คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 224

บทที่ 224 ครอบครัวต่างสายเลือด

วันที่สาม ลู่เฉินถามเสี่ยวจิงชอบรถอะไร,เสี่ยวจิงบอกชอบรถออฟโรด ลู่เฉินซื้อรถเบนซ์ G350ให้เขาแล้วหนึ่งคัน ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ที่มาที่ไปของรถคันนี้ แต่ลู่เฉินคิดในใจว่ารถคันนี้เป็นของเสี่ยวจิงที่จะใช้ในระยะยาวแล้ว

เสี่ยวจิงก็ไม่ได้ถาม เพียงแต่ครั้งแรกได้ขับรถหรูขนาดนี้ ในใจยังคงมีความตื่นเต้นอยู่บ้าง เป็นเหตุให้วันแรกที่ไปส่งฉีฉีไปเรียน เข้าก็ฝ่าฝืนกฎไม่แล้วสองครั้ง

ฉีฉีก็ชอบจีใหญ่มาก เมื่อกลับมาตอนเย็นก็คาดไม่ถึงว่าชิด่าเหว่ยจะไม่ชอบนั่งรถของลู่เฉิน

งานของเสี่ยวจิงน่าเบื่อมาก เพราะนอกจากจะต้องรับส่งฉีฉีแล้ว เวลาฉีฉีเข้าเรียนเขายังต้องตามไปที่อนุบาลใกล้ๆ ลู่เฉินโอนเงินให้เขาอีกห้าแสนหยวน เขาอยากเที่ยวเล่นยังไงก็ตามสบาย ขอเพียงไม่ไปห่างจากอนุบาลก็พอ

หลายวันต่อมา,ถึงแม้ว่าจะไม่มีเรื่องใดๆเกิดขึ้นกับฉีฉีหรือหลินอี้จุน,แต่ลู่เฉินก็ไม่กล้าที่จะประมาทแม้แต่น้อย

เวลาหลายวันที่ผ่านมานี้ เขายังคงใจจดใจจ่อกับกับไหว้วานทหารรับจ้างจาก

ตะวันออกกลาง ทหารรับจ้างที่สมัครทั้งหมดยี่สิบคน แต่เขาจะเป็นผู้ประเมินด้วยตัวเอง ท้ายที่สุดแล้วมีเพียงสี่คนที่ผ่านการทดสอบ

ทหารรับจ้างสี่คนนี้เขาให้เงินเดือนพวกเขาสี่หมื่น ให้พวกเขาดูแลหลินอี้จุน

เงินเดือนสี่หมื่นนี้,สำคัญที่สุดสำหรับสัญญานี้คือ,พวกเขาจะต้องไม่ลังเลที่จะให้ร่างกายบังกระสุนให้หลินอี้จุน พวกเขาจะสามารถตายได้ ก็ต่อเมื่อสู้อย่างสุดชีวิต,และต้องปกป้องหลินอี้จุน

งานบอดี้การ์ด,ก็ไม่ใช้งานที่ดีมากนัก,พูดได้ว่า,เงินที่บอดี้การ์ดได้รับมันคือชีวิตที่แลกมาด้วยเงินขอเลือดและเหงื่อ

อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับการทำงานในกองทัพ ชีวิตของพวกเขามีความปลอดภัยมากกว่าและโอกาสในการทำงานก็สูงขึ้น

ปกติแล้ว หากไม่มีทางออกหรือไม่มีทางเดิน เป็นไปไม่ได้ที่คนที่มีความสามารถบางอย่างจะกลายเป็นทหารรับจ้างในสนามรบ

เว้นเสียจากพวกที่เกิดมาชอบต่อสู้ในสนามรับ

อย่างไรก็ตามหลังจากหลายคนมีชื่อเสียงในสนามรบ ตราบใดที่คนรวยจ้างพวกเขา ส่วนใหญ่ก็เต็มใจที่จะกลับเข้าไปที่ในเมืองเพื่อเป็นบอดี้การ์ดธรรมดา

แม้ว่าการเป็นบอดี้การ์ดอาจเมีอันตรายถึงชีวิต แต่เมื่อเทียบกับสนามรบแล้วมันกลับเป็นสวรรค์ที่แท้จริงมากกว่า

ส่วนอีกยี่สิบคนที่เหลือ ลู่เฉินเสนอตำแหน่งที่คล้ายกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยระดับสูงเงินเดือนหนึ่งหมื่นถึงหนึ่งหมื่นห้าพัน ไปทำงานที่เทคโนโลยีอี้ฉี

ทหารรับจ้างเหล่านี้ถึงแม้ว่าจะมีทักษะที่ไม่แย่ แต่เงินเดือนหนึ่งหมื่นถึงหมื่นห้า ก็ไม่ใช้ว่าเป็นตัวเลขที่ต่ำ,มันมากกว่าที่พวกเขาได้รับที่กองทัพมากแล้ว

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คัดค้านคำขอของลู่เฉิน และพวกเขาดีใจมากที่ได้เซ็นสัญญาจ้างงานกับ เทคโนโลยีอี้ฉี

ลู่เฉินรอให้ถึงเวลาที่ เทคโนโลยีอี้ฉี เปิดอย่างเป็นทางการ เขาจะเปิดรับกลุ่มทหารรับจ้างมากกว่าหนึ่งร้อยนาย

เนื่องจากเป็นศูนย์รวมเทคโนโลยี,แน่นอนว่าจะต้องมีสิ้นค้าและเทคโนโลยีที่เข้ามาก่อน ดังนั้นจำเป็นต้องมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากขึ้นเพื่อดูแลมัน

สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ต้องทำภายหลัง ยังมีเวลาอย่างน้อยหกเดือนจากนี้ศุนย์เทคโนโลยีจะเข้าสู่การใช้งาน ดังนั้นเรื่องนี้ยังคงไม่รีบร้อนอะไร

สิ่งที่เขาต้องการทำมากที่สุดในตอนนี้คือการตามหานายหมู่ หากไม่พบนายหมู่ เขาจะไม่มีทางรู้ว่าป้าของเขาเสี่ยวเบชิง อยู่ที่ไหน

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเสี่ยวเบชิต้องการจะทำอะไร