อ้วก !!
“ขุน เป็นอะไร” ขุนพลวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำทันที หลังจากที่รู้สึกมวนท้องอยากจะอาเจียนขึ้นกลางดึกแรงลุกจากที่นอนทำให้น้ำมนต์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเห็นว่าขุนพลวิ่งเข้าไปอาเจียนในห้องน้ำอยู่นานสองนาน จนทำให้เธอตัดสินใจเดินตามไปดูในห้องน้ำพบว่าสภาพขุนพลตอนนี้แทบจะกอดโถชักโครกอยู่ร่อมร่อ สีหน้าที่ซีดเผือกและสายตาที่ดูอ่อนหล้ายิ่งทำให้ขุนพล ยิ่งทำให้น้ำมนต์รีบสาวเท้าเข้าไปดูอาการของสามีตัวเองทันที
“ไปกินอะไรผิดสำแดงมารึป่าว”
“ขุนกินข้าวเย็นกับมนต์แค่นั้น”
“มีถ่ายเหลวมั้ย”
“ไม่มีคับ แค่มวนท้องอยากอ้วกแค่นั้น” ถามไถ่อาการเสร็จ น้ำมนต์รีบวิ่งออกจากห้องไปชงเกลือแร่ให้ขุนพลดื่ม เพราะกลัวว่าร่างกายของขุนพลจะเสียน้ำมากไปจนอาจทำให้เกิดอาการช็อกได้ อาหารคงเป็นพิษเพราะไปกินอะไรผิดสำแดงมากแน่ขุนพลไม่ค่อยระวังตัวกับอาหารการกินเท่าไหร่ เป็นคนกินอะไรก็ได้ถ้าอยู่คนเดียวก็มักจะมาม่าเท่านั้นหรือไม่ก็อาหารแช่แข็งแล้วนำเข้าเวฟ
“ขุนดื่มเกลือแร่ก่อน” ขุนพลเดินโซซัดโซเซออกจากห้องน้ำด้วยอาการเวียนหัวร่วมด้วย ตอนนี้สภาพของขุนพลแทบจะไม่มีแรงเดินด้วยซ้ำ แต่ต้องฝืนเดินออกมานั่งพิงที่หัวเตียง อาการแบบนี้ขุนพลไม่เคยเป็นมาก่อนเลยด้วยซ้ำเป็นอาการที่ทรมานอยากบอกไม่ถูก หลังจากดื่มเกลือแรงที่น้ำมนต์ชงให้หมดขุนพลก็ออกแรงรั้งเอวบางของน้ำมนต์เข้าหาตัวเอง ทำให้ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกันกับหน้าท้องของน้ำมนต์ หลังจากที่ได้กินตัวของหญิงสาวทำให้อาการเวียนหัวและพะอืดพะอมดีขึ้นมากทีเดียว ยิ่งได้ดมกลิ่นกายหอมอ่อน ๆ ของน้ำมนต์ยิ่งทำให้ดีขึ้นมาก
“ขุนนอนก่อนนะ จะได้ดีขึ้นแต่ถ้าไม่ดีไปโรงพยาบาลกัน” แม้ว่าน้ำมนต์จะเป็นหมอแต่เธอก็ต้องใช้เครื่องมือในการตรวจร่างกายของชายหนุ่ม การประเมินอาการด้วยสายตาหรือคาดคะเนมักจะไม่ค่อยได้ผมต้องตรวจร่างกายให้ละเอียดเท่านั้น ยิ่งขุนพลเป็นคนที่ชอบออกกำลังกายสม่ำเสมอ แค่อาหารเป็นพิษทำไมอาการรุนแรงขนาดนี้ นี่คือข้อสงสัยของหมอน้ำมนต์
อ้วก!! คืนนี้ไม่จบแค่นั้น ประมาณตีสองกว่า ๆ ขุนพลได้ลุกขึ้นมาอาเจียนจนไม่มีแรงเดินจนทำให้น้ำมนต์รีบพยุงตัวขุนพลเดินไปที่รถเพื่อพาขุนพลไปโรงพยาบาล ด้วยอาการที่ยังไม่ดีขึ้นของขุนพลทำให้น้ำมนต์เป็นห่วงและร้อนใจอย่างมาก
“ดมพิมเสมไปก่อนนะ มนต์จะขับให้ระวัง” สีหน้าอ่อนล้าและซีดของขุนพล แค่พยักหน้ารับรู้เท่านั้นไม่มีการขยับร่างกายแต่อย่างใด ร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงแทบจะหมดสติหลังจากอาเจียนรอบสุดท้ายในห้องน้ำไปจนหมด
เมื่อถึงโรงพยาบาลบุรุษพยาบาลรีบนำรถเข็นมารับตัวขุนพลทันที เนื่องจากตอนขับรถมาโรงพยาบาลน้ำมนต์ได้ติดต่อหมอประจำเวรดึกให้รอรับเรียบร้อยแล้ว
“สรุปเป็นไงบ้างค่ะ”
“ตอนนี้ร่างกายอ่อนเพลีย นอนให้น้ำเกลือที่โรงพยาบาลดูอาการสักคืน” หลังจากแพทย์ประจำเวรดึกตรวจร่างกายขุนพล ก็แจ้งกับน้ำมนต์ให้ขุนพลนอนเติมน้ำเกลือที่โรงพยาบาลเนื่องจากไม่สามารถปล่อยให้ขุนพลกลับบ้านได้ เพราะกลัวอาเจียนจนช็อก ซึ่งหมอก็ยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าทำไมชายหนุ่มถึงมีอาการเช่นนี้ จะว่าอาหารเป็นพิษก็คงไม่น่าจะใช่ เพราะไม่มีอาการท้องเสียร่วมด้วย
“โอเคค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอของนายขุนพล