บทที่ 15 หน้าที่ที่เป็นไปไม่ได้
เรื่องที่หลินอี้จุนได้รับเลื่อนตำแหน่งนั้นคนที่ประหลาดใจที่สุดคือฟ่านหมิง
แม้เขาจะเคยสงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างหลินอี้จุนกับเสี้ยจุน แต่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเสี้ยจุนจะกล้าเลื่อนตำแหน่งให้เธออย่างออกหน้าออกตาเช่นนี้
เพราะทั้งความสามารถและคุณสมบัติของหลินอี้จุนนั้น ไม่เพียงพอต่อการเลื่อนขั้นเป็นหัวหน้า
ต่อให้เธอโชคดีขนาดไหนการที่เซ็นโปรเจคนี้ได้ก็ยังไม่พอสำหรับการเลื่อนขั้นอีกอยู่ดี
“เสี้ยจุนกลัวว่าผมจะหักหลังเขา รีบวางแผนป้องกันก่อนที่ผู้ถือหุ้นรายใหม่จะเข้าทำงานงั้นเหรอ” ฟ่านหมิงหรี่ตาลงมองหลินอี้จุน
“ไม่ได้ ไม่สามารถปล่อยให้หลินอี้จุนตัวแสบสร้างบารมีในบริษัทได้ ต้องทำให้เธอเดือดร้อนบ้าง ให้พนักงานขายข้างล่างเห็นความจริงว่าเธอไม่มีความสามารถทางธุรกิจ” ฟ่านหมิงเหมือน ได้หาวิธีจัดการกับหลินอี้จุนแล้ว
“ทุกคนประชุมในห้องประชุม” ฟ่านหมิงพูดขึ้นเสียงดังก่อนเดินนำหน้าไปห้องประชุม
คนอื่นๆยังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มีเพียงไม่กี่คนที่เข้าใจคำพูดของฟ่านหมิง ส่วนที่เข้าใจนั้นล้วนแสดงสีหน้าเข้าข้างฟ่านหมิง
โดยเฉพาะสามคนที่เพิ่งพูดจาถากถางหลินอี้จุนเมื่อครู่ ไม่ว่าจะเป็นด้านไหนๆก็เหนือกว่าหลินอี้จุนหลายเท่า แต่กลับกลายเป็นหลินอี้จุนได้เลื่อนตำแหน่ง ทำให้พวกเขาไม่พอใจมากมองดูหลินอี้จุนด้วยสายอาฆาต
“ผมบอกว่าประชุม พวกคุณไม่ได้ยินกันหรือไง?” ฟ่านหมิงเห็นไม่มีใครตามมาก็รู้สึกโมโหและพูดขึ้นด้วยเสียงดัง
ทุกคนได้ยินแล้วรีบเดินตามเข้าห้องประชุมไป
หลินอี้จุนยังทำตัวไม่ถูก
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้เลื่อนขั้น
หลังจากที่เธอมาอยู่บริษัทนี้ก็หวังเพียงแค่เงินเดือนพื้นฐาน ในแต่ละเดือนขยันขันแข็งทำโปรเจคก็อาจได้โบนัสเพิ่มขึ้นนิดหน่อย
แต่อยู่ๆก็ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้า!
แม้เธอรู้ดีว่าเรื่องการเซ็นสัญญากับGreentown อสังหาริมทรัพย์มีส่วนในการเลื่อนขั้นครั้งนี้ แต่เธอเองก็ไม่ได้มีความมั่นใจนักในการเลื่อนตำแหน่ง
แต่ถึงแม้จะไม่มั่นใจ ลึกๆในใจเธอก็ดีใจไม่ใช่น้อย
ใครไม่อยากเลื่อนขั้นขึ้นเงินเดือนล่ะ?
เมื่อเห็นฟ่านหมิงเรียกประชุม เธอจังได้ระงับอารมณ์ตื่นเต้นไว้แล้วเดินเข้าห้องประชุมไป
ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับหลินอี้จุนด้วยนะครับที่รับการเลื่อนตำแหน่ง ฝ่ายขายของเราไม่มีใครได้เลื่อนขั้นมากว่าปีแล้ว อี้จุนที่ผ่านมาทำงานอย่างขยันขันแข็งด้วยความสามารถของเธอ ทุกคนปรบมือแสดงความยินดีให้เธอด้วยครับ” หลังจากพูดจบทุกคนส่งเสียงปรบมือ
ดังสนั่นให้กับหลินอี้จุนที่ได้แต่นั่งยิ้ม
แม้พวกเขาจะปรบมือแต่สายตาและสีหน้าช่างไม่เป็นมิตรเสียเลย
โดยเฉพาะหวังวู ชอยโฮและหลิวหยานฉี๋สามคนที่ต่อปากต่อคำเมื่อครู่ ก่อนหน้านี้ที่หลินอี้จุนเซ็นสัญญาสำเร็จพวกเขาก็พูดจาดูถูกเธอไปทีหนึ่งแล้ว ตอนนี้ยังได้ยินคำชื่นชมอี้จุนจากปากผู้อื่นยิ่งทำให้พวกเขาอิจฉาริษยามากขึ้น
“ขอบคุณทุกคนมากนะคะ แค่บังเอิญโชคเข้าข้างดิฉัน ต่อไปก็ยังคงต้องขอคำติชมจากทุกๆคนเช่นเคยค่ะ” หลินอี้จุนเอ่ยกลับเมื่อได้เสียงปรบมือ
เธอเพียงพูดไปตามมารยาท แต่สำหรับในสายตาบางคนมองแล้วเธอช่างน่ารังแก
“เอาล่ะเรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า โครงการพื้นที่วิลล่าทะเลสาบจิงหลงออกมาเรียบร้อยแล้ว เป็นโครงการที่มีงบประมาณกว่าสิบล้าน ถ้าประสบผลสำเร็จก็จะเป็นการยกระดับให้กับบริษัทของเราไปอีกขั้น คนที่จะเป็นผู้รับผิดชอบโครงการนี้ก็จะได้รับผลประโยชน์ไม่น้อยทีเดียว” ฟ่านหมิงพูดและมองมาที่พนักงาน
โครงการวิลล่าทะเลสาบจิงหลง?
ทุกคนตกตะลึงตามๆกัน
ในฐานะของพนักงาน พวกเขาเข้าใจดีว่าโครงการนี้ออกมาได้ระยะหนึ่งแล้ว
พื้นที่วิลล่าทะเลสาบจิงหลงเป็นวิลล่าระดับไฮเอนด์ที่พัฒนาโดยกลุ่มแกรนด์ไฮแอทจวินเยวี่ย ราคาวิลล่าอย่างต่ำอยู่ที่ห้าสิบล้าน สูงสุดกว่าหนึ่งร้อยล้าน ระบบการดูแลรักษาความปลอดภัยล้วนนำเข้าจากต่างประเทศ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์