บทที่ 212 ในที่สุดก็มา
หวังว่านถือโทรศัพท์ไว้ในมือ เธอไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ช่วยเหลือตระกูลวังนี้ก็คือลู่เฉิน
แต่ความเป็นจริงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้านี้ยากที่จะปฏิเสธ
นักเลงเหล่านั้นคุมตัวหลี่หูมามัดไว้และกดให้คุกเข่าลงต่อหน้าลู่เฉิน
“คุณชายลู่ครับ จะทำยังไงกับไอ้หมอนี่ดี?” ซงไห่ถาม
“พวกแกเป็นใครกัน?!” หลี่หูแม้จะโดนคุมตัวอยู่แต่เขาก็ไม่ได้เกรงกลัว
“ลูกกระจ๊อกก็ยังเป็นลูกกระจอกอยู่วันยังค่ำ! พวกเราเป็นคนจากซากุระคลับ แกไม่รู้หรือไง?ยังมีหน้าเรียกว่าตัวเองเป็นหัวหน้าอันธพาลได้ยังไงวะ!” ซงไห่หัวเราะ
แต่ที่จริงตัวเขาเองเมื่อได้ทำงานกับตู้เฟยจึงได้รู้จักกลุ่มอันธพาลในเมืองรอบๆเหมือนกัน ก่อนหน้านี้อย่าว่าแต่เมืองรอบๆเลย แม้แต่ในยวี่โจวมีกลุ่มอันธพาลไหนบ้างพวกเขาก็ไม่รู้
“ซากุระคลับ!?”
หลี่หูตกตะลึง แม้ว่าเขาจะมีชื่อเสียงและอำนาจที่เมืองฉีเจียง แต่เขาก็รู้ดีว่าหากพรรคพวกของตนสู้กับซากุระคลับที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งของยวี่โจวแล้วนั้นก็คงแพ้อย่างราบคาบ
คิดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะเชิญคนจากซากุระคลับมาได้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมคุณหมู่จึงต้องให้รางวัลนำจับเขามากขนาดนี้
เขาผู้นี้เป็นคนที่มีอำนาจอย่างแท้จริง!!!
ลู่เฉินเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าหลี่หูมองดูเขาและถามว่า “ก่อนหน้านี้คุณพยายามจะจับผม?ทำไมกัน?พูดความจริงมานะ ถ้าคุณพูดตามตรงบางทีอาจจะยังมีหนทางในการใช้ชีวิตอยู่ในฉีเจียงได้อีกระยะหนึ่ง”
หลี่หูตกตะลึง คำพูดของเมื่อสักครู่นี้มีพลังดึงดูดอย่างแท้จริง แม้แต่เขาเองที่เป็นนักเลงมากกว่า 10 ปีก็ยังเกรงกลัว
เดิมทีเขาตั้งใจจะบิดเบือนความจริง แต่เมื่อเห็นแววตาของลู่เฉิน เขาครุ่นคิดและตัดสินใจอย่างชาญฉลาด
“มีคนให้เงินรางวัลนำจับตัวคุณเป็นจำนวน 100 ล้าน” หลี่หูพูดไปตามความจริง
เงินรางวัลนำจับ 100 ล้านหรือ!?
ลู่เฉินหรี่ตาลง เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าใครกันจะกล้านำเงินจำนวนมากขนาดนี้มาแลกกับตัวเขา?
หรือจะเป็นตระกูลจาง?
“มันเป็นใครกัน?ทางที่ดีคุณควรจะพูดความจริงนะ”ลู่เฉินถาม
“ผมไม่รู้จัก เหอจือเนียนพามาหาผม เห็นว่าชื่อคุณหมู่” หลี่หูตอบ
ลู่เฉินตกตะลึงและหันไปมองทางตู้เฟยถามว่า “พวกคุณรู้จักคุณหมู่ไหม?”
ตู้เฟยส่ายหัวและถามหลี่หูว่า “คุณหมู่เป็นใครมาจากไหน?”
หลี่หูมองดูตู้เฟยก็นึกขึ้นมาได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ก็คือลูกพี่ใหญ่ของซากุระคลับไม่ใช่หรือ? นี่คือไอดอลที่เขานับถือที่สุดคนหนึ่งเลยทีเดียว
แม้จะผ่านไปเป็นเวลา7-8ปีแล้ว แต่เขาก็ยังจำได้ว่าคนๆนี้คือตู้เฟย
“มาจากเมืองหลวง” หลี่หูเก็บความรู้สึกตกใจไว้และตอบกลับไป
คิดไม่ถึงว่าตู้เฟยจะเดินทางมาที่ฉีเจียงด้วยตนเอง
“มาจากเมืองหลวงอย่างนั้นเหรอ?”
แววตาของลู่เฉินแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์
ในที่สุดก็มาแล้วสินะ!
เขาพอจะรู้แล้วว่าเป็นใคร
แม่ใหญ่ของเขานั่นเอง......
เสี่ยวเบชิง
“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?” ลู่เฉินถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์