บทที่ 203 ใส่ร้ายลู่เฉิน
เมื่อลู่เฉินนึกได้ว่าตอนที่หลินอี้เจียได้กระเป๋า LV ใบนั้นมาแววตาเธอเป็นประกายขนาดไหน เขาเองก็ไม่เคยซื้อกระเป๋าให้หลินอี้จุนเลย วันนี้ได้โอกาสซื้อให้เธอเลยก็แล้วกัน
“รบกวนห่อกระเป๋าใบนี้ให้ผมด้วยครับ” ลู่เฉินหยิบกระเป๋าใบนั้นแล้วเดินมาที่เคาน์เตอร์
“คุณผู้ชายคะกระเป๋าใบนี้ราคาหนึ่งแสนหยวน คุณแน่ใจว่าจะซื้อหรือเปล่า?” พนักงานที่หน้าเคาน์เตอร์พูดด้วยแววตาเป็นประกาย
“ครับ!ช่วยห่อให้ผมด้วย” ลู่เฉินพูดแล้วหยิบบัตรออกมา
เมื่อเห็นว่าลู่เฉินรูดเงินค่ากระเป๋าไปจำนวนหนึ่งแสนหยวน เจ้าหน้าที่คนนั้นก็มองลู่เฉินเปลี่ยนไป เธอได้แต่ยิ้มเจื่อนๆและห่อกระเป๋าให้เขา
เมื่อเห็นว่าลู่เฉินเดินกลับเข้าไปในร้านและLVอีกครั้งหนึ่ง หวังว่านก็ตกตะลึงจากนั้นยิ้มออกมา
“หลินอี้จุน ลู่เฉินกลับไปซื้อกระเป๋า LV ให้เธอแล้วล่ะ” หวังว่านหัวเราะ
เธอคิดว่าลู่เฉินคงจะลืมอะไรไว้ในร้านมากกว่า
ส่วนเรื่องที่ซื้อกระเป๋าให้หลินอี้จุนนั้นมันจะเป็นไปได้ยังไง!
กระเป๋าในร้านนี้ราคาไม่ต่ำกว่า 5-6 หมื่นหยวน เขาเป็นแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่ง จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อ?
เธอยังคิดว่าลู่เฉินเป็นเพียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเท่านั้น
หลินอี้จุนยิ้มออกมาเบาๆ จากความรู้สึกของเธอ เธอแน่ใจว่าลู่เฉินกลับไปซื้อกระเป๋าให้เธออย่างแน่นอน แต่ก็ขี้เกียจจะไปต่อล้อต่อเถียงกับหวังว่าน
ไม่นานต่อมา ลู่เฉินก็เดินถือกระเป๋า LV ออกมาจากร้าน แต่ทำการห่อเรียบร้อยแล้ว ทุกคนจึงไม่รู้ว่าราคาเท่าไหร่
“เขาไปซื้อกระเป๋าจริงๆหรอ?”
หวังว่านตกใจมาก เธอไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าลู่เฉินจะกลับไปซื้อกระเป๋าให้หลินอี้จุนจริงๆ
“คุณชอบไม่ใช่เหรอครับ? รับไปสิครับ” ลู่เฉินส่งกระเป๋าให้หลินอี้จุน
หลินอี้จุนไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ที่ลู่เฉินซื้อกระเป๋าให้เธอ เธอก็รู้สึกประทับใจอยู่เล็กน้อย เนื่องจากช่วงที่ผ่านมาพวกเขาทั้งสองคนทำสงครามเย็นกันอยู่
“ลองเปิดดูซิว่าลู่เฉินซื้ออะไรให้!” หวังว่านหัวเราะและหยิบถุงจากมือหลินอี้จุนเอาไปต่อหน้าต่อตาเธอ เธออยากจะเห็นจริงๆว่าข้างในมีอะไรอยู่และเธอจะได้ดูถูกลู่เฉินอย่างสะใจ
“หวังว่าน คุณทำอะไรน่ะ!” หลินอี้จุนขมวดคิ้ว เธอรู้สึกว่าหวังว่านทำตัวเกินเหตุไป
“แหม พี่อี้จุนคะ ก็แค่จะช่วยเปิดดูเท่านั้นเอง” หวังว่านหัวเราะอย่างหน้าไม่อาย
หลินอี้จุนตั้งใจจะแย่งกระเป๋าคืนมา เธอไม่กลัวว่าลู่เฉินจะถูกใครหัวเราะเยาะเพราะตอนนี้เธอมั่นใจว่ากระเป๋าที่ลู่เฉินซื้อมาให้เธอไม่ใช่ราคา 5-600 แน่นอน
เพียงแต่ตอนนี้เธอไม่ถูกใจการกระทำของหวังว่านเอาเสียเลย
ในขณะที่เธอกำลังจะยื่นมือไปแย่งกระเป๋ากลับคืนมานั้น ก็เห็นว่าหวังว่านเปิดกระเป๋าออกมาเป็นที่เรียบร้อย
จากนั้นมีสีหน้าตกตะลึง
นี่มันเป็นรุ่นที่ดีที่สุดในร้าน!!!
หวังว่านไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าลู่เฉินจะสามารถซื้อกระเป๋าใบละแสนหยวนให้หลินอี้จุนได้ แม้แต่เธอเองก็ยังไม่เคยให้เสี่ยวจี้ซื้อให้เธอเลย
เสี่ยวจี้เองก็ตกตะลึงเช่นกัน
ไหนบอกว่าลู่เฉินเป็นแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่ใช่เหรอ?
เขาจะเอาเงินเป็นแสนที่ไหนมาซื้อกระเป๋าให้หลินอี้จุนได้กัน?
วังฟางดวงตาเบิกกว้าง ณ วินาทีนั้นเธอรู้สึกว่าลู่เฉินไม่ธรรมดา
ลู่เฉินไม่ได้พูดอะไรเลย แม้กระทั่งตอนที่เธอพาลู่เฉินไปดูบ้านใหม่ ลู่เฉินก็เอ่ยชมอย่างไม่ขาดปาก
คิดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะสามารถซื้อกระเป๋าใบละเป็นแสนให้หลินอี้จุนได้
แม้แต่เสี่ยวจี้เองก็ไม่เคยซื้อให้ลูกสาวเธอเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์