บทที่121 จังหวะเร็วขนาดนี้เชียวหรือ – ตอนที่ต้องอ่านของ คุณพ่อสายเปย์
ตอนนี้ของ คุณพ่อสายเปย์ โดย ลู่ลู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่121 จังหวะเร็วขนาดนี้เชียวหรือ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
บทที่121 จังหวะเร็วขนาดนี้เชียวหรือ
เมื่อเห็นว่าจางดาวเรนกลับมาจากครึ่งทาง ทุกคนล้วนรู้สึกประหลาดใจ
"คุณชายจาง ทำไมคุณยังไม่ทันได้ไปชนแก้วก็กลับมาแล้วล่ะ?"ชูเฉียวจื่อถามด้วยความไม่เข้าใจ
ทุกคนก็ล้วนมองมาทางจางดาวเรนอย่างแปลกใจ
จางดาวเรนรู้สึกเก้อเขินสักนิด แต่ไม่นานเขาก็ปรับตัวได้ อธิบายให้ตัวเองว่า"พ่อฉันบอกว่าคนพวกเซ่ซูเจี๋ยกำลังคุยเรื่องใหญ่กันอยู่ ให้ฉันเดี๋ยวค่อยไปชนแก้ว"
อย่างนี้นี่เอง
ทุกคนพยักหน้า และได้สังเกตเห็นว่าพวกคนใหญ่คนโตกำลังคุยเรื่องอะไรอยู่จริงด้วย
"อ๊ะ ดูท่าที่พวกเขาคุยกันอย่างจริงจัง มีโครงการใหญ่จะออกมาแล้วหรือเปล่า?"ชูเฉียวจื่อพูด
"ไม่ ฉันเหมือนได้ยินพวกเขากำลังคุยเรื่องโจรปล้นธนาคารในสามวันก่อน"จางดาวเรนส่ายหน้าพร้อมพูด
"อ๊ะ ได้ข่าวว่าคดีใหญ่ที่โจรปล้นธนาคารในสามวันก่อน ตอนนั้นมีตัวประกันยี่สิบกว่าคนถูกโจรจับไว้ ทางตำรวจยังไม่มีความสามารถใดๆ ในที่สุดยังเป็นวีรบุรุษคนหนึ่งยอมไปเป็นตัวประกันให้โจร เพื่อแลกเปลี่ยนกับตัวประกันยี่สิบกว่าคนนั้น ไม่นั้นยังทราบว่าสุดท้ายจะกลายเป็นยังไงเลย"เฉินเสี่ยวปิงพูด โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงวีรบุรุษคนนั้น สายตาของเธอยังเปล่งประกายระยิบระยับออกมาเลย
"ฉันยังได้ข่าวว่าในที่สุดวีรบุรุษคนนั้นยังหาเจอจุดสูงรวมของโจร แถมยังยิงโจรทั้งหมดจนบาดเจ็บ พอตำรวจไปถึง โจรทั้งหมดล้วนนอนอยู่บนพื้นแล้ว"เฉินจือหรานก็พูดด้วย
"ใช่ไง ได้ยินมาว่าวีรบุรุษคนนั้นก็เหมือนเทวดา เผชิญกับโจรสิบกว่าคนที่มีปืนในมือ ยังสามารถยิงโจรทั้งหมดจนบาดเจ็บ"ชูเฉียวจื่อพูดอย่างเกินจริง ภายในดวงตายังมีแสงสว่างเกิดขึ้นด้วย
พู!
ลู่เฉินทนไม่ไหว น้ำชาที่ดื่มลงไปเมื่อกี้นี้พ่นออกมาจากไปทันที แถมยังพ่นไปโดนมือของเฉินจือหรานด้วย
"ขอโทษครับ ขออภัยด้วยครับ"ลู่เฉินรีบหยิบกระดาษทิชชูมาเช็คมือให้เฉินจือหราน
"พี่ลู่ คำพูดของพวกเราน่าขำขนาดนี้หรือ?"จางดาวเรนมองมาที่ลู่เฉินด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจ
สีหน้าของชูเฉียวจื่อก็มืดมนมาก ลู่เฉินเยาะเย้ยคำพูดที่เขาพูดหรือ?
