทั้งหมดนี้หรอก” แคทเธอรีนตะคอก

“ผมทําเองจริง ๆ เมื่อไม่กี่วันก่อนผมไปเรียนรู้วิธีทําอาหารมาจากเชฟ ก็คุณเคยเป็นคนทำอาหารให้ผมทานในตอนนั้น ผมจะทําอาหารให้คุณเองตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ถ้าคุณไม่เชื่อก็ดูที่มือของผมนี่ได้เลย...” ฌอนยื่นมือกางนิ้วของเขาให้เธอดู

นิ้วของเขาแต่เดิมเคยเกลี้ยงเกลาตอนนี้มีรอยถลอก นอกจากนี้ยังมีหนังด้าน ๆ อยู่ตามฝ่ามือของเขาด้วย

"มันก็เจ็บนะ" ฌอนกะพริบตาให้เธอ ด้วยขนตาสีเข้ม ๆ เข้ากับใบหน้าที่หล่อเหลาโดดเด่นของเขา ผู้หญิงคนไหนก็คงใจอ่อนที่ได้เห็นเขาอย่างนี้

แต่แคทเธอรีนก็ไม่ไขว้เขวเลยสักนิด “ในฐานะผู้ชายคุณมานั่งบ่นรำพันถึงความเจ็บปวดเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้คุณไม่ละอายบ้างเหรอ? เวสลีย์จะไม่ทําแบบนี้แน่”

ฌอนถึงกับพูดไม่ออก

อารมณ์ดี ๆ ของเขาพังยับเยินหลังจากเขาได้ยินคําว่า “เวสลีย์”

แคทเธอรีนเริ่มกินอาหารเช้าทันทีโดยไม่สนใจมองสีหน้ามึนตึงของเขา

แม้ยังเก็บความแค้นเคืองต่อเขาเอาไว้แต่เธอก็จะไม่ทรมานท้องของเธอ หากเธอต้องหิวจนปวดท้องขึ้นมา เธอก็จะไม่ได้เพลิดเพลินกับอาหารอร่อย ๆ อีกเลยน่ะสิ

"รสชาติดีไหมครับ?" ฌอนถามทันทีแลดูมีความคาดหวัง

แคทเธอรีนเหลือบมองไปด้านข้างอย่างไม่สนใจใยดี “มันก็กลาง ๆ ไม่ดีเท่าฝีมือปรุงของเวสลีย์”

“...”

สีหน้าของฌอนหม่นหมองและเขาเตือนอย่างจริงจังว่า “ผมไม่อยากได้ยินคําว่า ‘เวสลีย์’ ออกมาจากปากของคุณอีกแล้วนะ”

"แล้วถ้าฉันจะพูดล่ะ?" แคทเธอรีนหัวเราะเยาะเขา "ทําไม? คุณต้องการจะทําร้ายฉันอีกใช่ไหม? จริงสินะ คําสัญญาของคุณเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ”

ฌอนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เธอใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนของเขาและเล่นงานอย่างไม่ยอมรามือ

"ผมจะไม่ทําร้ายคุณ" ดวงตาที่คมกริบราวกับตานกอินทรีของเขาจับจ้องไปที่ปากของเธอ “แต่ถ้าคุณเอาแต่พูดถึงเวสลีย์อยู่อีก ผมก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปิดริมฝีปากของคุณไว้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน