คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 252

บทที่ 252 การแข่งขันเริ่มแล้ว

ถึงแม้ว่าการแข่งขันพนันหินครั้งใหญ่ครั้งนี้จะไม่เป็นทางการ แต่กลับมีพ่อค้าแม่ค้าอัญมณีระดับประเทศนับไม่ถ้วนมาลงทุน นับเป็นการใช้การแข่งขันนี้เพื่อเพิ่มชื่อเสียงให้กับบริษัทตัวเอง

สถานที่จัดงานค่อนข้างใหญ่ สามารถรองรับคนได้มากถึงหนึ่งพันกว่าคน เมื่อทั้งสามคนมาถึงสถานที่จัดงาน เขารู้สึกถึงความแออัดของผู้คน ซึ่งมันทำให้เขาถึงกับตะลึงพอสมควร

ซ้ำยังเสียงดังพอสมควร

สมาคมหินธรรมชาติจงไห่เป็นผู้จัดงานในครั้งนี้ สมาคมหินธรรมชาติจงไห่เป็นสมาคมหินหยาบจีนโบราณที่ใหญ่ที่สุด และเป็นที่รู้จักกันอย่างกว่างขวางในประเทศจีน ดังนั้นหากเชิญสมาคมหินหยาบระดับจังหวัดระดับเมืองมา โดยปกติแล้วก็มาเข้าร่วมกันหมด

การจัดงานครั้งนี้ มีการถ่ายทอดสด แม้แต่โต๊ะที่นั่งด้านล่างเวทีก็จะถูกถ่ายทั้งหมด

ทั้งสามคนมาพบกับโต๊ะที่แสดงถึงยวี่โจว และนั่งลงไป บนโต๊ะมีทั้งเหล้า เครื่องดื่มเย็น และอาหารที่เตรียมไว้อย่างครบถ้วน

“คุณหวง ยวี่โจวมีคุณมาคนเดียวหรือ？”

ชายชราโต๊ะข้างๆจำหวงยาวจุนได้ และทักทาย

คำพูดนี้ของเขาถึงกับทำให้ลู่เฉินและหลานหลินถึงกับไม่มีอะไรจะพูด

หวงยาวจุนมาคนเดียวหมายความว่าอย่างไร？

พวกเขาสองคนไม่ใช่คนหรือ？

ชายแก่คนนี้ตาปัญหาชัดๆ

ถึงแม้ว่าหวงยาวจุนจะเข้าใจความหมายของฝั่งตรงข้าม เห็นได้ชัดว่าคำพูดของฝั่งตรงข้ามหมายถึงเล่ยหมิงเฉากับหยูเจิ้งเทา

เขาเห็นว่าเป็นคนรู้จัก จึงหัวเราะและพูดว่า “ ใช่สิ พวกเขาขี้เกียจเกินไปแล้ว อะไรอะไรก็โยนมาให้ฉันหมด”

แท้จริงแล้วเล่ยหมิงเฉากับหยูเจิ้งเทาไม่ได้มา เพราะว่าลู่เฉินมาร่วมการแข่งขัน พวกเขาและลู่เฉินมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่แน่นอนว่าไม่อยากมาด้วยกัน

ชายชราที่พูดขึ้นคือหวู่จงหัวเป็นเซี่ยนพนันหินของสมาคมอัญมณีแห่งเสฉวนที่มีชื่อเสียง และเขาก็ยังเป็นเซี่ยนพนันหินที่แข็งแกร่งที่สุด

เพราะยวี่โจวกับเสฉวนอยู่ไม่ห่างกันมาก ทั้งสองสมาคมอัญมณีมักจะติดต่อกันบ่อยๆ.ดังนั้นก็นับว่าเป็นคนรู้จักกัน

.หวู่จงหัวมองเห็นลู่เฉินและหลานหลิน หลังจากนั้นก็ถามหวงยาวจุนว่า“คุณจะลงด้วยตัวเองหรือ？”

หวงยาวจุนหัวเราะเยาะ และพูดอย่างถ่อมตัวว่า “ไม่ใช่ คุณลู่เป็นตัวแทนออกแสดงของพวกเรายวี่โจว ”

จากนั้นเขาก็แนะนำลู่เฉิน“เขาชื่อลู่เฉินซึ่งเป็นตัวแทนของพวกเรายวี่โจว”

หวู่จงหัวรู้สึกตกใจเล็กน้อย และมองดูไปที่ลู่เฉินอีกครั้ง

ความแข็งแกร่งของหวงยาวจุนเขายังพอรู้ ฝีมือระหว่างพวกเขาทั้งสองคน หวงยาวจุนไม่ปรากฏตัวที่สนามอย่างนั้นก็แสดงชายหนุ่มผู้นี้แข็งแกร่งกว่าหวงยาวจุนใช่หรือไม่？

ยวี่โจวมีเซียนพนันหินที่แข็งแกร่งกว่าหวงยาวจุนตั้งแต่เมื่อใด ซ้ำยังเขายังเป็นเพียงชายหนุ่มในวัยยี่สิบเท่านั้น

“เห็นว่ายังเป็นชายหนุ่ม ดูไม่ออกจริงๆว่าจะเป็นเซียนพนันหินคนนึ่ง” หวู่จงหัวประหลาดใจก็ประหลาดใจและยังคงยกย่องลู่เฉิน

“ปรามจาร์ยหวู่ชมเกินไปแล้ว ก็แค่ปรามจาร์ยหวงคนนั้นให้โอกาศชายหนุ่มของพวกเราแสดงบนเวทีก็แค่นั้น ” ลู่เฉินพูดอย่างถ่อมตัว

เห็นลู่เฉินถ่อมตัวอย่างนั้น หวู่จงหัวก็รู้สึกกับลู่เฉินเพิ่มขึ้นทันทีเป็นสองเท่า

ต่อมาหวู่จงหัวก็แนะนำวัยรุ่นโต๊ะอื่นๆให้เขา วัยรุ่นพวกนั้นนับได้ว่าเป็นน้องของเขาทั้งหมด และพาพวกเขามาเพิ่มความรู้ แสดงให้เห็นว่าพวกเขายังไม่มีความสามารถพอที่จะขึ้นเวทีได้

เด็กๆพวกนั้นได้ยินว่าลู่เฉินจะมาร่วมการแข่งขัน ในใจก็รู้สึกโกธรเล็กน้อย พวกเขาทั้งสามคนเห็นว่าอายุมากกว่าลู่เฉิน ความสามารถที่มากมายของลู่เฉินมันเกินกว่าที่พวกเขาจิตนาการ