คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 29

“อือ”

“ขุนตื่นแล้วเหรอ” ขุนพลขยับตัวเคลื่อนไหวหลังเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาหลังจากที่หมดสติไปก่อนหน้านี้ ทำให้น้ำมนต์ค่อย ๆ พยุงตัวลุกจากโซฟามาข้างเตียงคนป่วยทันทีพร้อมทั้งส่งแก้วน้ำดื่มให้ขุนพล สายตาของขุนพลโฟกัสไปที่หน้าท้องแบนราบของน้ำมนต์หลังจากตื่นขึ้นเต็มตา พร้อมกับทำหน้าตาครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่เขาฝันก่อนหน้านี้

“มนต์ ขุนฝันว่ามนต์ท้องวะ”

“หือ ฝันเหรอ” น้ำมนต์ยิ้มออกมาด้วยความแอ่นดู สีหน้าเพ้อฝันที่ดูจากใบหน้าขุนพลคงเป็นฝันที่มีความสุขหน้าดู ใบหน้าที่นิ่งไปนึกภาพความฝันของตัวเองที่คิดว่าเป็นแค่ความฝัน

“มนต์ท้องได้สี่สัปดาห์แล้วและข้างในนี้ก็มีเบบี๋ของขุนไง” ขอบตาแดงของชายหนุ่มที่มีน้ำตารื้นเบ้าตาทั้งสองข้าง ด้วยความดีใจจนน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาทันทีหลังรู้ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไปและตอนนี้เบบี๋ก็มาอยู่ในท้องของเมียเขาแล้วขุนพลใช้มือสัมผัสที่หน้าท้องพร้อมคว้าตัวน้ำมนต์มากอดไว้แน่ ไม่เคยดีใจอะไรขนาดนี้มาก่อนแข่งรถชนะได้เงินรางวัลก้อนงามยังไม่ดีใจเท่านี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ

“มาแล้วเหรอลูกพ่อ” น้ำมนต์ใช้มือเรียวปาดน้ำตาที่ไหลจากขอบตาลงใบหน้าหล่อเหลาของขุนพลอย่างเบามือ สายตาของทั้งคู่มองกันและกันอย่างลึกซึ้งอยู่แบบนั้นทำให้อบอุ่นไปถึงหัวใจของทั้งสองดวง จนขุนพลอดใจไม่ไหวเข้าประกบปากจูบน้ำมนต์เพื่อส่งผ่านความรักที่มีให้ จูบที่อ่อนหวานทะนุถนอมของขุนพลที่มอบให้ช่างหวานอะไรขนาดนี้

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ไอ้ขุน เป็นไงบ้างวะ” วาโยพร้อมด้วยพวกพ้องและเด็กพนักงานที่สนามและผับส่วนนึ่งเดินตามเข้ามาเยี่ยมขุนพลที่ห้องพักวีไอพี ทำให้ทั้งสองต้องผลักตัวออกจากกันก่อนที่ทุกคนจะเดินเข้ามาจะเห็นฉากเลิฟซีนของเขาและเธอ แก้มแดง ๆ ของน้ำมนต์ที่ไม่เคยชินกับกับความวาบหวิวที่ขุนพลมอบให้ทั้งที่เขากับเธอก็อยู่ด้วยกันมานาน ทำให้ขุนพลหมั่นเขี้ยว ดีดตัวลุกขึ้นไปหอมแก้มนวลของเมียรักฟอดใหญ่ ก่อนจะหันหน้ามาสบตากับทุกคนที่มาเยี่ยมเขาแสดงออกชัดเจนบนใบหน้าที่มีอาการขัดใจเล็กน้อยที่มาขัดจังหวะรักกับเมีย

“พวกกูมาเยี่ยม ทำหน้าดีใจหน่อยดิวะ” วาโยพูดด้วยน้ำเสียงโอดโอย หลังจากเห็นสีหน้าไม่พอใจของเพื่อนรักอดไม่ได้ที่จะแซวขุนพลขึ้น บรรยากาศในห้องพักที่เงียบก่อนหน้านี้ตอนนี้กลับมาครึกครื้นอีกครั้ง ด้วยกลุ่มผู้ชายจำนวนหลายคนในห้องพัก