"ขอโทษจริงๆครับ จู่ๆเมื่อกี้นี้ฉันก็คิดถึงเรื่องตลกเรื่องหนึ่ง"ลู่เฉินทนความอยากหัวเราะลงไปแล้วพูด
"เฮ่อ"ชูเฉียวจื่อหัวเราะเยาะออกมา แล้วก็ไม่สนใจลู่เฉินอีก
"ชูเฉียวจื่อ คุณโม้หรือเปล่า ใครจะสามารถเก่งขนาดนั้นล่ะ?ต้องรอจนตำรวจไปถึงจะสามารถขจัดพวกโจรได้แน่นอน"เฉินเสี่ยวปิงพูดอย่างไม่ค่อยเชื่อ
"เสี่ยวปิง คุณอย่าไม่เชื่อนะ ในโลกนี้มีผู้เชี่ยวชาญทางด้านการต่อสู้มากมาย พวกเขามีความสามารถที่พวกเราไม่สามารถคาดเดาได้ ก็อย่างเช่นฮันเทียน ลูกศิษย์ของปู่คุณก็เป็นตัวยงอยู่ แต่ในที่สุดหมัดเดียวของเขายังรับไม่ได้เลย"จางดาวเรนพูด
"เออ ฮันเทียนเก่งอยู่ แต่ก็ถูกลู่เฉินต่อยจนกระเด็นไปด้วยหมัดเดียวไม่ใช่หรือ?"เฉินเสี่ยวปิงหัวเราะอย่างเยาะเย้ย
สีหน้าของจางดาวเรนแย่สุดๆ อย่าไปพูดถึงว่าลู่เฉินต่อยฮันเทียนกระเด็นด้วยหมัดเดียวยังพอว่า แต่พอพูดถึงเรื่องนี้ ความเกลียดชังในใจที่มีต่อลู่เฉินก็เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม
"เสี่ยวปิง เรื่องนี้ฉันไม่ได้หลอกคุณจริงๆ ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นตำรวจ วันนั้นเขาก็ได้ร่วมการต่อสู้กับโจรด้วย เขาพูดกับฉันเอง พอพวกเขาไปถึงที่หมู่บ้านของโจร เพียงเห็นแต่พวกโจรล้วนล้มไปกับพื้น ส่วนคุณตำรวจเฉินจิงก็ได้ไปเป็นตัวประกันร่วมกับวีรบุรุษคนนั้น ได้ข่าวว่าคุณตำรวจเฉินก็ได้รับความช่วยเหลือจากวีรบุรุษคนนั้น ทั้งสถานการณ์มีแต่วีรบุรุษต่อสู้กับโจรคนเดียว"ชูเฉียวจื่อพูดอย่างมั่นใจ
เมื่อได้ยินชูเฉียวจื่อพูดแบบนี้ แม้กระทั่งเฉินจือหรานยังค่อนข้างจะเชื่อแล้ว
เพราะยังไงเป็นเป็นข้อมูลที่ได้จากปากของตำรวจ ต้องเป็นจริงอยู่แล้ว ถึงแม้จะเกินจริงไปหน่อย แต่ก็คงประมาณนี้แหละ
"ไม่ทราบว่าวีรบุรุษคนนั้นหน้าตายังไง เป็นหนุ่มหรือเปล่า?"จู่ๆเฉินเสี่ยวปิงก็พูดขึ้นมา
เมื่อเห็นท่าทางของเฉินจือหราน บริเวณที่อ่อนแอที่สุดในใจของจางดาวเรนเหมือนถูกมีดบาด เจ็บปวดมาก
ลู่เฉินก็ตะลึง ทันใดนั้นก็ถูกท่าทางของเฉินจือหรานทำจนตกใจ เขาคาดไม่ถึงว่าคนที่ดูเหมือนจะเงียบๆอย่างเฉินจือหราน ยังมีความกล้าหาญเช่นนี้
สี่สำคัญที่สุดคือ เมื่อกี้นี้เขาบอกแล้วว่าเขาได้แต่งงานแล้ว
"พี่จาง คุณอย่าเข้าใจผิด ฉันไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเธอ ฉันแค่รู้จักคุณพ่อของเธอ แถมฉันก็มีภรรยาแล้ว"ลู่เฉินรีบเอามือออกจากเฉินจือหราน และอธิบาย
คำอธิบายของเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดให้จางดาวเรนฟัง จางดาวเรนจะคิดแบบไหน เขาไม่สนใจหรอก
เขาตั้งใจที่จะอธิบายให้หวงยาวจุนและหยูเจื่องเทาทั้งสามคนฟัง
สามคนนี้เป็นเพื่อนสนิทของพ่อตา ถ้าพวกเขานำเรื่องของวันนี้ไปเล่าให้พ่อตาฟัง นั้นก็ซวยแล้ว"
"ลู่เฉิน แกนี่ช่างใจร้ายหรือเกิน เมื่อคืนอยู่บนเตียงแกได้พูดอะไรไปลืมไปแล้วหรือ?แกบอกว่าไม่นานแกก็จะหย่าร้างกับผู้หญิงคนนั้น แล้วมาแต่งงานกับฉัน ผู้ชายอย่างพวกแกเชื่อถือไม่ได้เลยหรือ?"เฉินจือหรานทำเหมือนโมโหมาก ทำให้คนสงสารไปใหญ่เลย
แถมเดิมทีเธอก็ดูค่อนข้างจะอ่อนแอ จึงทำให้ดูแล้วเหมือนจริงมาก
"อะไรนะ?จังหวะเร็วขนาดนี้เชียว ได้ขึ้นบนเตียงแล้วด้วย?แถมยังขึ้นกับผู้ชายที่มีเมียแล้ว?"จางดาวเรนรู้สึกเหมือนฟ้าผ่าทันที รับความจริงนี้ไม่ได้
เขาชอบเฉินจือหรานมาหลายปีแล้ว คาดไม่ถึงว่าในที่สุดเฉินจือหรานยังไม่ทันได้แต่งงาน ก็ไปมีความสัมพันธ์กับผู้ชายที่มีเมียแล้ว
ในขณะนี้ เขารู้สึกเหมือนมีลูกศรนับพันแทงเข้าไปในหัวใจของเขา
เฉินเสี่ยวปิง หวงยาวจุน หยูเจื่องเทา เล่ยหมิงเฉาและอีกหลายคนล้วนเบิกตากว้าง คาดไม่ถึงว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลเฉิน......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์