คุณหมอที่รัก นิยาย บท 33

“รางวัลพี่ล่ะครับ” เมื่อทั้งสองกลับขึ้นมาบนห้องพักส่วนตัวยังไม่ทันที่ประตูปิดสนิทดีคุณหมอหนุ่มก็ทวงถามหารางวัลทันที

“รางวัลอะไรของคุณ รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วค่ะมีแต่กลิ่นแอลกอฮอล์” มือเล็กออกแรงผลักตรงหลังให้เดินไปยังห้องน้ำเพราะตอนนี้เธอแทบจะทนดมกลิ่นแอลกอฮอล์ในตัวชายหนุ่มไม่ไหว

"นวดไหล่ให้พี่หน่อย ผ่าตัดตั้งหลายชั่วโมง..เมื่อยมาก" ยังไม่ทันที่รดาจะหันหลังออกจากห้องน้ำก็เจอเสียงอ้อนของคุณหมอหนุ่ม

“อาบเสร็จแล้วเดี๋ยวหนูนวดให้นะคะ” รดาไม่ได้ปฏิเสธเลยทีเดียวแต่เลือกที่จะยื่นข้อเสนอต่อรองหรือเรียกอีกอย่างว่าการเอาตัวรอด

“ต้องแช่น้ำอุ่นแล้วนวดไปด้วยกล้ามเนื้อถึงจะผ่อนคลาย” หลักการทางกายภาพถูกงัดขึ้นมาต้อนเด็กสาวให้จนมุม

“เดี๋ยวเสื้อผ้าหนูเปียก ไม่มีชุดใหม่เปลี่ยน”

“พี่สั่งให้เอกซื้อมาให้หนูใหม่แล้วสิบชุด อยู่ในตู้” เกมโอเวอร์สุดท้ายรดาก็เป็นฝ่ายแพ้ เดินไปเปิดน้ำอุ่นและผสมสบู่ลงในอ่างกุชชี่ขณะที่กองทัพจัดการถอดเสื้อผ้าออกจนหมดและตอนนี้มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่พันรอบเอว

“ว๊าย! คุณจะทำอะไรคะ” เชือกที่ผูกอยู่ที่เอวคอดถูกดึงออกโดยฝีมือของชายหนุ่มที่ตอนนี้ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง

“อาบน้ำก็ต้องถอดเสื้อผ้าสิครับ พี่เห็นหนูยุ่งอยู่เลยจะช่วยถอดให้” กองทัพตอบกลับหน้าระรื่นราวกับว่าเป็นเรื่องปกติ

“ใครบอกว่าหนูจะอาบน้ำกับคุณกัน”

“ชุดหนูมีแต่กลิ่นแอลกอฮอล์ตอนที่หนูกระโดดกอดพี่หน้าห้องผ่าตัด ตามแขน ตามไหล่ ตามคอก็มี หนูไม่เหม็นเหรอครับ” จมูกโด่งไล่สูดดมตั้งแต่หัวไหล ซอกคอ ต้นแขน ลงมาจนถึงกลางหลัง

“อือ..มันจักจี้ แล้วไม่เหม็นหรือไงมาดมอยู่ได้” รดาเอ็ดออกไปเสียงเนือยๆ แต่ก็ยอมให้คุณหมอหนุ่มทำตามอำเภอใจอยู่ดี

“ไม่เหม็นครับ กลิ่นแอลกอฮอล์กับกลิ่นตัวหนูผสมกันยิ่งหอมกว่าเดิม” ชุดเดรสตัวสั้นถูกถอดออกด้วยฝีมือของชายหนุ่มในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที เพียงแค่ดึงเชือกที่ผูกอยู่ด้านหน้าให้หลุดก็สามารถถอดออกได้แล้ว

ชุดที่กองทัพเลือกซื้อมาให้รดาทุกตัวล้วนใส่ง่ายและถอดง่าย ชีวิตที่ต้องอยู่กับการวางแผนมาตั้งแต่เด็กส่งผลเสียมาจนถึงทุกวันนี้เพราะชายหนุ่มวางแผนแม้กระทั่งชุดที่คนตัวเล็กใส่ว่าต้องซื้อดีไซด์แบบไหนถึงจะถอดง่าย ใส่ง่าย ไม่ยุ่งยากให้เสียเวลา

“แต่นี่มันกลางวันอยู่นะคะ”

