เมื่อฌอนเดินเข้าไปหา ชาร์ลีก็ถอยหลังไปทันทีห่างสองก้าวโดยสัญชาตญาณ เขาปล่อยให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเป็นโล่คุ้มกันเขาที่ด้านหน้า
“ฌอน คุณกําลังพยายามทําอะไรน่ะ? ผมขอเตือนคุณว่าตระกูลฮิลล์ไม่ได้เป็นอย่างที่เคยอีกแล้ว จากนี้ไปตระกูลชั้นนําในออสเตรเลียคือพวกเราตระกูลแคมโปส ตระกูลฮิลล์ไม่ได้อยู่ในอันดับที่สองหรือสามด้วยซ้ำ
ฮึ คุณอาจถึงกับกลายเป็นตระกูลที่ด้อยที่สุดในแคนเบอร์ราด้วยซ้ำไปก็ได้ คุณคิดจริง ๆ หรือว่าคุณยังเป็นคุณชายใหญ่ที่สามารถทําทุกอย่างได้ตามที่ใจคุณต้องการอยู่อีกเรอะ?”
ชาร์ลีเยาะเย้ยเขาเสียงดังหยาบคาย “นอกจากนี้ความจริงที่ว่าคุณแย่งชิงภรรยาของคนอื่นนั้นผิดกฎหมาย คุณคิดว่าคุณสามารถยืนหยัดและคงความหยิ่งผยองอวดดีต่อไปได้อีกนานแค่ไหน?”
หัวคิ้วของฌอนเขม่น
ทันใดนั้นเองตํารวจกลุ่มใหญ่ก็บุกเข้าประตูมา
ตํารวจนายหนึ่งประเมินสถานการณ์ที่ในบ้าน หลังจากนั้นเขาก็ตรงเข้าไปหาฌอน “ฌอน ทั้งเวสลีย์และโจเอลได้แจ้งความว่าคุณลักพาตัวแคทเธอรีน โจนส์ โปรดกลับไปยังสถานีตํารวจกับเราเพื่อทำการสอบสวนด้วยครับ”
“ฮึ สิ่งที่ฉันพูดกลายเป็นเรื่องจริงใช่ไหมล่ะหืม?” ชาร์ลีจ้องมองอย่างลิงโลดกับสถานการณ์ของฌอน
“คุณชายแห่งออสเตรเลียน่ะเหรอ? สิ่งนี้อีกไม่นานก็จะเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน”
ฌอนเหลือบมองชาร์ลีโดยไม่แสดงความรู้สึก ทันใดนั้นเองเขาก็เกิดเอะใจในอะไรบางอย่างขึ้นมา "คุณเกี่ยวข้องกับเวสลีย์อย่างไรไม่ทราบ?"
“เราไม่มีความเชื่อมโยงระหว่างกันมากนักหรอก ก็แค่เรามีศัตรูร่วมกันน่ะแหละ” ชาร์ลีเลิกคิ้ว “นอกจากนี้ถ้าเขาไม่ฉวยโอกาสนี้ทวงภรรยาของเขาคืนแสดงว่าเขาเป็นไอ้งั่งน่ะสิ”
ฌอนเม้มริมฝีปากของเขาเข้าด้วยกัน ถึงแม้สิ่งที่ชาร์ลีพูดนั้นสมเหตุสมผลอยู่ แต่เขาก็รู้สึกว่ามันไม่ได้เรียบง่ายอย่างนั้น ขณะนี้ดูเหมือนว่าเขาได้ตกลงไปอยู่ท่ามกลางพายุหมุนเฮอริเคนซะแล้ว
“ฌอน ตามเรามา” ตํารวจใส่กุญแจมือเขา “คุณลักพาตัวแคทเธอรีนต่อหน้าต่อตาคนอื่นในโรงแรมและไม่มีใครสามารถติดต่อแคทเธอรีนได้เลยหลังจากนั้น มีผู้เห็นเหตุการณ์และพยานหลักฐานเพียงพอ คุณควรมาที่สถานีตํารวจทันทีและบอกเรามาว่าแคทเธอรีนอยู่ที่ไหน”
“คุณชายใหญ่ฮิลล์...” แชนซ์มองไปที่ฌอนอย่างเป็นห่วง
หลังจากที่วิลลี่ได้รับการช่วยชีวิตไว้ได้แล้ว แพทย์กล่าวอย่างหมดหนทางว่า “ผู้ป่วยพ้นจากขั้นวิกฤตแล้วล่ะครับ อย่างไรก็ตามศีรษะของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียเลือดมาก ทั้งเขายังถูกนำตัวส่งมาโรงพยาบาลล่าช้าไป ต่อไปเขาจะ...ปัญญาอ่อน”
"ปัญ ปัญญาอ่อนเหรอ" อีเว็ตต์ตกใจจนเป็นลมไปเลยทันที
สเปนเซอร์ก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน เขาไม่เคยคิดว่าลูกชายคนเดียวของเขาจะกลายเป็นปัญญาอ่อน
หัวใจของลีอาก็หดหู่ด้วยเช่นกัน "โถสเปนเซอร์"
"หุบปากซะ!"
สเปนเซอร์ตบหน้าเธออย่างแรง เขาโกรธจนเป็นบ้าไปแล้ว
“ทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ เธอเป็นคนที่ยืนกรานจะสนับสนุนตระกูลแคมโปสในตอนนั้น เธอเป็นคนที่ต้องการแต่งงานกับเมสัน เธอเป็นคนสนับสนุนครอบครัวทรยศนั้นมาจนถึงวันนี้ เธอจึงทําร้ายวิลลี่ของเราด้วย! ฉันไม่มีน้องสาวอย่างเธอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...