คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 210

บทที่ 210 คุณหมุ่

เมื่อมาถึงสโมสรเทียนซี หลี่หูก็พบว่าเหอจือเนียนกำลังยืนต้อนรับใครสักคนอยู่ ชายผู้นั้นมองไปแล้วไม่มีสิ่งใดพิเศษ แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เมื่อชายวัยกลางคนคนนั้นมองดูหลี่หู เขาก็ตกใจหวาดกลัว

คล้ายกับมีแรงกดดัน ใช่แล้ว！ เป็นแรงกดดันที่ไม่มีตัวตน สามารถทำให้หัวหน้านักเลงอย่างเขารู้สึกหวาดกลัวได้

“นี่คือนายหมู่ที่เดินทางมาจากเมืองหลวง” เหอจือเนียนแนะนำ

“นายหมู่ สวัสดีครับ” หลี่หูเดินหน้าขึ้นไปทักทาย

นายหมู่มองดูหลี่หู จากนั้นหยิบรูปภาพขึ้นมาส่งให้หลี่หูแล้วพูดว่า “คนๆนี้อยู่ที่ฉีเจียง ไปตามตัวเขามาให้ได้ อ้อ！ภรรยาและลูกสาวเขาก็อยู่ที่ฉีเจียงด้วย ถ้าคุณสามารถจับพวกเขามาได้ ผมจะให้รางวัลตอบแทนคุณ 100ล้าน”

หลี่หูรับรูปนั้นไปดู ตาของเขาเป็นประกายลุกวาว

เขาได้ยินมาว่าเจ้าหมอนี่มีความสามารถไม่น้อย ก่อนหน้านี้ลูกสมุนของเขาก็เพิ่งให้เขาดูรูปไปเอง

“ครับภายในวันนี้ ไม่สิ！ ภายใน 1 ชั่วโมง ผมจะพาเขามาหาท่านให้ได้” หลี่หูพูดด้วยความมั่นใจ

นายหมู่แววตาเป็นประกาย ในใจเขาคิดว่าหลี่หูคงจะรู้ว่าลู่เฉินอยู่ที่ไหน ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่พูดออกมาด้วยความมั่นใจแบบนี้

แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่พยักหน้าเท่านั้น

“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปทำธุระก่อนนะครับ” หลี่หูพูด เงินก้อนใหญ่จำนวน 100 ล้านนี้สำคัญกับเขามาก ตอนนี้เขามีอำนาจแต่ไม่มีเงิน หากมีเงินทุนสักร้อยล้านเขาเชื่อมั่นว่าอีกไม่นาน ทรัพย์สมบัติของเขาก็จะมากกว่าหนิวต้าซาน และกลายเป็นเศรษฐีอันดับ 1 ของฉีเจียงได้

“ไปเถอะ” นายหมู่พูด

หลังหลี่หูจากไปแล้ว เหอจือเนียนก็ถามขึ้นด้วยท่าทีระมัดระวังว่า “ นายหมู่ครับ ไม่ทราบว่าบุคคลในรูปนั้นเป็นใครกัน？”

นายหมู่เดินทางมาจากเมืองหลวงไกลขนาดนี้ อีกทั้งยอมจ่ายค่าตอบแทนเป็นจำนวนเงินมหาศาลเพื่อชายในรูปภาพนี้ จะไม่ให้เขาแปลกใจได้อย่างไร！？

“เป็นคนที่คุณไม่มีทางจะเทียบเท่าได้”นายหมู่พูดอย่างช้าๆ

เหอจือเนียนตกตะลึงและมองดูรูปภาพของลู่เฉินอีกครั้งหนึ่ง ชายผู้นี้รู้สึกว่าคุ้นหน้ายิ่งนัก

“ไปเถอะ รีบไปสืบหาว่าภรรยาและลูกสาวของเขาอยู่ที่ไหน ผมคาดว่าหลี่หูไม่มีความสามารถในการจับตัวเขาได้หรอก”นายหมู่พูดแล้วเดินออกไปข้างนอก

เหอจือเนียนเดินตามออกไปและโทรศัพท์ให้ลูกน้องจัดการตามหาตัวหลินอี้จุน

......

ลู่เฉินไม่ได้จากไปไหน

หลังจากนั้นประมาณ 1 ชั่วโมง หลี่หูก็กลับมาตามที่คาดไว้

รถยนต์กว่า 10 คันจอดล้อมรอบหน้าบ้านตระกูลวัง มีนักเลงกว่า 100 คนลงมาจากรถ ในมือของแต่ละคนถือแท่งเหล็กแกว่งไปมาอีกทั้งมีดพกและมีดดาบ

สมาชิกในบ้านตระกูลวังเมื่อเห็นดังนั้นก็ตกใจจนหน้าซีดเผือด แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

แขกที่มาเยือนบ้านตระกูลวังนั้นก็พากันหลบหนี

เสี่ยวจี้มองดูหลี่หูพาคนมามากมายขนาดนั้นก็ตกตะลึงและรีบหลบไป

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้แน่นอนว่าเขาจะต้องพยายามตีตัวออกห่างจากตระกูลวังแน่นอน ไม่อย่างนั้นเขาจะมีจุดจบอย่างไรก็ไม่รู้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องนี้เริ่มต้นมาจากการที่เขาให้คนมาทำร้ายหลี่หู จึงเกิดเรื่องตามมาทีหลัง ตามหลักความเป็นจริงแล้วเขาจึงควรเป็นผู้ที่มีความรับผิดชอบในเรื่องนี้มากที่สุด

เมื่อตระกูลวังเห็นว่าเสี่ยวจี้ได้แอบเอาตัวรอดไปแต่เพียงผู้เดียว พวกเขาก็ทำสีหน้าผิดหวัง

เมื่อเปรียบเทียบกับลู่เฉินที่ยืนอยู่ตรงหน้าโดยไม่หวาดกลัวใดๆเลยแม้แต่น้อยแล้วนั้น สำหรับพวกเขาตอนนี้เสี่ยวจี้เป็นเพียงแค่ตัวตลกจริงๆ

หวังว่านรู้สึกผิดหวังมาก ในตอนสำคัญแบบนี้เสี่ยวจี้กลับทิ้งเธอไป เขากลับทิ้งคนในครอบครัวของเธอทุกคน แล้วเอาตัวรอดไปแต่เพียงลำพัง เธอผิดหวังมากจริงๆ