“ไม่มีกฏหมายข้อไหนบอกว่าห้ามรักเมียตัวเองตอนกลางวัน พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ว่าสังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง ชีวิตคือความไม่แน่นอน เพราะฉะนั้นคนเราอยากทำอะไรก็ให้รีบทำ อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปแบบสูญเปล่า” นอกจากจะเก่งวิชาวิทยาศาสตร์แล้วยังเก่งวิชาพระพุทธศาสนาอีก จำคำสอนได้แม่นทุกประโยค

“นี่คุณจบจากต่างประเทศจริงหรือเปล่าคะ เก่งพระพุทธศาสนายิ่งกว่าหนูอีก” รดาย้อนกลับอย่างหมั่นไส้

“พี่นับถือศาสนาคริสต์แต่จำคำสอนของพระพุทธเจ้าได้ทุกข้อ และกำลังปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด” พูดจบก็อุ้มร่างบางเนื้อตัวเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปกปิดลอยขึ้นจากพื้น น้ำในอ่างกระฉอกล้นออกนอกอ่างเล็กน้อยเมื่อทั้งสองก้าวเข้าไปนั่งในอ่างโดยมีรดานั่งทับบนตักด้านบนในท่านั่งเอนหลังพิงไหล่กว้าง

“ไหนบอกจะให้หนูนวดให้ไงคะ นั่งท่านี้จะนวดได้ยังไง” ร่างอรชรถูกพันธะการด้วยแขนแกร่งโอบกอดไว้แน่น รดาพยายามดิ้นให้หลุดจากวงแขนแต่ยิ่งดิ้นยิ่งโดนรัดแน่นขึ้น

“อย่าดิ้นครับ พี่ขอแช่น้ำแป๊บหนึ่ง” เมื่อก้นงอนใต้ผิวน้ำเสียดสีกับส่วนสำคัญของชายหนุ่มทำให้สร้างปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิ่งเร้า

“ของคุณมันทิ่มก้นหนู”

“ก็หนูดิ้น ก้นนุ่มๆ ของหนูคิดว่าพี่จะทนไหวเหรอ”

ฝ่ามือหนาละจากเอวคอดเปลี่ยนเป็นลูบไล้ตามหน้าท้องแบนราบ เลื่อนขึ้นมายังเนินอกที่มีฟองสบู่ปิดอยู่ ออกแรงบีบเคล้นทั้งสองข้างสลับกับสะโพกสอบที่ดันขึ้นมาด้านบน เรียวขาทั้งสองข้างถูกมือหนาดันออกจนกว้าง กลีบอวบนูนใต้ผิวน้ำคลี่ยิ้มตามองศาท่านั่ง

“อื้อ!” เสียงร้องประท้วงดังอู้อี้เมื่อกองทัพรั้งท้ายทอยเล็กเข้าประกบริมฝีปากอย่างดุเดือด มือหนาเคลื่อนบีบเคล้นอกอวบ พลางบดเบียดส่วนหัวความเป็นชายถูไถร่องเปียกแฉะ

“อ๊ะ!” รดาร้องขึ้นอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวยาวสอดแทรกเข้าช่องทางคับแคบและรู้สึกเย็นวาบเมื่อนิ้วเคลื่อนตัวผ่านผนังมดลูกเข้าไปด้านใน

“แหวน” รดาเอ่ยบอกเสียงเบา ขณะที่กำลังสูดอากาศเข้าปอดเมื่อริมฝีปากบางถูกปล่อยเป็นอิสระ

“เสร็จจากนี้พี่พาไปซื้อ” ไม่รู้ว่าคุณหมอหนุ่มทำงานหนักเกินไปหรือกำลังโดนความใคร่เข้าครอบงำกันแน่ถึงไม่เข้าใจสิ่งที่รดาบอก

“อื้อ..หนูไม่ได้หมายถึงแหวนหมั้น หนูหมายถึงแหวนที่นิ้วคุณ อื้อ..มันเย็น” แร่ทองคำขาวที่ขึ้นรูปเป็นวงกลมสวมอยู่บนนิ้วของชายหนุ่มกำลังเป็นสิ่งแปลกปลอมที่สร้างความทรมานให้เด็กสาวเป็นอย่างมาก

“ไม่ชอบเหรอ พี่ว่าน้องสาวหนูชอบมันนะ ตอดแรงขนาดนี้” ช่องทางคับแคบตอดรัดนิ้วของชายหนุ่มจนรู้สึกได้ถึงแรงบีบรัด ยิ่งสอดเข้าไปลึกมากเท่าไหร่แรงบีบก็เพิ่มมากขึ้นจนเขาอยากดึงออกแล้วใส่อันใหม่เข้าไปแทน