คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 981

“แคธี่ เคธี่...”

ราวกับว่าฌอนไม่ได้ยินแคทเธอรีน เขายังจูบเธออย่างตะกละตะกลามต่อไปราวกับว่ามันเป็นจูบสุดท้ายของพวกเขาก่อนที่จะแยกจากกัน

แคทเธอรีนรู้สึกตกใจกลัว และเธอก็นิ่งงันไปเลยจากการจูบของเขา

เขาปล่อยเธอก็เมื่อเธอเกือบหายใจไม่ออกจากนั้นก็กอดเธอไว้แน่น

“แคธี่ ผมต้องไปแล้วเพราะเรื่องสำคัญบางอย่าง” ฌอนพูดเสียงแหบแห้งที่ข้างหูของเธอ

แคทเธอรีนผงะถอยไปข้างหลัง ทั้งร่างกายเธอผ่อนคลายลงและน้ำเสียงของเธอเรียบเฉยเย็นชา “ดีเลย รีบ ๆ ไป ยังไงซะในทุกวันนี้ฉันก็ไม่อยากเจอคุณอยู่แล้ว”

"ผมจะกลับมาโดยเร็วที่สุด" ฌอนงับหูเธอเบา ๆ

เธอรู้สึกราวกับว่าไฟฟ้าไหลผ่านทั่วร่างเธอ แต่เธอไม่สามารถผลักเขาออกไปได้เลย

"รอผมนะครับ"

ฌอนปล่อยเธอไป หลังจากจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ลีกล้ำของเขาเนิ่นนานกว่าสิบวินาที เขาก็หันหลังและออกจากห้องน้ำไป

แคทเธอรีนที่ยืนอยู่ใต้ฝักบัวยังคงตกตะลึงไม่จางหาย

เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นอะไรไป เขาจะจากไปแค่ช่วงระยะหนึ่งเอง เขาต้องทำให้ดูเหมือนราวกับว่าพวกเขาจะต้องพลัดพรากจากกันไปตลอดกาลด้วยเหรอ?

...

หกชั่วโมงต่อมา เครื่องบินส่วนตัวของฌอนแล่นลงจอดที่แคนเบอร์รา

ห้องปฏิบัติการแล้วด้วย ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นอาจถึงกับล้มละลายไปเลย”

บรรดาผู้ถือหุ้นที่เป็นคณะกรรมการของบริษัทต่างส่งเสียงระบายความทุกข์และความโกรธ

เมื่อพวกเขาได้ยินว่าบริษัทอาจล้มละลาย ผู้ถือหุ้นบางรายก็เริ่มต่อว่าเสียงดัง “ฌอน นี่เป็นความผิดของคุณทั้งหมด! คุณเป็นคนยืนกรานที่จะผลาญเงินจํานวนมากนั้นเพื่อพัฒนาไมโครชิพ ตอนนี้คุณได้ทําพวกเราทุกคนพังแล้ว”

“ถูกต้อง คุณต้องแบกความรับผิดชอบมากที่สุดในเรื่องนี้! นอกจากนี้ชื่อเสียงของบริษัทยังถูกทําลายอย่าง

สิ้นเชิงเพราะคุณแย่งชิงภรรยาของเวสลีย์ไป ไม่เพียงแต่คุณไม่ได้ก้าวออกมาแก้ปัญหา แต่คุณยังเอาแต่กบดานทั้งที่เป็นช่วงเวลาแห่งความเป็นความตายของบริษัทอีกด้วย ในฐานะกรรมการของบริษัท คุณควรลงมือจัดการเปิดตัวไมโครชิพด้วยตัวเองสิ”

“คุณท่านฮิลล์ครับ ในวันนี้ตระกูลฮิลล์ต้องให้คําอธิบายแก่เราซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นด้วย”

สีหน้าของคุณท่านฮิลล์เปลี่ยนไปจากการถูกบรรดาผู้ถือหุ้นรุมล้อม จากนั้นวาเลอรีก็พูดขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยว