บทที่ 185 เงื่อนไขของลู่เฉิน
เมื่อได้ยินว่าลู่เฉินจะแข่งกับตงฟางหลงสักรอบหนึ่ง ทุกคนก็เสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง ล้วนไม่กล้าเชื่อสิ่งที่หูของตัวเองได้ยินมา
ความกล้าหาญของไอ้เจ้านี่มาจากที่ไหน?
เมื่อกี้นี้เขายังไม่กล้าต่อสู้กับปรมาจารย์ตงฟางไม่ใช่หรือ แถมยังหาวิธีที่หน้าด้านขนาดนั้นเพื่อปฏิเสธการท้าทายของปรมาจารย์ตงฟางด้วย
หรือไอ้เจ้านี่จู่ๆก็ค้นพบมโนธรรม รู้แล้วหรือว่าคนเราไม่สามารถทำตัวอย่างหน้าด้านเช่นนั้น?
แต่หลินอี้จุนทั้งสามคนกลับอกสั่นขวัญแขวนขึ้นมาทันที
ไอ้เจ้านี่บ้าไปแล้วหรือ?
อันที่จริงก็ไม่ต้องต่อสู้กับปรมาจารย์ตงฟางแล้ว แล้วเขายังมาทำอะไรกันนักกันหนาอีกล่ะ
หลินอี้จุนโกรธจนสุดๆ แทบจะวิ่งไปดึงลู่เฉินกลับมาแล้ว
"พี่ พี่เขยอาจจะมีแผนอยู่ในใจเอง พวกคุณสังเกตเห็นไหมว่า สถานการณ์ของวันนี้ถูกพี่เขยควบคุมอยู่ในมืออย่างสิ้นเชิงแล้ว"หลินอี้เจียพูด
"ใช่ไง ฉันก็สังเกตเห็นแล้ว ตั้งแต่ที่เขามาแล้ว รู้สึกว่าคนในตระกูลจางรวมไปถึงปรมาจารย์ตงฟางคนนี้ล้วนตกหลุมพรางที่เขาทำไว้ เขากล้ามาเลือกทำเช่นนี้ในเวลานี้ ก็ต้องมีความคิดของเขาเองแน่นอน"หลิวลี่ลี่ก็พูดตาม
ใจของเธอและหลินอี้เจียล้วนถูกลู่เฉินเอาชนะได้ในวันนี้
และแน่นอนว่า ได้ถูกเอาชนะเพราะความหน้าด้านและหยิ่งกำเริบของลู่เฉิน
หลินอี้จุนคิดดูแล้วมันก็ใช่นะ ก่อนหน้านี้เธอก็ไม่มีความมั่นใจในตัวลู่เฉิน เธอก็นึกว่าคืนนี้ลู่เฉินจะต้องตกหลุมพรางของตระกูลจาง แต่หลังจากลู่เฉินปรากฏตัวแล้ว สถานการณ์ทั้งหมดก็ล้วนอยู่เหนือการควบคุมโดยสิ้นเชิง
แม้ว่าวิธีของลู่เฉินไม่โปร่งใส แต่เขาสามารถแปลงเหตุร้ายให้กลายเป็นดี และยังสามารถเปลี่ยนจากการถูกเอาเปรียบเป็นการได้เปรียบอีก นี่มันไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาสามารถทำได้
"คุณปู่ เขายังคิดจะทำอะไรอีกล่ะ?"เฉินจือหรานถามอย่างมึนงง
เธอไม่รู้ว่าลู่เฉินคิดอะไรอยู่ ตามจริงเขาก็ได้เปรียบแล้วไง ทำไมถึงจะเปรียบจากการได้เปรียบเป็นเสียเปรียบอีกล่ะ
ท่านปู่ตระกูลเฉินก็ส่ายหน้า เขาก็มึนงงเพราะการกระทำของลู่เฉินเช่นกัน
ใช่แล้ว ในป่านนี้สมองของท่านปู่ตระกูลเฉินตามไม่ทันจังหวะของลู่เฉินแล้ว
ถ้าตามหลักแล้ว ภายใต้สถานการณ์ที่ดีเลิศเช่นนี้ ลู่เฉินไม่ควรที่จะทำตัวโง่ขนาดนี้นะ
แต่ยังไงเขาก็ได้ทำเรื่องที่โง่ๆแบบนี้ออกมาแล้ว
นี่จะให้เขาพูดอะไรดีล่ะ?
เขาจนคำพูดจริงๆ
"คุณมีเงื่อนไขอะไร?"จางเซิงเฉียวมองไปที่ลู่เฉิน ภายในดวงตาเปล่งประกายออกมา
รอเดี๋ยวลู่เฉินแพ้แล้ว ไม่ว่าเงื่อนไขอะไรล้วนไม่มีประโยชน์หรอก
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เงื่อนไขแต่ใช้ในการปลอบขวัญฝั่งตรงข้าม พวกเขาสามารถไม่ปฏิบัติตามได้ตลอดเวลา
"ฟังไว้ให้ดีนะ เงื่อนไขแรก วันนี้จางดาวเรนมาทุบทำลายซูเปอร์มาร์เก็ตของฉัน ทำให้ซูเปอร์มาร์เก็ตของฉันขาดทุนเสียหายไปเยอะมาก และยิ่งทำให้จิตใจของพนักงานซูเปอร์มาร์เก็ตถูกทำลายอย่างรุนแรง......"
เมื่อได้ยินคำพูดของลู่เฉิน จางดาวเรนก็อดไม่ได้ที่จะใจสั่นขึ้นมา
ไอ้สัส วิธีนี้อีกแล้ว
"...ดังนั้น ฉันต้องการให้ตระกูลจางพวกคุณจ่ายค่าชดใช้300ล้าน ถ้าหากไม่มีปัญหา เราค่อยมาพูดเงื่อนไขต่อไป"ลู่เฉินพูดอย่างจริงจัง
"ซูเปอร์มาร์เก็ตที่หวยแตกของแกนั้นหรอที่ต้องชดใช้300ล้าน แกนี่บ้าไปแล้วหรือเปล่า?"จางดาวเรนฟังปุ๊กก็ไม่ยอมทันที ครั้งก่อนเขาก็ถูกลู่เฉินหลอกไป50ล้านแบบนี้แหละ นั่นเป็นความเจ็บปวดตลอดชีวิตนี้ของเขา
"อ๋อ ตระกูลจางของพวกคุณไม่ยอมรับเหรอ?นั้นก็ไม่ต้องพูดคุยต่อแล้ว ความแค้นระหว่างพวกเราค่อยๆมาจัดการละกัน ส่วนวันนี้กูไม่เล่นด้วยกับพวกแกแล้ว บ๊ายบาย"ระหว่างที่พูดลู่เฉินก็สะบัดหน้าเดินไปข้างนอก
คนในตระกูลจางเกือบจะพ่นเลือดออกมา ไอ้เหี้ยนี่ทำไมไม่ทำตามหลักทั่วไปล่ะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์