ตอน บทที่ 969 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 969 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เมื่อพ่อบ้านเข้ามาพร้อมกับชุดปฐมพยาบาล สีหน้าท่าทางถึงกับเปลี่ยนไป “คุณชายใหญ่ฮิลล์ คุณได้รับบาดเจ็บหนักอยู่นะครับ คุณน่าจะต้องไปหาหมอรักษาคุณครับ”
“ไม่เป็นไร เอาผ้าก๊อซมาให้ฉันแล้วเดี๋ยวฉันจะพันแผลเอง”
ฌอนพูดอย่างเฉยชามาก
หลังจากเขาได้ทำแผลพันผ้าเสร็จเรียบร้อย เมื่อลงไปชั้นล่างเขาก็พบว่าแคทเธอรีนไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว ถามคนรับใช้ถึงได้รู้ว่าเธอเข้าไปในห้องทำงาน
เขามุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานและพบว่าเธอกําลังพยายามเปิดคอมพิวเตอร์
ทันทีที่แคทเธอรีนได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา เธอก็จ้องมาที่เขาอย่างไหวตัวระมัดระวัง
“ไม่ต้องยุ่งยากเปิดเครื่องหรอก ผมได้ถอดสายเคเบิลเครือข่ายออกทั้งหมดแล้ว” ฌอนเดินไปหาเธออย่างใจเย็น “คุณไม่จําเป็นต้องยืมโทรศัพท์ของบรรดาคนรับใช้ด้วย พวกเขาไม่ใช่ชาวออสเตรเลียด้วยซ้ำ อุปสรรคทางภาษาก็เรื่องหนึ่ง แต่ว่าโทรศัพท์ของพวกเขาใช้ได้แค่ติดต่อคนในประเทศของตนเองเท่านั้น”
"นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย?" แคทเธอรีนทรุดลงไปด้วยความสิ้นหวังเมื่อได้ยินที่เขาพูด “ฌอน ถ้าคุณแน่นักก็ขังฉันได้เลยตลอดกาล แต่เมื่อคุณพรากฉันไปต่อหน้าสาธารณชนยังไงก็ถือเป็นการลักพาตัว พ่อของฉันสามารถเข้าแจ้งความกับตํารวจให้นำกำลังมาจับกุมคุณได้แน่นอน”
“ผมคุยกับพ่อของคุณแล้ว ผมบอกเขาว่าเขาไม่ควรโทรหาตํารวจถ้าเขาห่วงใยในความปลอดภัยของคุณ”
ฌอนลูบไล้ใบหน้าของเธออย่างเสน่หา คนที่ไม่รู้สถานการณ์คงจะคิดว่าพวกเขาเป็นคู่รักแสนหวาน “ยังไงซะผมก็เป็นคนป่วยทางจิต ถ้าผมเข้าตาจน ผมอาจทําอะไรบ้า ๆ ขึ้นมาก็ได้นะ”
เขาบอกแคทเธอรีนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่สุดว่าเขาข่มขู่คุกคามพ่อของเธออย่างไร เธอตัวสั่นเทาและปัดมือเขาออกไป
ซึ่งฌอนก็ยิ้มและเอ่ยว่า “แน่นอนผมไม่สามารถห้ามเขาไม่ให้เจอคุณได้ตลอดไป ท้ายที่สุดพ่อของคุณอาจยังทําบางอย่างกับเรื่องนี้อยู่ เพื่อให้เขารู้สึกดีขึ้นผมจึงบอกเขาว่าผมจะอนุญาตให้คุณกลับได้ในเดือนถัดไป ผมแค่อยากใช้เวลากับคุณในโลกใบเล็ก ๆ ของเราและทําให้คุณตกหลุมรักผมอีกครั้ง”
“ฉันจะไม่ตกหลุมรักคนที่ลักพาตัวฉันไปหรอก ฝันไปเถอะ!” แคทเธอรีนแผดเสียงดังขึ้นมาอย่างโกรธเกรี้ยว
“ฉันจะทําให้แน่ใจว่าเราจะแตกหักกันไปเลยเมื่อฉันออกไปจากสถานที่แห่งนี้”
“คุณแน่ใจหรือว่าคุณสามารถเลิกราขาดไปจากผมได้” ฌอนกัดริมฝีปากของเขาอย่างครุ่นคิด
ตอนแรกแคทเธอรีนพบว่ามันฟังดูแปลก ๆ แต่ไม่นานเธอก็เข้าใจในความหมายนั้นและตัวสั่นระริก
ทําไมเขาถึงต้องการให้เธออยู่ที่นี่กับเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือนน่ะเหรอ? เพราะหากพวกเขานอนด้วยกันตลอดเวลาหนึ่งเดือนนี้ เธออาจจะท้องลูกของเขาก็เป็นได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...