“สรุปมึงเป็นเหี้ยอะไรวะ ไอ้ขุน” หลังจากที่ครามเข้ามาเยี่ยมเพื่อนที่ทราบข่าวว่าป่วยจนต้องห่ามส่งโรงพยาบาล ซึ่งตอนนี้เขาไม่ยังไม่ทราบสาเหตุการป่วยของเพื่อน เห็นแต่ใบหน้ามีความสุขของคนไข้ที่อยู่บนเตียงเท่านั้น

“พวกมึงฟังกันดี ๆ นะ”

“กู แพ้ ท้อง แทน เมีย” ทั้งห้องเงียบกริบเกิดอาการงุนงงของเพื่อนและเด็กที่สนามทันที เหตุเกิดจากเมื่อวันก่อนขุนพลยังบ่นว่าเมียยังไม่ท้องอยู่เลย ทำให้โดนลูกน้องแซวกันเป็นแถวว่าไม่มีน้ำยาแต่พอมาวันนี้พวกเขากลับได้ยินประโยคที่ทำให้แปลกใจ ทำไมเมียขุนพลถึงท้องเร็ววะ!! หรือเมียอีกคนนึ่งที่ไม่ใช่น้ำมนต์ท้อง เพราะตอนนี้หน้าท้องของน้ำมนต์ยังไม่ได้นูนขึ้นมาให้เห็น พวกเขาเห็นแต่หน้าท้องแบนราบอยู่เลย

“เมียคนไหนวะ”

“มันจะไม่อุบาทใช่มั้ยวะ” เสียงเห่มอลอยของวาโยและครามพูดขึ้นเบา ๆ กับตัวเอง หลังจากที่ตอนนี้ทุกคนรวมตัวกันอยู่ที่สนามแข่งรถของขุนพลเป็นทีเรียบร้อยแล้ว

“ก็ถึงว่ามิตรภาพของเราไงวะ” สงสารก็สงสารหรอก แต่ทำไงได้ก็ปากเขาพูดไปแล้วแถมเมียก็ดันท้องเรียบร้อยแล้วจะให้ถอนคำพูดก็ไม่ใช่ ลูกผู้ชายพอคำไหนคำนั้น ตอนนี้ขุนพลเกณฑ์ทุกคนมารอข้างสนามพร้อมทั้งให้ทุกคนเตรียมตัวรอพระอาทิตย์ใกล้จะตกดินค่อยวิ่ง ถือว่าเขาเห็นใจแล้วที่ขอเป็นเวลาใกล้พระอาทิตย์ตกดินไม่ใช่ให้วิ่งตากแดดสักหน่อย

“เอาวะ เพื่อมิตรภาพ” วาโยพูดด้วยน้ำเสียงฮึกเหิมพร้อมทั้งเกาะกระดุมเสื้อเชิ๊ตสีขาวออกทีละเม็ดพร้อมทอดสายตาไปมองที่สนามแข่ง ทำให้ทุกคนต้องรีบจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองให้เหลือแต่กางเกงในเพียงตัวเดียวพร้อมที่จะวิ่งเพื่อมิตรภาพและเจ้านายสุดที่รักของพวกเขา

“อุบาทตากูชิบหาย” ทุกคนถอดเสื้อผ้าออกตอนนี้เริ่มวิ่งกันแล้ว ร่างกายกำยำของบุรุษหลายคนที่ตอนนี้เหลือเพียงกางเกงในวิ่งอยู่ที่สนามแข่ง ยอมรับได้เลยว่าความรู้สึกแปลก ๆ สายลมที่พัดมาทำให้หวิวไปหมดทั้งตัว ภาพที่เห็นคือผู้ชายกล้ามแน่น สุขภาพดี มีกล้ามเนื้อแถมซิกแพค ที่พูดหญิงเห็นต่างพากันหลงใหลแต่บัดนี้มีเพื่อแค่ภาพอุบาทที่ไม่หน้าเกิดขึ้นเท่านั้น

##ขุนไปบนไว้ที่ไหน? ไรต์อยากไปบนให้นิยายของไรต์ปังบ้าง

##ขอกำลังใจจากนักอ่านคนสวยทั้งหลาย กดหัวใจ กดเลิฟ กดติดตาม กดคอมเม้น ให้ไรต์หน่อยนะ เพื่อกำลังในการพัฒนาตัวเอง##