คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 219

บทที่ 219 เสี่ยวจิงออกมา

หลิวผิงอันไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เขาเห็น

ตาลไทหลุนที่ทำตัวใหญ่ในเมื่อครู่นี้ แถมยังจับคุมตัวล็อกข้อมือพวกเขา แต่หนึ่งนาทีต่อมา ก็ทำเอาพวกเขาเหมือนพี่น้องเลย

ทุกคนมองลู่เฉิน ดูสิว่าเขาจะพูดอะไร

ลู่เฉินไม่ได้เป็นอย่างที่ทุกคนคิด เห็นว่าตาลไทหลุนมาทักทายเองขนาดนี้ เขาก็จับมือตาลไทหลุนกลับ แล้วพูด: “พูดเกินไปนา เมื่อกี้พวกเราเองอารมณ์ร้อนไปหน่อย ในเมื่อเป็นการเข้าใจผิด ก็พดูคุยอธิบายรู้เรื่องก็พอ”

เขายิ้มแล้วเอามือกลับ ทันใดนั้นได้หยิบบุหรี่Chesterfieldออกมาให้กับตาลไทหลุน Three Heroes of the Water Marginประชุม และได้รีบหยิบบุรีออกมาให้กับเหล่าตำรวจ ทุกคนสุบบุหรี่ คุยกันอย่างสนุกสนาน เหมือนกับเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี

"...ฉะนั้น เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ แล้วเรื่องของเพื่อนผมเสี่ยวจิง?" ลู่เฉินมองหน้าตาลไทหลุน สีหน้ายิ้มแย้ม

"พวกเขาทำไรกันเนี่ย สองสามวันนี้ผมไปอบรม เลยไม่รู้เรื่องนี้ ผมขอดูเคสก่อน จัดการให้ภายในวันนี้เลย"ตาลไทหลตึพยักหน้า ทำหน้าเหมือนโทษคนอื่น

รองผู้กำกับการฝ่ายป้องกันและปราบปรามตำรวจภูธรในใจไม่พอใจ

แต่ตอนนี้ตาลไทหลุ่นเป็นฟ้าของพวกเขา พวกเขาไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของเขา

"โอเค งั้นพวกผมลงไปก่อน รบกวนด้วยนะครับ งานเลี้ยงคืนนี้ผมมาแน่" ลู่เฉินยิ้ม แล้วลงจากชั้นสองไป จนกระทั่งมาถึงรถที่จอดอยู่หน้าข้างประตู

ขณะนี้คนเหล่าตาลไทหลุนลงมาจากชั้นสอง ถึงเพิ่งสังเกตรถหรูของเราเขาได้

"นั่นรถอะไรพนะ เซียวหู นายรู้จักรถดีไม่ใช่หรือไง?" ตาลไทหลุนถามไป ในใจก็เจ็บปวดได

ถึงแม้เขาจะไม่รู้จักรถลู่เฉินนั่นว่าชื่ออะไร แต่เขาก็ไม่โง่ ดูก็รู่ว่ารถนั่นต้องเป็นรถหรูหลักล้าน คนที่สามารถขับรถดีๆงี้ได้ ในตำบลหัวเหยนไม่มีสักคน ดูก็รู้เลยว่าต้องมีคนคอยคุมหัว

บ้านเสี่ยวเป็นมิตรกับพี่ใหญ่แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

"ตาลไทหลุนหากผมดูไม่ผิดแล้วก็นั่นเป็นรถ BMW 7-Series Steinway คันหนึ่งสามล้านกว่าหยวน และยังต้องจองล่วงหน้า ไม่งั้นต่อให้คุณมีเงินก็หาซื้อไม่ได้" ตำรวจมองดู พูดอย่างตกใจ

คนที่สามารถขับรถหรูแบบนี้ได้ ถึงกับมาที่หมู่บ้านนี้

สามล้านกว่าต่อคัน?

ทำเอาตาลไทหลุนตกใจหมด นี่มันรถหรูจริงๆ อย่าว่าแต่ตำบลหัวเหยนเลย แม้แต่ในเขตต้าตู้เข่านี้ คนที่มีปัญญาขับก็ไม่มีใครหรอก

เขากลัวมากจริงๆ ไม่พูดไร ก็ปล่อยเสี่ยวจิงไปเลย

"เพื่อนเสี่ยว หลายวันนี้ขอโทษด้วย" ตาลไทหลุนยิ้ม แล้วเป็นคนปลดล็อก

เสี่ยวจิงมองดูสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมากของตาลไทหลุน ก็รู้เลยว่ากลัวลู่เค

แต่ว่าเขาเองก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ยิ้ม ถาม: "ตาลไทหลุน ผมกลับไปได้หรือยัง? "

"กลับไปได้แน่นอน เรื่องนี้มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ใช่แล้ว คืนนี้พี่ลู่นายก็จะมาดื่มด้วย นายก็ต้องมานะ" ตาลไทหลุนรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเพราะเขา หากไม่ใช่วิธีนี้ขอโทษเสี่ยวจิง เรื่องนี้ก็คงฝังใจเสี่ยงจิงแน่

"ได้ ขอแต่พี่ลู่มา ผมมาแน่" เสี่ยวจิงพยักหน้า แล้วยืดเส้นยืดสาย จากนั้นก็ลงจากบันไดไป

ลู่เฉินพาพวกเขาพิงสูบบุหรี่ตรงรถ ก่าจะให้ความกดดันกับตาลไทหลุนสักหน่อย ให้เขารีบปล่อยคน ความหมายนั่นก็คือ นายไม่ปล่อยคน พี่ก็จะไม่ไปไหน