คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 98

อ๊ากกกกกกกกก นี่สวรรค์กำลังเล่นตลกอะไรกับเธออยู่กันเนี่ย?

น้าของอีธานชอบเธอ แต่เธอกลับไปแต่งงานกับผู้ชายผิดคน!

เธอเต็มไปด้วยบาดแผลในจิตใจ เธอจะมีอารมณ์ที่จะไปพัฒนาความสัมพันธ์กับคนอื่นได้อย่างไร?

“ดิฉัน... ดิฉันขอโทษค่ะคุณโลว์ยอนส์ ดิฉัน… ดิฉันคิดกับคุณแค่เพื่อนเท่านั้น”

“ผมดีใจที่คุณพูดตรง ๆแบบนั้น” เวสลีย์รู้สึกผิดหวังนิดหน่อย ทว่าเขาก็ยิ้มออกมา “ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไม่ได้สารภาพความรู้สึกกับคุณเพราะต้องการให้คุณยอมรับผม ผมแค่อยากให้คุณเข้าใจความรู้สึกของผม เพื่อที่ผมจะได้ตามจีบคุณได้”

แคทเธอรีนรู้สึกปวดหัวไมเกรนขึ้นมา “ตอนนี้ดิฉันยังไม่สนใจเรื่องออกเดทค่ะ ดิฉันอยากตั้งใจทำงานของดิฉันให้ดีมากกว่า”

“ผมรอคุณได้ เอาล่ะครับ นั่งลงสั่งอาหารก่อนนะ” เวสลีย์แสดงความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการเลื่อนเก้าอี้ให้เธอ

แคทเธอรีนจนปัญญาและทำได้เพียงก้มหน้าลงสั่งอาหารของเธอ

...

ที่สี่แยกไฟแดงด้านนอกหน้าต่างร้านอาหาร รถเฟอร์รารีกำลังจอดติดไฟแดงอยู่

ฌอน ฮิลล์นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับ ดวงตาสีเข้มแข็งกร้าวขึ้นทันทีที่เขามองออกไป

“เลี้ยวซ้าย เราจะแวะทานอาหารที่ร้านอาหารตะวันตกติดถนนนั่น”

“โอ้ ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เรามีนัดกับคุณแจ็คสันเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องคดีความ” เชสมองตามฌอนที่มองออกไป เขาเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมจู่ ๆ บรรยากาศภายในรถถึงได้ดูอึมครึมขึ้นมา เป็นเพราะฌอนหึงนี่เอง

“ยกเลิกไปสิ” ดวงตาของฌอนฉายแววเย็นชาออกมาขณะที่เขาออกคำสั่ง

เชสได้แต่ทำตามคำสั่งของเขา และจอดรถหลังจากที่เลี้ยวเข้าไป

เมื่อพวกเขาทั้งคู่เดินไปถึงประตูร้านอาหาร พนักงานต้อนรับก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบชายหนุ่มสองคนที่หล่อเหลามาทานอาหารด้วยกันที่ร้านอาหารแห่งนี้... พวกเขาอยู่ใน...ความสัมพันธ์แบบไหนกันนะ?

พนักงานต้อนรับดูเศร้าใจแต่ก็พูดขึ้นอย่างสุภาพ “พวกคุณต้องการโต๊ะคู่รักไหมคะ?”