คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 207

บทที่ 207 หญิงชราสลบ

วังไกนิ่งอึ้งอยู่กับที่ ในใจรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง

ในแง่หนึ่ง เขาประหลาดใจอย่างยิ่งว่าลู่เฉินรํ่ารวยเช่นนี้ อย่างน้อยก็ควรจะมีเงินอยู่หลายสิบล้านนะ

ในอีกแง่หนึ่ง เขารู้สึกเสียใจมากๆ

ลูกสาวแท้ๆของเขา ลูกสาวที่เขาเลี้ยงมายี่สิบกว่าปี ให้เขาไปคุกเข่าให้คนอื่นเพื่อจะไปขอยืมเงินหน่อยนึงเท่านั้นเอง

สายตาของเขาปรากฏความเศร้าโศกขึ้นมา

นี่ก็คือลูกสาวแท้ๆของตัวเองเหรอ!

"พ่อ คุณต้องช่วยพวกเรานะ พวกเราต้องการเงินก้อนนี้จริงๆ ถ้าหากบริษัทของเสี่ยวจี้ไม่มีเงินสามล้านนี้ทุ่มเทเข้าไป นั้นปีนี้ก็จะไม่สามารถดำเนินการได้เลย นั้นก็หมายความว่าปีนี้ไม่สามารถได้กำไรแม้แต่บาทเดียวเลย"หวังว่านพูดขอร้องเขา

เธอไม่ขอร้องยังพอว่า พอเธอยิ่งขอร้อง วังไกก็ยิ่งเสียใจ

"พ่อ หนูขอร้องพ่อ พ่อช่วยพวกหนูครั้งหนึ่งหน่อยได้ไหม เนื่องจากเสี่ยวจี้ได้ซื้อบ้านให้พวกคุณ เงินของเขาถึงหมุนเวียนมาไม่ทันค่ะ"หวังว่านพูดต่อ

วังไกรู้สึกไม่สบายใจ พูดอยู่ในใจว่าบ้านหลังนั้นหนึ่งล้านหยวนก็จริง แต่เสี่ยวจี้ก็แค่จ่ายเงินดาวน์แค่นั้นเอง เงินผ่อนข้างหลังพวกเขายังต้องไปจ่ายเองทีละเดือนเลย

เงินดาวน์ก็แค่แสนกว่าเอง แสนกว่าจะเทียบกับสามล้านได้ยังไงล่ะ?

"พ่อ......"

วังไกโบกมือ สูบบุหรี่เข้สลึกๆ ขัดจังหวะพูดของหวังว่านและพูดต่อว่า"โอเค เสียหน้าก็เสียหน้าเถอะ รอให้พิธีศพของปู่คุณเสร็จสิ้น ฉันก็จะไปขอร้องลู่เฉิน"

"พ่อ คุณจำไว้นะ ถ้าพวกลู่เฉินไม่ยืมเงินให้คุณ คุณก็คุกเข่าลงขอร้องเขา"หวังว่านเตือนซํ้าแล้วซ้ำเล่า

วังไกไม่ได้พูดอะไร แค่กลับไปในห้องของตัวเองอย่างเงียบๆ

วันที่สอง ลู่เฉินไม่ได้ไปบ้านวัง และก็ไม่ได้ขึ้นไปภูเขาฝังศพ แต่กลับได้พาฉีฉีไปเที่ยวที่สวนสนุก

เขาไม่อยากได้เห็นหน้าของหวังว่านและเสี่ยวฟานเลย

แต่หลินดาไห่ยังคงพาหลินอี้จุนและหลินอี้เจียไปกัน

วันนี้บ้านหวังได้เชิญพระมาทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ตายในวันครบรอบวันตาย แน่นอนวังเสวี่ยก็ต้องไปกราบด้วย

ในขณะที่พระสวดมนต์อยู่หลินอี้จุนและหลินอี้เจียก็ได้ไปคุกเข่าหนึ่งชั่วโมงกว่า

ส่วนหลินดาไห่ก็ได้ไปช่วยบนภูเขาฝังศพ

สิ่งที่ทำให้พวกหลินอี้จุนรู้สึกน่าประหลาดใจก็คือ วันนี้ท่าทีของหวังว่านและเสี่ยวฟางได้เปลี่ยนแปลงร้อยแปดสิบองศาเลย สองคนนี้ไม่เพียงแต่มาทักทายกับพวกเธอ ยังมาถามว่าลู่เฉินทำไมไม่ได้มาอะไรประเภทนี้

ลู่เฉินพาฉีฉีไปเล่นที่สวนสนุกครึ่งวันเช้า พอเวลาที่กำลังจะพาฉีฉีไปกินข้าวเที่ยง กลับได้รับสายของหลินอี้จุน

"ลู่เฉิน ตายแล้ว มีเรื่องเกิดขึ้น คุณรีบกลับมาเร็ว"หลินอี้จุนพูดอย่างเป็นห่วง

"เกิดอะไรขึ้น?"ลู่เฉินถาม

"พวกน้องชายไม่แท้ของฉันไปต่อยกับคนอื่น ได้ข่าวว่าน้าสามยังได้รับบาดเจ็บเลย"หลินอี้จุนพูด

"โอเค ฉันจะรีบไปเดี่ยวนี้"

ลู่เฉินพูดเสร็จก็พาฉีฉีวิ่งตรงไปที่บ้านวัง

พอมาถึงข้างนอกบ้านวัง ลู่เฉินก็เห็นมีกลุ่มคนกำลังล้อมรอบอยู่ในลานหน้าบ้านของบ้านวัง และคุณยายของหลินอี้จุนก็ได้ร้องไห้จนสลบไปแล้ว

"พ่อ ปลอดภัยแล้ว เสียวจี้ได้เรียกคนมาไล่พวกเขาออกแล้ว"หวังว่านพูด

"เออ อย่าไปสนใจเรื่องนี้ พาน้องชายและลุงสามของคุณไปโรงพยาบาลก่อน"วังไกพูดพร้อมพยักหน้า