คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 205

บทที่ 205 เสี่ยวฟางสองแม่ลูกที่หน้าด้าน

เสี่ยวจี้ก็แค่ให้กระเป๋า30000หยวน แต่ลู่เฉินเพื่อหลินอี้จุน ถึงกับซื้อหมดทั้งร้านเลย ราคารวมกัน450ล้านหยวน หวังว่านเหมือนกับตัวตลก

ในใจหวังว่านพังสลาย

เธอไม่นึกเลย รภป คนหนึ่ง หลินอี้จุนกับลู่เฉินทำได้ยังไง

เธอไม่ยอม

นี่เป็นโอกาสที่หายากมากที่จะอวดต่อหน้าหวังเสวี่ย

เสี่ยวจี้กลับลู่เฉิน ตาหรี่ขึ้นมา

นี่เหรอ รปภ ที่หวังว่านพูด?

เขามองหวังว่าน เกิดอยากหัวเราะขึ้นมา

ทั้งหมดในในวันนี้ เป็นเพราะเธอหาเรื่องเข้าตัวเอง

เขาไม่โง่เค้าดูออกตั้งแต่เริ่มไม่ว่าจะเป็นหลินอี้จุนหรือลู่เฉินไม่ได้อยากที่จะอ้วนต่อหน้าหวังว่าน

หากไม่ใช่ว่าทำเอาเถอะน่าแต่ขนาดนี้เขาไม่เชื่อว่าลู่เฉินจะทำขนาดนี้ได้

เขาถอดหายใจในใจ เศร้าแทนหวังว่าน

แต่ว่าหลังจากเรื่องนี้แล้ว ความรู้สึกที่ชอบเธอก็ได้หายนิดนึงแล้ว

“หลินอี้จุน คิดว่ามีตังแล้วดูถูกคนเหรอ? อยากทำไรก็ทำใช่ไหม?”เสี่ยวฟางสงสารลูกตัวเอง จึงออกมากล่าวว่าหลินอี้จุน

“ป้า หากวันนี้เปลี่ยนเป็นพวกป้าที่กำลังอวดอยู่ ทำเอาจนหนูมั่นใจ ป้าจะมีความคิดแบบนี้อีกมั้ย? อีกอย่างรบกวนทบทวนเรื่องให้ดี ตั้งแต่เริ่มมีแต่พวกป้านั่นแหละที่อวด แล้วก็หนูว่าอะไรหรือยัง?” หลินอี้จุนโกรธ

“ แต่ว่าน้องถึงแค่อยากจะเล่นขำๆกับเธอ เธอจำเป็นต้องจริงจังขนาดนั้นไหม? ถ้าแม่งซื้อของในร้านนี้หมด ทำไมพวกเธอไม่ซื้อของในซุปเปอร์มาร์เก็ตให้หมดเลยหละ?” เสี่ยวฟางพูด

“ป้า หากคนที่ขายหน้าคืนฉัน ป้ายังจะพูดแบบนี้อีกไหม?” หลินอี้จุนไร้คำพูด เธอไม่เคยคิดที่จะทำให้หวังว่านต้องรู้สึกอับอาย แต่ทั้งหมดนี้เธอเป็นคนทำเอง เธอต่างหากที่บังคับลู่เฉิน ลู่เฉินจะเอาคืนบ้างไม่ได้หรือไง?

“ เมื่อก่อนเธอแต่งงานกับคนที่ไร้ประโยชน์ จะกลัวอะไรล่ะ ยอมให้กับน้องเธอสักครั้งจะเป็นไรไป?” เสี่ยวฟางพูดอย่างไร้ยางอาย

“ไร้ประโยชน์? คุณเห็นว่าลูกเขยคนไหนที่จะซื้อของหมดทั้ง ร้านได้ คุณก็ให้ลูกเขยของคุณซื้อซะร้านหนึ่งสิ หวังเสวี่ยพูดกลับ

เสี่ยวฟางถูกหวังเสวี่ยพูดจนหน้าซีด เธอมองเสี่ยวจี้ วินาทีนี้ เธออยากให้เสี่ยวจี้ยืนออกมาแล้วช่วยเธอ

แต่น่าเสียดาย เสี่ยวจี้ไม่อยากสนใจเสี่ยวฟางเขา

เห็นเสี่ยวจี้เป็นแบบนี้ ในใจเสี่ยวฟางก็ยิ่งได้แต่เธอไม่กล้าด่า

เพราะบ้านเธอยังจะต้องพึ่งพาเสี่ยงจี้ หากทำเขาเดือน แล้วเลิกกับลูกสาวเธอ แล้วพวกเขาจะไปลูกเขยรวยๆแบบนี้ที่ไหน

“ได้ น้อง ในเมื่อเพราะเธอเก่งขนาดนี้แล้ว งั้นเรากลับบ้านกันไหม ไปเปิดห้องนอนรีสอร์ทเถอะ!” เสี่ยวฟางพูด

“เชอะ นอนโรงแรมก็นอนโรงแรม เธอคิดว่าฉันอยากจะไปบ้านเธอหรอ?” หวังเสวี่ยพูด